Απόψεις...

[Ακρίτας]

Στο τελευταίο τεύχος γνωστού περιοδικού που απευθύνεται στο χώρο των ραδιοερασιτεχνών δημοσιεύεται η επιστολή του Συλλόγου Ελλήνων Ραδιοερασιτεχνών με την οποία υποβάλλει στο Υπουργείο Μεταφορών και Επικοινωνιών τις απόψεις του συλλόγου σχετικά με τη νέα ύλη των εξετάσεων για την απόκτηση πτυχίου ραδιοερασιτέχνη. Σύμφωνα με τους συντάκτες της η επιστολή κοινοποιείται στο γραφείο του Πρωθυπουργού, του Υπουργού Εσωτερικών, σε όλους τους Ραδιοερασιτεχνικούς συλλόγους, σε περιοδικά και σε όποιον τη ζητήσει. Θεωρώντας λοιπόν ότι πρόκειται για μια ανοικτή επιστολή θέλω να σχολιάσω ορισμένα σημεία με τα οποία προσωπικά διαφωνώ. Οι υπογραμμίσεις του κειμένου είναι δικές μου:

1. "Θέματα τεχνικά για την κατασκευή πομπού ή δέκτη, σχεδιαγράμματα, κυκλώματα με παλμογραφήματα και άλλες λεπτομέρειες που χρησίμευαν πριν 50 χρόνια όταν στην αγορά δεν υπήρχαν πομποδέκτες και αναγκαζόταν ο Ραδιοερασιτέχνης να κατασκευάζει μόνος του τους πομποδέκτες τότε ήταν χρήσιμα.
Σήμερα εάν ζητήσετε στην αγορά ανταλλακτικά για κατασκευές, λόγω της εξέλιξης της τεχνολογίας είναι τόσο μικρά που χρειάζεστε φακό για να τα δείτε. Όσο για να τα κολλήσετε, είναι πολύ δύσκολο με το συνηθισμένο κολλητήρι. Ερωτήσεις με τα παραπάνω θέματα θεωρούνται άχρηστες για τους Ραδιοερασιτέχνες της σημερινής εποχής ακόμη και πτυχιούχοι ηλεκτρονικοί απο ΤΕΙ και Πανεπιστήμια μετά από πολλά χρόνια θεωρητικής εκπαίδευσης αδυνατούν πρακτικά να εφαρμόσουν τις γνώσεις τους ανοίγοντας ένα πομποδέκτη σημερινής τεχνολογίας. Σας ρωτάμε σε τι χρησιμεύουν στον Ραδιοερασιτέχνη όλες αυτές οι επιπλέον ερωτήσεις που προστέθηκαν στην ύλη για ένα χόμπι και μόνο".

Ωστε ο σημερινός Ραδιοερασιτέχης θα πρέπει να ενδιαφέρεται μόνο για ότι αφορά την αγορά των μηχανημάτων του. Η γνώση του τί κρύβεται κάτω από το καπάκι τους είναι άχρηστη. Θα πρέπει όμως να μας εξηγήσουν οι φίλοι συντάκτες της επιστολής σε ποιούς απευθύνονται οι ετήσιες (ογκώδεις) εκδόσεις της ARRL. Μήπως στους κινεζογιαπωνέζους κατασκευαστές ραδιοερασιτεχνικών μηχανημάτων; Όχι βέβαια, αυτοί έχουν τους δικούς τους ικανότατους τεχνικούς. Εσεις που βγάλατε ΤΕΙ και Πανεπιστήμια είστε απλώς άχρηστοι. Όλοι εμεις οι υπόλοιποι ερασιτέχνες που το ψάχνουμε είμαστε γραφικοί. Αλήθεια έχουν κανει (οι συντάκτες) καμμιά βόλτα στο διαδίκτυο για να δουν με τί ασχολούνται οι ξένοι ραδιοερασιτέχνες πέρα από την παρουσίαση των νέων μοντέλων;

2. "Η ψηφιακή διαμόρφωση, η εικόνα μέσω ασυρμάτου και τα υπόλοιπα συστήματα της εξέλιξης της επικοινωνίας, το πως λειτουργούν τεχνικά και τί κυκλώματα χρειάζονται σους δέκτες και τους πομπούς ενδιαφέρει τους τεχνικούς των εταιριών που κατασκευάζουν τους ασυρμάτους. Στους Ραδιοερασιτέχνες προσφέρονται οι συσκευές έτοιμες".

