kostas30
14-04-06, 01:06
ΤΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ ΣΗΜΕΡΑ
Γράφει ο Βασίλης Ανδρούτσος
Το ραδιόφωνο είναι ένα μέσο, που όλοι έχουμε συνάψει σχέση μαζί του. Αυτή η σχέση μπορεί να είναι παλιά για κάποιους, πρόσφατη για κάποιους άλλους. Τι όμως πραγματικά μας προσφέρει το ραδιόφωνο? Πολλοί θα πούν πως διαθέτει μια μαγεία, η οποία μάλιστα μπορεί να σε ακολουθεί παντού. Αντίθετα δηλαδή με άλλα μέσα [π.χ. τηλεόραση] μπορείς να έχεις επαφή μαζί του στο αυτοκίνητο, στο τραίνο, στη παραλία, στο γραφείο ή όπου αλλού εσύ θελήσεις! Από πού όμως προκύπτει αυτή η μαγεία, η γοητεία του ραδιοφώνου?
Δε θα αναλύσω ιδιαίτερα το παραπάνω ερώτημα, απλά θα πω, πως τα άνωθεν χαρακτηριστικά, ανήκουν μάλλον, στο παρελθόν. Οι παλαιότεροι, σίγουρα θυμούνται τις εποχές του μονοπωλίου της κρατικής ραδιοφωνίας. Αυτό το μονοπώλιο «έσπαζε» μόνο χάριν ορισμένων πειρατών των ερτζιανών. Ως πειρατές, ήταν βέβαια παράνομοι, αλλά πολύ αγαπητοί στους ακροατές που «διψούσαν» για φρέσκα και ζωηρά προγράμματα. Τα προγράμματα αυτά είχαν έναν πιο άμεσο χαρακτήρα σε σχέση με αυτά της κρατικής ραδιοφωνίας. Βέβαια οι εκπομπές των πειρατών δε διέπονταν από κανενός είδους επαγγελματισμό, ήταν αρκετά χύμα, ενώ και τα μέσα που διέθεταν οι ραδιοπειρατές ήταν λίγα και φτωχά.
Είχαν όμως αυτό που λέμε «ψυχή»! Αυτό από μόνο του ήταν αρκετό, για να περάσει σε όλους τη μαγεία που ανέφερα πιο πάνω! Παρ΄όλα αυτά δε πρέπει να παραβλέψουμε το γεγονός πως ορισμένοι από τους ραδιοπειρατές διέθεταν και πραγματικό ταλέντο! Επίσης ένας πολύ σημαντικός παράγοντας ήταν η αγάπη αυτών των ανθρώπων για το ραδιόφωνο! Και φτάνουμε στα τέλη της δεκαετίας του 80, όπου τα πράγματα αλλάζουν άρδην! Η ελεύθερη-ιδιωτική ραδιοφωνία είναι γεγονός! Με πρώτο διδάξα τον θρυλικό 9.84 [δημοτικός Ρ/Σ] ο ενθουσιασμός παραγωγών και ακροατών είναι έκδηλος.
Ορισμένοι [γνωστοί] από τους παλιούς πειρατές βρίσκονται πλέον να κάνουν εκπομπές νόμιμα, σε ένα πλήρως εξοπλισμένο studio. Με επαγγελματική απόχρωση, αλλά με την ίδια ψυχή και αγάπη! Ακολουθούν κι άλλοι σταθμοί….τα FM πλημμυρίζουν από άφθονη ενημέρωση και μουσική [εμάς μας ενδιαφέρει εδώ, το δεύτερο]. Όλος αυτός ο αυθορμητισμός και η ανάλογη ανταπόκριση του κοινού, όπως είναι λογικό, αρχίζει να ελκύει ολοένα και περισσότερο τις διαφημιστικές εταιρίες στο να προσεγγίσουν αυτό το μέσο! Τα χρόνια περνούν και σιγά-σιγά το ραδιόφωνο αρχίζει να μετατρέπεται σε ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ-ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ! Τα γραφεία marketing των Ρ/Σ, αρχίζουν και αποκτούν ολοένα και μεγαλύτερη σημασία. Πολλοί θα πουν, πως οι Ρ/Σ αποτελούν επενδύσεις κάποιων ανθρώπων, συντηρούν κάποιους άλλους και φυσικά πρέπει να έχουν έσοδα. Πάρα πολύ σωστά και καμμία αντίρρηση!
