servicetron
14-06-12, 12:49
Ο όρος Dark Web (http://en.wikipedia.org/wiki/Dark_Internet) αναφέρεται στη «σκοτεινή πλευρά» του Διαδικτύου, τον μυστικό κόσμο- συνονθύλευμα μη ανιχνεύσιμων, «αόρατων» δικτύων, τα οποία χρησιμοποιούνται από πολιτικούς ακτιβιστές αλλά και εγκληματίες σε όλο τον κόσμο.
Ο όρος αυτός εισήχθη από έναν ιρλανδό έφηβο Ian Clarke (http://blog.locut.us/about-me/) στην διπλωματική του εργασία στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου το 1995. Ο Clarke δημιούργησε το λογισμικό ανοικτού κώδικα freenet (https://freenetproject.org/), ένα νέο επαναστατικό τρόπο χρησιμοποίησης του διαδικτύου, χωρίς οι χρήστες του να γίνονται αντιληπτοί. Το 2002, κοινοποίησε το λογισμικό του και 9 χρόνια μετά έχει χαθεί ο λογαριασμός για το πόσοι άνθρωποι το χρησιμοποιούν.
«Έχεις τη δυνατότητα να τσεκάρεις πολλούς εμπόρους, και να συγκρίνεις το εμπόρευμά τους- και μάλιστα υπάρχει και η δυνατότητα αξιολόγησης από τους χρήστες» λέει ο «Ντέιβιντ», Αμερικανός φοιτητής, ο οποίος εξηγεί γιατί επιλέγει να αγοράζει ναρκωτικά από το «σκοτεινό web (http://en.wikipedia.org/wiki/Dark_Internet)»: «δεν χρειάζεται να συναντήσεις έναν έμπορο στο δρόμο, όπου υπάρχει κίνδυνος».
34355
«Πολλοί πιστεύουν λανθασμένα ότι μέσω του Google, έχουν πρόσβαση σε όλες τις σελίδες του διαδικτύου, όμως μόνο ένα πολύ μικρό απόσπασμα του Ίντερνετ, έρχεται στη επιφάνεια από τις μηχανές αναζήτησης. Το ''βαθύ'' δίκτυο υπολογίζεται ότι είναι 500 φορές μεγαλύτερο από το ''φανερό''», λέει ο A.Rajaraman (http://sites.computer.org/debull/A09june/anand_deepweb1.pdf), συνιδρυτής της Kosmix (http://www.walmartlabs.com/), μίας από τις μεγαλύτερες εταιρείες μηχανών αναζήτησης της μετά-Google γενιάς.
Το «σκοτεινό δίκτυο (http://en.wikipedia.org/wiki/Dark_Internet)» υποστηρίζεται από ένα δίκτυο χρηστών σε όλο τον κόσμο οι οποίοι θεωρούν ότι το Ίντερνετ πρέπει να λειτουργεί ελεύθερα, πέρα από τη δικαιοδοσία των αρχών. Τον αόρατο χαρακτήρα του εκμεταλλεύονται τόσο άτομα σαν τον «Ντέηβιντ», όσο και σαν τους εμπόρους που του πουλάνε ναρκωτικά, μένοντας ανώνυμοι. Οι χρήστες δεν ξέρουν την ταυτότητα αυτών με τους οποίους συναλλάσσονται, κάτι που δυσχεραίνει πολύ τις έρευνες της αστυνομίας.
Η πρόσβαση στο dark web (http://en.wikipedia.org/wiki/Dark_Internet) είναι δυνατή μέσω του download ειδικού λογισμικού που βρίσκει κανείς δωρεάν μέσω δικτύων peer-to-peer (http://el.wikipedia.org/wiki/Peer-to-peer), που καθιστούν εξαιρετικά δύσκολο έως αδύνατο τον εντοπισμό χρηστών και ιστοσελίδων του dark web.
34356
Το dark web (http://en.wikipedia.org/wiki/Dark_Internet) επίσης είναι και ένα πολύτιμο εργαλείο για την απόκρυψη της ταυτότητας πολιτικών ακτιβιστών που ζουν σε χώρες με ολοκληρωτικά καθεστώτα: θεωρείται ότι χρησιμοποιήθηκε ευρέως στις εξεγέρσεις της «Αραβικής Άνοιξης (http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%81%CE%B1%CE%B2%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%86% CE%BD%CE%BF%CE%B9%CE%BE%CE%B7)» - ωστόσο, παραμένει εξαιρετικά χρήσιμο για όσους θέλουν να επιδοθούν σε εγκληματικές δραστηριότητες. Ένα επιπλέον «πέπλο μυστικότητας» προστίθεται μέσω της χρήσης των «Bitcoins (http://en.wikipedia.org/wiki/Bitcoin)»: ενός ηλεκτρονικού νομίσματος που χρησιμοποιείται από τους παίκτες online παιχνιδιών, αλλά και από εγκληματίες οι οποίοι θέλουν να συγκαλύψουν τις παράνομες συναλλαγές τους.
Προς το παρόν, το dark web (http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%81%CE%B1%CE%B2%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%86% CE%BD%CE%BF%CE%B9%CE%BE%CE%B7) παραμένει μακριά από το «μακρύ χέρι» της αστυνομίας, και για πολλούς από τους υποστηρικτές του, η ανωνυμία είναι το καλύτερό του χαρακτηριστικό- άποψη που υποστηρίζουν χρησιμοποιώντας ως παράδειγμα τις περιπτώσεις αντικαθεστωτικών bloggers που εξάπλωναν το μήνυμα της επανάστασης κατά την «Αραβική Άνοιξη (http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%81%CE%B1%CE%B2%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%86% CE%BD%CE%BF%CE%B9%CE%BE%CE%B7)» και που προσπαθούν να διαφύγουν από τη δίωξη των αρχών στην Κίνα.