Αυτό είναι σχεδόν προσβλητικό. Οι άνθρωποι θεωρούν τον ραδιοερασιτεχνισμό παρακλάδι της κινητής τηλεφωνίας ή κάτι τέτοιο.

3. "Σήμερα ο Ραδιοερασιτέχνης είναι χειριστής ασυρμάτου και όχι κατασκευαστής ή τεχνικός βλάβης.....".

Άγνοια ή ηθελημένη παράβλεψη της νομοθεσίας: "Υπηρεσία ερασιτέχνη: Υπηρεσία ραδιοεπικοινωνίας που έχει ως σκοπό την αυτοδιδασκαλία, την αλληλοεπικοινωνία, την τεχνολογική έρευνα και την τηλεπικοινωνιακή υποστήρηξη επιχειρήσεων βοήθειας...".

4. "Η δυσκολία της ύλης των εξετάσεων θα δημιουργήσει πολλούς ραδιοπειρατές και αλοίμονο σε όλους μας αν θελήσουν να πάρουν εκδίκηση γιατί ο νόμος τους επιτρέπει να αγοράσουν πομπούς ελεύθερα και στη συνέχεια με τις δύσκολες εξετάσεις, να μη μπορούν να λειτουργήσουν νόμιμα".

Αυτό δεν το κατάλαβα. Ας προσέξουν όμως όσοι εκφράζουν απόψεις αυτού του είδους, όπως αυτές που περιλαμβάνονται στην επιστολή και τις οποίες μεταφέρω, γιατί ρίχνουν νερό στο μύλο των "ραδιοπειρατών" που είμαι σίγουρος ότι πιστεύουν ότι με κάτι τέτοια δικαιώνονται.

Είμαι ραδιοερασιτέχνης με πτυχίο Α' και έδωσα τρεις φορές εξετάσεις στα Μόρς για να περάσω. Το μοναδικό σημείο της επιστολής με το οποίο συμφωνώ είναι η πρόταση για κατάργηση των εξετάσεων στον κώδικα. Ουδέποτε εντάχθηκα σε σύλλογο και ούτε προτίθεμαι να το κάνω. Φυσικά έχω άποψη για το τί εξυπηρετούν αυτές οι θέσεις, αλλά με δεδομένο ότι γράφω ανώνυμα και απευθύνομαι σε επώνυμους (δηλαδή στο προεδρείο του ΣΕΡ) δεν θεωρώ σωστό να τις αναφέρω.

Αυτά τα λίγα...

[dalai]

μα φυσικα και εχει λογικη....ειναι κατι αντιστοιχο με αυτο...
"Η δυσκολία της ύλης των εξετάσεων για διπλωμα οδηγησης θα δημιουργήσει πολλούς παρανομους οδηγους και αλοίμονο σε όλους μας αν θελήσουν να πάρουν εκδίκηση γιατί ο νόμος τους επιτρέπει να αγοράσουν αυτοκινητο ελεύθερα και στη συνέχεια με τις δύσκολες εξετάσεις, να μη μπορούν να οδηγησουν νόμιμα".
ΟΤΙ ΝΑΝΕ !!!

[Γαληνίτης]

Πρέπει να τονισθεί ότι η συγκεκριμένη επιστολή και οι απόψεις και θέσεις που περιέχει δεν εκφράζουν τους Έλληνες ραδιοερασιτέχνες, παρά μόνο τους συντάκτες της.

[aeonios]

Αρκετά από τα σημεία αυτής της επιστολής τα θεωρώ υποτιμητικά για την πλειοψηφία των ραδιοερασιτεχνών που γνωρίζω. Φυσικά ο καθένας είναι ελεύθερος να γράφει ότι θέλει αλλά θα πρέπει να μην φέρνει σε δύσκολη θέση συναδέλφους που δεν συμμερίζονται τις απόψεις του μέσα από γενικεύσεις και αφορισμούς. Προφανώς για κάποιους εννοιες σαν τις sdr/psk/epc/ιδιοκατασκευές και αλλες πολλές δεν σημαίνουν τίποτε...
Δεν γνωρίζω σε ποιους απευθύνεται η επιστολή γιατί δεν διαβάζω το συγκεκριμένο περιοδικό αλλά ελπίζω οι παραλήπτες της επιστολής να εχουν διαφορετική αντίληψη για το ραδιοερασιτεχνισμό και να αντιμετωπίσουν την επιστολή ανάλογα. Στο Unix οι κατασκευαστές πρόβλεψαν να υπάρχει για τις σχετικές περιπτώσεις το dev/null.