Φυσικά αυτά τα έσοδα προέρχονται, εν πολλοίς, από τα διαφημιστικά πακέτα. Με τη διαφορά πως έχουμε φτάσει πλέον, στο άλλο άκρο! Έχοντας ξεκινήσει από το ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ, περάσαμε από το ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ-ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ [καλά ως εδώ] για να φτάσουμε……..στην ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ…..ναι, καλά διαβάσατε!!!!!!! Η λέξη ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ έχει φύγει εντελώς! Υφίσταται μόνο ως τεχνικός όρος! Το χειρότερο είναι πως σαν λέξη, δε λείπει από το κείμενο αυτό, αλλά από τα μυαλά όλων όσων ασχολούνται μ΄αυτό και κυρίως όσων τα διευθύνουν!! Θα μου πείτε τώρα….. «μα εμείς ακούμε τη μουσική μας!!» Επίσης μπορείτε να μου πείτε….. «υπάρχουν αρκετοί καλοί παραγωγοί» Επιτρέψτε μου να αμφιβάλλω….. πρώτον το 98% των ραδιοφωνικών σταθμών δεν παίζουν μουσική!!!! ΠΟΥΛΑΝΕ ΜΟΥΣΙΚΗ!!!!!!!!......έχει τεράστια διαφορά…… Ως γνωστόν όλα τα υπάρχοντα προς πώληση, προιόντα όλων των ειδών, υπάρχουν σε λίστες-καταλόγους.
Στο ραδιόφωνο, η μουσική αντιμετωπίζεται κατά την ίδια λογική με τη μέθοδο του PLAY-LIST. Δηλαδή το τι θα ακουστεί και πότε είναι επιβεβλημένο εκ των προτέρων. Φυσικά υπάρχουν τραγούδια που είναι μεγάλες επιτυχίες και θα ακουστούν αρκετά και από όλες τις συχνότητες, όμως το PLAY-LIST φτιάχνεται από 1-2 άτομα και όχι από όλους τους παραγωγούς ενός σταθμού [παρ΄ότι ενίοτε έχουν την ευχέρεια να προτείνουν κάποια πράγματα]. Εν τέλει επιβάλλεται ένα PLAY-LIST από τη διεύθυνση, συχνά με την «ευγενή» συνεργασία των δισκογραφικών εταιριών, οπότε καταλαβαίνετε πως πλέον η μουσική τους ενδιαφέρει μόνο ως προιόν για ευνόητους λόγους. Όταν όμως ο σκοπός είναι ο ίδιος για τους περισσότερους Ρ/Σ τότε καταλήγουμε σ΄αυτό που βιώνουμε εδώ και λίγα χρόνια…..όλοι να παίζουν [πουλάνε] την ίδια μουσική! Ακούμε τα ίδια 20-30 τραγούδια, ανά 2ωρο, ή 3ωρο, λες και δεν υπάρχει τίποτε άλλο εκτός του αγγλικού ή αμερικάνικου TOP 20!
