Πράγματι στο Νόμο Βενιζέλου υπήρχε παράγραφος που έλεγε ότι ερασιτεχνικοί σταθμοί επιτρέπεται να εκπέμπουν από ταράτσες, μέχρι 25 βατ, με συγκεκριμένες προδιαγραφές κεραίες και συγκεκριμένες συχνότητες, διαφορετικές σε κάθε πόλη, ανάλογα με τον τοπικό χάρτη συχνοτήτων. Στην Αθήνα που το είχα ψάξει ήταν στην αρχή και στο τέλος της μπάντας, περίπου μισός με ένας μεγάκυκλος. Στη Θεσσαλονίκη επίσης μισός μεγάκυκλος στο τέλος της μπάντας.
Φυσικά οι συχνότητες αυτές δεν ήταν ποτέ ελεύθερες και με 25 βατ από ταράτσα σε μεγάλες πόλεις δεν πας πουθενά όταν οι άλλοι καρφώνουν 50 κιλοβάτ από το βουνό. Στο Νόμο Ρουσόπουλου που ψηφίστηκε πριν από δυο χρόνια δεν υπήρχε συγκεκριμένη πρόβλεψη για ερασιτεχνικούς FM. Αυτό που δεν γνωρίζω και θα ήθελα να το επιβεβαιώσει κάποιος νομικός, είναι ότι όντως η συγκεκριμένη παράγραφος τέθηκε εκτός ισχύος με το νόμο Ρουσόπουλου, γιατί είναι σύνηθες κάποιες διατάξεις να παραμένουν ενεργές. Αν είναι να δωθεί άδεια πάντως, άδειες δεν δίνονται :-).
Να συμφωνήσω στα περισσότερα από όσα έχουν αναφερθεί στο θρεντ, αλλά να επισημάνω ότι αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα λειτουργούν σύμφωνα με υπολογισμούς (βλ.
ραδιόφωνο.gr) καμιά 50-100 ερασιτεχνικοί ραδιοσταθμοί FM, που ανοίγουν κλείνουν μετακινούνται. Είναι τόσο τυχαίο που τους περισσότερους από αυτούς δεν έχουν προλάβει να τους βρούν, αν και μάλλον για τόσο μικρές ισχείς δεν ασχολούνται κι όλας (μήν πάρω κανένα στο λαιμό μου, πάντως)...
Τέλος, θα ήθελα να σημειώσω ότι η ανυπαρξία των ερασιτεχνικών σταθμών στη νομοθεσία Ρουσόπουλου είναι και λίγο λάθος των τελευταίων. Της σύνταξης του νόμου προηγήθηκε ανοιχτός δημόσιος διάλογος μέσω διαδικτύου. Αν υπήρχε ένας σύλλογος ερασιτεχνών FM που επισήμως θα διεκδικούσε συχνότητες και άδειες, κάτι τέτοιο θα είχε πιθανότητες να συμβεί. Αλλά με τέτοιο άτακτο σκορποχώρι, δεν βλέπω φως.