[Τρελός Επιστήμονας]

Προσωπικά, έχω διαμορφώσει αντιλήψεις για τους διάφορους συλλόγους και ενώσεις ραδιοερασιτεχνών και θα συμφωνήσω με τους προλαλήσαντες σχετικά με το πρόβλημα επωνυμίας/ανωνυμίας. Πέρα από αυτά θα καταθέσω μερικές προσωπικές απόψεις.
Ο ραδιοερασιτεχνισμός δεν είναι ένα απλό χόμπι επικοινωνίας αλλά ούτε και οι ραδιοερασιτέχνες είναι απλοί χρήστες συσκευών. Αυτό θα υποβάθμιζε και το ραδιοερασιτεχνισμό ως υπηρεσία αλλά και τους ίδιους τους ραδιοερασιτέχνες ως πρόσωπα. Αναγνωρίζω το γεγονός της εμπορευματοποίησης του ραδιοερασιτεχνισμού αλλά η αδιαφορία μας μπροστά σε αυτό και σε άλλα προβλήματα δεν μας αφαιρεί τη δυνατότητα αντίδρασης.
Ο σκοπός των εξετάσεων δεν είναι ούτε ο περιορισμός του αριθμού των ραδιοερασιτεχνών ούτε η ανεξέλεγκτη αύξησή τους αλλά ο έλεγχος και η πιστοποίηση ότι ο νέος ραδιοεραστιτέχνης έχει τις γνώσεις και δεξιότητες που χρειάζονται ώστε να λειτουργήσει σωστά. Γι' αυτό το λόγο οι σοβαρές ενώσεις ραδιοερασιτεχνών στα διάφορα κράτη του κόσμου λειτουργούν προγράμματα εκπαίδευσης πάνω στο αντικείμενο. Αυτός που περνά με επιτυχία τις εξετάσεις λογικά έχει αφομοιώσει τις απαραίτητες γνώσεις και δεξιότητες όταν ο θεσμός λειτουργεί ανεξάτρητα από πρόσωπα, "λαδώματα" κλπ.
Σήμερα όλο και λιγότεροι γίνονται ραδιοερασιτέχνες, με τα κίνητρα της ραδιοερασιτεχνικής επικοινωνίας και της αληλογνωριμίας να εξαφανίζονται εξαιτίας της ψηφιακής τεχνολογίας, του διαδικτύου και της κινητής τηλεφωνίας, με την εξάπλωση των έτοιμων συσκευών που δεν προσφέρονται για πειραματισμό αλλά και με την αντίδραση του κόσμου εναντίον της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας. Γι΄αυτό είναι ανάγκη για γνωριμία των νεότερων με το αντικείμενο και εκπαίδευση και όχι για έκδοση αδειών με "συνοπτικές διαδικασίες". Χρειάζεται μια εκπαίδευση που να δίνει όχι μόνο τεχνικές και νομικές γνώσεις αλλά και κανόνες συμπεριφοράς και υπευθυνότητα απέναντι στους άλλους (πχ σε θέματα ασφάλειας και ακτινοπροστασίας). Το αποτέλεσμα της ημιμάθειας θα είναι μια νέα γενιά ραδιοερασιτεχνων χειρότερη από την παλιά, κάτι που στο μέλλον θα υπονομεύσει τον ίδιο το ραδιοερασιτεχνισμό.
Η ραδιοερασιτεχνική άδεια δεν είναι δικαιολογία και προκάλυψη για παράνομες εκπομπές. Ο ραδιοερασιτεχνισμός (για όσους δεν το γνωρίζουν) έχει τις δικές του συχνότητες και τύπους εκπομπής.
Θα πω και αυτό παίρνοντας το ρίσκο να θεωρηθώ ελιτιστής: Καλύτερα λίγο μικρότερη ανάπτυξη του αντικειμένου αλλά με σωστά θεσμισμένα κριτήρια παρά ένα πλήθος "ραδιοερασιτεχνών" που δεν γνωρίζουν όρια και κανόνες.