Κατά τα άλλα, ο κάθε σταθμός ξεχωριστά μας παραμυθιάζει πως παίζει την καλύτερη μουσική στη πόλη! Φυσικά τα ραδιόφωνα παίζουν εκτός των ολίγων νέων επιτυχιών και ορισμένες παλιές επιτυχίες. Θα αναρωτηθείτε….. «εκεί τα πράγματα δεν είναι πιο……ελεύθερα?» ΟΧΙ, εφ΄όσον και τα παλαιότερα τραγούδια περιλαμβάνονται στα PLAY-LISTS με συγκεκριμένα κριτήρια. Γι΄αυτό και τα λεγόμενα CLASSICS πρέπει να πιστέψουμε πως δεν υπερβαίνουν τα 40-50! Όσον αφορά το θέμα των παραγωγών τώρα…. Στα ραδιόφωνα, σήμερα, απλά δεν υπάρχουν παραγωγοί! Αν δεν κάνω λάθος, ο όρος «παραγωγός» πρέπει να σημαίνει πως ένας άνθρωπος «φτιάχνει» [παράγει] μια εκπομπή, ασχολείται δηλαδή, με το να ψάξει τι μουσική θα παίξει, τι θα πει στον αέρα, να επιλέξει κάποια θέματα κλπ.
Δυστυχώς οι άνθρωποι αυτοί είναι απλά εκφωνητές!!! Μπαίνουν δηλαδή στο studio και απλά αρχίζουν να λένε για διάφορα events που γίνονται, φυσικά με τη προσφορά κάποιων χορηγών! Τους οποίους χορηγούς πρέπει να αναφέρουν με ΘΕΡΜΗ οι «παραγωγοί», διότι βέβαια δε φτάνει που τους αφιερώνεται σημαντικός χρόνος για τα διαφημιστικά τους σποτάκια!!!! Φυσικά και ΔΕΝ ΦΤΑΙΝΕ οι «παραγωγοί»! Σε πολλές περιπτώσεις είναι άνθρωποι με εμπειρία στο ραδιόφωνο, με μουσικές γνώσεις και καλές προθέσεις. Μόνο που οι βουλές του τμήματος marketing είναι άλλες! Όταν, λοιπόν, ένας παραγωγός πρέπει μέσα σ΄ένα δίωρο να κάνει 6,8 ή 10 «ΟΝ» [να μιλήσει δηλαδή από το μικρόφωνο] και τις 5,7 ή 9 πρέπει να πει κάτι που του το επιβάλλει κάποιος άλλος, επειδή αυτή είναι η….. «συμφωνία», τότε ίσα που προλαβαίνει να πει και κάτι άλλο, συνήθως πρωτότυπο, όπως «ο καιρός», «η κίνηση στην πόλη»…άντε το πολύ-πολύ τι χρώμα κυλότα φόρεσε η BRITNEY SPEARS! Ακόμα και το «ύφος» των παραγωγών, ο «αυθορμητισμός» και ο «χαβαλές» που βγαίνουν προς τους δέκτες μας και αυτά επιβεβλημένα είναι με άνωθεν εντολή!
Όσο για τη μουσική, ο εκάστοτε «παραγωγός» φυσικά και δεν προβληματίζεται! Είπαμε….έχει προεπιλεγεί και παίζει μόνη της από τον υπολογιστή…. Του αρέσει δεν του αρέσει, αυτά που έχει ο υπολογιστής θα ακουστούν από την εκπομπή «του»! Όταν το μικρόφωνο είναι κλειστό, συνήθως επικρατεί άγχος «να προλάβουμε να διαβάσουμε τα MEMO’S που μας δώσανε»….Η ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΒΑΡΕΜΑΡΑ! Η νοοτροπία όμως αυτή, κάποια στιγμή δεν θα βγει σε καλό στους σταθμούς [ήδη μερικοί προβληματίζονται!] κάποιοι σταθμοί προσπαθούν να μας «πείσουν», τελευταία, πως έχουν διαφοροποιηθεί από τους υπόλοιπους, προς το καλύτερο…., εδώ απλά ισχύει το ρητό «ΑΛΛΑΞΕ Ο ΜΑΝΩΛΙΟΣ……..» Ή είσαι διαχρονικά διαφορετικός [γιατί , ευτυχώς υπάρχουν και εξαιρέσεις] ή είσαι ένα απ΄τα ίδια εσαεί! Είναι θέμα νοοτροπίας!!