Ο όρος αυτός εισήχθη από έναν ιρλανδό έφηβο Ian Clarke (http://blog.locut.us/about-me/) στην διπλωματική του εργασία στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου το 1995. Ο Clarke δημιούργησε το λογισμικό ανοικτού κώδικα freenet (https://freenetproject.org/), ένα νέο επαναστατικό τρόπο χρησιμοποίησης του διαδικτύου, χωρίς οι χρήστες του να γίνονται αντιληπτοί. Το 2002, κοινοποίησε το λογισμικό του και 9 χρόνια μετά έχει χαθεί ο λογαριασμός για το πόσοι άνθρωποι το χρησιμοποιούν.
«Έχεις τη δυνατότητα να τσεκάρεις πολλούς εμπόρους, και να συγκρίνεις το εμπόρευμά τους- και μάλιστα υπάρχει και η δυνατότητα αξιολόγησης από τους χρήστες» λέει ο «Ντέιβιντ», Αμερικανός φοιτητής, ο οποίος εξηγεί γιατί επιλέγει να αγοράζει ναρκωτικά από το «σκοτεινό web (http://en.wikipedia.org/wiki/Dark_Internet)»: «δεν χρειάζεται να συναντήσεις έναν έμπορο στο δρόμο, όπου υπάρχει κίνδυνος».
34355
«Πολλοί πιστεύουν λανθασμένα ότι μέσω του Google, έχουν πρόσβαση σε όλες τις σελίδες του διαδικτύου, όμως μόνο ένα πολύ μικρό απόσπασμα του Ίντερνετ, έρχεται στη επιφάνεια από τις μηχανές αναζήτησης. Το ''βαθύ'' δίκτυο υπολογίζεται ότι είναι 500 φορές μεγαλύτερο από το ''φανερό''», λέει ο A.Rajaraman (http://sites.computer.org/debull/A09june/anand_deepweb1.pdf), συνιδρυτής της Kosmix (http://www.walmartlabs.com/), μίας από τις μεγαλύτερες εταιρείες μηχανών αναζήτησης της μετά-Google γενιάς.
Το «σκοτεινό δίκτυο (http://en.wikipedia.org/wiki/Dark_Internet)» υποστηρίζεται από ένα δίκτυο χρηστών σε όλο τον κόσμο οι οποίοι θεωρούν ότι το Ίντερνετ πρέπει να λειτουργεί ελεύθερα, πέρα από τη δικαιοδοσία των αρχών. Τον αόρατο χαρακτήρα του εκμεταλλεύονται τόσο άτομα σαν τον «Ντέηβιντ», όσο και σαν τους εμπόρους που του πουλάνε ναρκωτικά, μένοντας ανώνυμοι. Οι χρήστες δεν ξέρουν την ταυτότητα αυτών με τους οποίους συναλλάσσονται, κάτι που δυσχεραίνει πολύ τις έρευνες της αστυνομίας.
Η πρόσβαση στο dark web (http://en.wikipedia.org/wiki/Dark_Internet) είναι δυνατή μέσω του download ειδικού λογισμικού που βρίσκει κανείς δωρεάν μέσω δικτύων peer-to-peer (http://el.wikipedia.org/wiki/Peer-to-peer), που καθιστούν εξαιρετικά δύσκολο έως αδύνατο τον εντοπισμό χρηστών και ιστοσελίδων του dark web.
34356
Το dark web (http://en.wikipedia.org/wiki/Dark_Internet) επίσης είναι και ένα πολύτιμο εργαλείο για την απόκρυψη της ταυτότητας πολιτικών ακτιβιστών που ζουν σε χώρες με ολοκληρωτικά καθεστώτα: θεωρείται ότι χρησιμοποιήθηκε ευρέως στις εξεγέρσεις της «Αραβικής Άνοιξης (http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%81%CE%B1%CE%B2%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%86% CE%BD%CE%BF%CE%B9%CE%BE%CE%B7)» - ωστόσο, παραμένει εξαιρετικά χρήσιμο για όσους θέλουν να επιδοθούν σε εγκληματικές δραστηριότητες. Ένα επιπλέον «πέπλο μυστικότητας» προστίθεται μέσω της χρήσης των «Bitcoins (http://en.wikipedia.org/wiki/Bitcoin)»: ενός ηλεκτρονικού νομίσματος που χρησιμοποιείται από τους παίκτες online παιχνιδιών, αλλά και από εγκληματίες οι οποίοι θέλουν να συγκαλύψουν τις παράνομες συναλλαγές τους.
Προς το παρόν, το dark web (http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%81%CE%B1%CE%B2%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%86% CE%BD%CE%BF%CE%B9%CE%BE%CE%B7) παραμένει μακριά από το «μακρύ χέρι» της αστυνομίας, και για πολλούς από τους υποστηρικτές του, η ανωνυμία είναι το καλύτερό του χαρακτηριστικό- άποψη που υποστηρίζουν χρησιμοποιώντας ως παράδειγμα τις περιπτώσεις αντικαθεστωτικών bloggers που εξάπλωναν το μήνυμα της επανάστασης κατά την «Αραβική Άνοιξη (http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%81%CE%B1%CE%B2%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%86% CE%BD%CE%BF%CE%B9%CE%BE%CE%B7)» και που προσπαθούν να διαφύγουν από τη δίωξη των αρχών στην Κίνα.