Τουλάχιστον ας πάψουν να υποτιμούν τη νοημοσύνη του κόσμου και ας σταματήσουν επιτέλους τα ραδιόφωνα να εξαρτώνται μουσικά από τις δισκογραφικές εταιρίες-νταβατζήδες!!!...που προσπαθούν να επιβάλουν δεκάδες «επιτυχίες»-παπάρες στον κόσμο. Οι Ρ/Σ έχουν κάνει αρκετές γκάφες εξαιτίας της πίεσης από δισκογραφικές αλλά πολλές από αυτές δεν έχουν πιθανό γίνει αντιληπτές απ΄τον πολύ κόσμο. Παρ΄όλα αυτά οι σταθμοί εξακολουθούν και «γλείφουν» αυτές τις εταιρίες! Πολλοί άνθρωποι που δουλεύουν στο ραδιόφωνο ξέρω ότι το αγαπάνε! Απλά έχουν συμβιβαστεί με την υπάρχουσα κατάσταση [για την οποία όμως είναι έστω και έμμεσα υπεύθυνοι] γιατί πρέπει να βγάλουν τα προς το ζην!
Υπάρχουν και άλλοι [κυρίως γυναίκες] που «κάνουν» ραδιόφωνο για τη «μούρη»(!) και δεν έχουν καν τις μουσικές γνώσεις που θα έπρεπε. Ακόμα και έτσι όπως παίζεται η μουσική, είναι αναγκαία συνθήκη, κατ΄εμέ, όταν δουλεύεις σ΄ένα μουσικό Ρ/Σ να ξέρεις από μουσική και επειδή [υποτίθεται] ο σκοπός είναι η μουσική [λέμε τώρα!] για ένα σταθμό, ας τη σεβαστούνε επιτέλους!!! Όταν θυμηθούνε οι σταθμοί να σεβαστούν τη μουσική, θα σεβαστούν και τον εαυτό τους και φυσικά τους ακροατές!!!!!!!!!!!!!!!
=D> =D> =D> =D> =D> =D> =D> =D> =D> =D> =D>
Γράφει ο Βασίλης Ανδρούτσος
Το ραδιόφωνο είναι ένα μέσο, που όλοι έχουμε συνάψει σχέση μαζί του. Αυτή η σχέση μπορεί να είναι παλιά για κάποιους, πρόσφατη για κάποιους άλλους. Τι όμως πραγματικά μας προσφέρει το ραδιόφωνο? Πολλοί θα πούν πως διαθέτει μια μαγεία, η οποία μάλιστα μπορεί να σε ακολουθεί παντού. Αντίθετα δηλαδή με άλλα μέσα [π.χ. τηλεόραση] μπορείς να έχεις επαφή μαζί του στο αυτοκίνητο, στο τραίνο, στη παραλία, στο γραφείο ή όπου αλλού εσύ θελήσεις! Από πού όμως προκύπτει αυτή η μαγεία, η γοητεία του ραδιοφώνου?
Δε θα αναλύσω ιδιαίτερα το παραπάνω ερώτημα, απλά θα πω, πως τα άνωθεν χαρακτηριστικά, ανήκουν μάλλον, στο παρελθόν. Οι παλαιότεροι, σίγουρα θυμούνται τις εποχές του μονοπωλίου της κρατικής ραδιοφωνίας. Αυτό το μονοπώλιο «έσπαζε» μόνο χάριν ορισμένων πειρατών των ερτζιανών. Ως πειρατές, ήταν βέβαια παράνομοι, αλλά πολύ αγαπητοί στους ακροατές που «διψούσαν» για φρέσκα και ζωηρά προγράμματα. Τα προγράμματα αυτά είχαν έναν πιο άμεσο χαρακτήρα σε σχέση με αυτά της κρατικής ραδιοφωνίας. Βέβαια οι εκπομπές των πειρατών δε διέπονταν από κανενός είδους επαγγελματισμό, ήταν αρκετά χύμα, ενώ και τα μέσα που διέθεταν οι ραδιοπειρατές ήταν λίγα και φτωχά.
Είχαν όμως αυτό που λέμε «ψυχή»! Αυτό από μόνο του ήταν αρκετό, για να περάσει σε όλους τη μαγεία που ανέφερα πιο πάνω! Παρ΄όλα αυτά δε πρέπει να παραβλέψουμε το γεγονός πως ορισμένοι από τους ραδιοπειρατές διέθεταν και πραγματικό ταλέντο! Επίσης ένας πολύ σημαντικός παράγοντας ήταν η αγάπη αυτών των ανθρώπων για το ραδιόφωνο! Και φτάνουμε στα τέλη της δεκαετίας του 80, όπου τα πράγματα αλλάζουν άρδην! Η ελεύθερη-ιδιωτική ραδιοφωνία είναι γεγονός! Με πρώτο διδάξα τον θρυλικό 9.84 [δημοτικός Ρ/Σ] ο ενθουσιασμός παραγωγών και ακροατών είναι έκδηλος.
Ορισμένοι [γνωστοί] από τους παλιούς πειρατές βρίσκονται πλέον να κάνουν εκπομπές νόμιμα, σε ένα πλήρως εξοπλισμένο studio. Με επαγγελματική απόχρωση, αλλά με την ίδια ψυχή και αγάπη! Ακολουθούν κι άλλοι σταθμοί….τα FM πλημμυρίζουν από άφθονη ενημέρωση και μουσική [εμάς μας ενδιαφέρει εδώ, το δεύτερο]. Όλος αυτός ο αυθορμητισμός και η ανάλογη ανταπόκριση του κοινού, όπως είναι λογικό, αρχίζει να ελκύει ολοένα και περισσότερο τις διαφημιστικές εταιρίες στο να προσεγγίσουν αυτό το μέσο! Τα χρόνια περνούν και σιγά-σιγά το ραδιόφωνο αρχίζει να μετατρέπεται σε ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ-ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ! Τα γραφεία marketing των Ρ/Σ, αρχίζουν και αποκτούν ολοένα και μεγαλύτερη σημασία. Πολλοί θα πουν, πως οι Ρ/Σ αποτελούν επενδύσεις κάποιων ανθρώπων, συντηρούν κάποιους άλλους και φυσικά πρέπει να έχουν έσοδα. Πάρα πολύ σωστά και καμμία αντίρρηση!
Φυσικά αυτά τα έσοδα προέρχονται, εν πολλοίς, από τα διαφημιστικά πακέτα. Με τη διαφορά πως έχουμε φτάσει πλέον, στο άλλο άκρο! Έχοντας ξεκινήσει από το ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ, περάσαμε από το ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ-ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ [καλά ως εδώ] για να φτάσουμε……..στην ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ…..ναι, καλά διαβάσατε!!!!!!! Η λέξη ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ έχει φύγει εντελώς! Υφίσταται μόνο ως τεχνικός όρος! Το χειρότερο είναι πως σαν λέξη, δε λείπει από το κείμενο αυτό, αλλά από τα μυαλά όλων όσων ασχολούνται μ΄αυτό και κυρίως όσων τα διευθύνουν!! Θα μου πείτε τώρα….. «μα εμείς ακούμε τη μουσική μας!!» Επίσης μπορείτε να μου πείτε….. «υπάρχουν αρκετοί καλοί παραγωγοί» Επιτρέψτε μου να αμφιβάλλω….. πρώτον το 98% των ραδιοφωνικών σταθμών δεν παίζουν μουσική!!!! ΠΟΥΛΑΝΕ ΜΟΥΣΙΚΗ!!!!!!!!......έχει τεράστια διαφορά…… Ως γνωστόν όλα τα υπάρχοντα προς πώληση, προιόντα όλων των ειδών, υπάρχουν σε λίστες-καταλόγους.
Στο ραδιόφωνο, η μουσική αντιμετωπίζεται κατά την ίδια λογική με τη μέθοδο του PLAY-LIST. Δηλαδή το τι θα ακουστεί και πότε είναι επιβεβλημένο εκ των προτέρων. Φυσικά υπάρχουν τραγούδια που είναι μεγάλες επιτυχίες και θα ακουστούν αρκετά και από όλες τις συχνότητες, όμως το PLAY-LIST φτιάχνεται από 1-2 άτομα και όχι από όλους τους παραγωγούς ενός σταθμού [παρ΄ότι ενίοτε έχουν την ευχέρεια να προτείνουν κάποια πράγματα]. Εν τέλει επιβάλλεται ένα PLAY-LIST από τη διεύθυνση, συχνά με την «ευγενή» συνεργασία των δισκογραφικών εταιριών, οπότε καταλαβαίνετε πως πλέον η μουσική τους ενδιαφέρει μόνο ως προιόν για ευνόητους λόγους. Όταν όμως ο σκοπός είναι ο ίδιος για τους περισσότερους Ρ/Σ τότε καταλήγουμε σ΄αυτό που βιώνουμε εδώ και λίγα χρόνια…..όλοι να παίζουν [πουλάνε] την ίδια μουσική! Ακούμε τα ίδια 20-30 τραγούδια, ανά 2ωρο, ή 3ωρο, λες και δεν υπάρχει τίποτε άλλο εκτός του αγγλικού ή αμερικάνικου TOP 20!
Κατά τα άλλα, ο κάθε σταθμός ξεχωριστά μας παραμυθιάζει πως παίζει την καλύτερη μουσική στη πόλη! Φυσικά τα ραδιόφωνα παίζουν εκτός των ολίγων νέων επιτυχιών και ορισμένες παλιές επιτυχίες. Θα αναρωτηθείτε….. «εκεί τα πράγματα δεν είναι πιο……ελεύθερα?» ΟΧΙ, εφ΄όσον και τα παλαιότερα τραγούδια περιλαμβάνονται στα PLAY-LISTS με συγκεκριμένα κριτήρια. Γι΄αυτό και τα λεγόμενα CLASSICS πρέπει να πιστέψουμε πως δεν υπερβαίνουν τα 40-50! Όσον αφορά το θέμα των παραγωγών τώρα…. Στα ραδιόφωνα, σήμερα, απλά δεν υπάρχουν παραγωγοί! Αν δεν κάνω λάθος, ο όρος «παραγωγός» πρέπει να σημαίνει πως ένας άνθρωπος «φτιάχνει» [παράγει] μια εκπομπή, ασχολείται δηλαδή, με το να ψάξει τι μουσική θα παίξει, τι θα πει στον αέρα, να επιλέξει κάποια θέματα κλπ.
Δυστυχώς οι άνθρωποι αυτοί είναι απλά εκφωνητές!!! Μπαίνουν δηλαδή στο studio και απλά αρχίζουν να λένε για διάφορα events που γίνονται, φυσικά με τη προσφορά κάποιων χορηγών! Τους οποίους χορηγούς πρέπει να αναφέρουν με ΘΕΡΜΗ οι «παραγωγοί», διότι βέβαια δε φτάνει που τους αφιερώνεται σημαντικός χρόνος για τα διαφημιστικά τους σποτάκια!!!! Φυσικά και ΔΕΝ ΦΤΑΙΝΕ οι «παραγωγοί»! Σε πολλές περιπτώσεις είναι άνθρωποι με εμπειρία στο ραδιόφωνο, με μουσικές γνώσεις και καλές προθέσεις. Μόνο που οι βουλές του τμήματος marketing είναι άλλες! Όταν, λοιπόν, ένας παραγωγός πρέπει μέσα σ΄ένα δίωρο να κάνει 6,8 ή 10 «ΟΝ» [να μιλήσει δηλαδή από το μικρόφωνο] και τις 5,7 ή 9 πρέπει να πει κάτι που του το επιβάλλει κάποιος άλλος, επειδή αυτή είναι η….. «συμφωνία», τότε ίσα που προλαβαίνει να πει και κάτι άλλο, συνήθως πρωτότυπο, όπως «ο καιρός», «η κίνηση στην πόλη»…άντε το πολύ-πολύ τι χρώμα κυλότα φόρεσε η BRITNEY SPEARS! Ακόμα και το «ύφος» των παραγωγών, ο «αυθορμητισμός» και ο «χαβαλές» που βγαίνουν προς τους δέκτες μας και αυτά επιβεβλημένα είναι με άνωθεν εντολή!
Όσο για τη μουσική, ο εκάστοτε «παραγωγός» φυσικά και δεν προβληματίζεται! Είπαμε….έχει προεπιλεγεί και παίζει μόνη της από τον υπολογιστή…. Του αρέσει δεν του αρέσει, αυτά που έχει ο υπολογιστής θα ακουστούν από την εκπομπή «του»! Όταν το μικρόφωνο είναι κλειστό, συνήθως επικρατεί άγχος «να προλάβουμε να διαβάσουμε τα MEMO’S που μας δώσανε»….Η ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΒΑΡΕΜΑΡΑ! Η νοοτροπία όμως αυτή, κάποια στιγμή δεν θα βγει σε καλό στους σταθμούς [ήδη μερικοί προβληματίζονται!] κάποιοι σταθμοί προσπαθούν να μας «πείσουν», τελευταία, πως έχουν διαφοροποιηθεί από τους υπόλοιπους, προς το καλύτερο…., εδώ απλά ισχύει το ρητό «ΑΛΛΑΞΕ Ο ΜΑΝΩΛΙΟΣ……..» Ή είσαι διαχρονικά διαφορετικός [γιατί , ευτυχώς υπάρχουν και εξαιρέσεις] ή είσαι ένα απ΄τα ίδια εσαεί! Είναι θέμα νοοτροπίας!!
Τουλάχιστον ας πάψουν να υποτιμούν τη νοημοσύνη του κόσμου και ας σταματήσουν επιτέλους τα ραδιόφωνα να εξαρτώνται μουσικά από τις δισκογραφικές εταιρίες-νταβατζήδες!!!...που προσπαθούν να επιβάλουν δεκάδες «επιτυχίες»-παπάρες στον κόσμο. Οι Ρ/Σ έχουν κάνει αρκετές γκάφες εξαιτίας της πίεσης από δισκογραφικές αλλά πολλές από αυτές δεν έχουν πιθανό γίνει αντιληπτές απ΄τον πολύ κόσμο. Παρ΄όλα αυτά οι σταθμοί εξακολουθούν και «γλείφουν» αυτές τις εταιρίες! Πολλοί άνθρωποι που δουλεύουν στο ραδιόφωνο ξέρω ότι το αγαπάνε! Απλά έχουν συμβιβαστεί με την υπάρχουσα κατάσταση [για την οποία όμως είναι έστω και έμμεσα υπεύθυνοι] γιατί πρέπει να βγάλουν τα προς το ζην!
Υπάρχουν και άλλοι [κυρίως γυναίκες] που «κάνουν» ραδιόφωνο για τη «μούρη»(!) και δεν έχουν καν τις μουσικές γνώσεις που θα έπρεπε. Ακόμα και έτσι όπως παίζεται η μουσική, είναι αναγκαία συνθήκη, κατ΄εμέ, όταν δουλεύεις σ΄ένα μουσικό Ρ/Σ να ξέρεις από μουσική και επειδή [υποτίθεται] ο σκοπός είναι η μουσική [λέμε τώρα!] για ένα σταθμό, ας τη σεβαστούνε επιτέλους!!! Όταν θυμηθούνε οι σταθμοί να σεβαστούν τη μουσική, θα σεβαστούν και τον εαυτό τους και φυσικά τους ακροατές!!!!!!!!!!!!!!!
=D> =D> =D> =D> =D> =D> =D> =D> =D> =D> =D>