Στέλιο οι λυχνίες αυτές ήταν από τις μικρότερες που φτιάχτηκαν και θα σου πω μια ιστορία
Στον χώρο μας υπήρξε ένας κύριος που με μεγάλη του χαρά πρόσφερε τις γνώσεις του Ο κυρ-ηλίας άνθρωπος με ψυχολογικά προβλήματα με σκυφτό κεφάλι και με περίσσιο χαμόγελο , έπαιρνε τα Χαπάκια του κατά τις 11 <<Τα γκροβεράκια μου τα αποκαλούσε >> Σε αυτόν πηγαίναμε οι μαθητευόμενοι και φιλόδοξοι ραδιοφονιάδες ,για οδηγίες , για κάνα σχέδιο με την 807 ,η για ότι άλλο. Είχε επάνω σε ένα ράφι του τέσσερις λυχνίες UHF Mια μεγάλη παμπάλαια, την λυχνία του WS no 19, μια μικρότερη και τις 6442&7554 Tις βλέπετε μας έλεγε ,αυτή είναι η εξέλιξη της λυχνίας και δεν νομίζω να υπάρξουν μικρότερες.
Έτσι και εγώ,μετά από 38 χρόνια μεταφέρω τα λόγια του
Aυτός μου είχε μιλήσει για τον WS No 22, τον Νο 18, και για κάτι μαύρους που δεν θυμάμαι. Μακάρι να ζούσε και να με βοηθούσε σε όλα αυτά που έγραψα
Με έμαθε ότι το ελάχιστο που εσύ γνωρίζεις , μπορεί να είναι τεράστιο για αυτόν που δεν ξέρει και ρωτάει
Να μακαρίσω το όνομα του Ηλίας Κυπαρίσσης
Ασύρματοι του Ελληνικού Στρατού 1950-1980 ( με λυχνίες)
Αυτές που παρουσίασα ήταν οι κυριότερες συσκευές που στελέχωσαν τις επικοινωνίες του Ελληνικού στρατού από το 1950 έως το 1980 και μερικές ακόμα περισσότερο Οι πρώτες συσκευές (από το 1946 και μετά) ήταν συσκευές που χρησιμοποιούσε ο βρετανικός στρατός και αργότερα στα πλαίσια της βοήθειας ,αυτές που είχε χρησιμοποιήσει ο Αμερικανικός στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο Ακολούθησαν αγορές , Γερμανικές βοήθειες με ότι αυτή απέσυρε και άλλα πολλά
Δεν ήταν μόνο αυτές που έδειξα, παρά πολλές παραμένουν άγνωστες και άλλες δεν μπόρεσαν να επαληθευτούν
Λίγες υπόλοιπες Άγνωστου ταυτότητας
Συνημμένο Αρχείο 47320
Ενισχυτής ακουστικής
Συνημμένο Αρχείο 47319
Προενισχυτής COLLINS
Συνημμένο Αρχείο 47321
COLLINS ΤΕΛΙΚΟΣ 1KW
Συνημμένο Αρχείο 47322
Επειδή δεν τα θεωρώ όλα αυτά αποκλειστική δημιουργία και δεν απόκρυψα κανένα σύνδεσμο ,
Μεταφέρω ένα κείμενο που μολις τώρα βρήκα και αφορά τους πρώτους εξοπλισμούς μας ,το οποίο δεν αλλάζει και τίποτα από αυτά που έχω πει
Μέχρι και το 1947, η οργάνωση και το υλικό ΔΒ ήταν αποτέλεσμα της υποστήριξης από την βρετανική στρατιωτική αποστολή. Οι Βρετανικές δυνάμεις επίσης εγκατέστησαν νέες τηλεφωνικές γραμμές μεταξύ Αθήνας – Θεσσαλονίκης και Πάτρας. Εγινε χρήση των βρετανικών φερεσύχνων, των φουλοφώνων υπερθέσεως και των τηλετύπων. Ξεκίνησε η εγκατάσταση ασύρματης επικοινωνίας με τα κύρια νησιά, με αμερικανικό υλικό που ήδη χρησιμοποιούσαν οι Βρετανοί. Ιδρύθηκε το Κέντρο Εκπαιδεύσεως Διαβιβάσεων (ΚΕΔ) και ξεκίνησε η εκπαίδευση Διαβιβαστών από το μηδέν, με υλικό των βρετανικών μονάδων.
Ο βασικός τύπος σταθμού ασυρμάτου των Μονάδων ήταν ο βρετανικός Νο 22 (2-8 ΜΗz, 1,5 Watt), με εμβέλεια 10 μίλια σε ραδιοτηλεφωνία και 20 σε ραδιοτηλεγραφία (Μόρς) , που λειτουργούσε εγκατεστημένος σε σταθερή βάση ή επι οχημάτων και αργότερα επι ημιόνων. Για εσωτερικά δίκτυα σε μικρότερες αποστάσεις, υπήρχαν οι φορητοί (επι πλάτης) Σ/Α Νο 18 (6-9 ΜΗz, 1,5 Watt), ενώ για μακρύτερες αποστάσεις οι Νο 19 (2-8 ΜΗz, ή 229-241 MHz, 2,5-9 Watt, της ίδιας οικογένειας με τους Νο 22).
Απο τα μέσα του 1947, με το Δόγμα Τρούμαν και το Σχέδιο Μάρσαλ, οι Βρετανοί παρέδωσαν τη σκυτάλη στους Αμερικανούς, οι οποίοι, ανέλαβαν την εκπαίδευση και τον ανεφοδιασμό του στρατού με νέα υλικά και εφόδια. Ετσι, απο το 1948 οι στρατιωτικές επικοινωνίες στηρίχθηκαν κυρίως στους ασυρμάτους τύπου SCR-694 (πρόγονος του GRC-9) και τους φορητούς (χειρός) SCR-536 (πρόγονος του PRC-6), που ήταν τα κατάλληλα μέσα της εποχής για την μορφή του αγώνα που διεξάγετο. Η αμερικανική βοήθεια μέχρι το 1950 συνίστατο στην αποστολή πάνω απο 7.000 τεμαχίων σταθμών ασυρμάτου προς τις Διαβιβάσεις και την Χωροφυλακή, τηλεφωνικών πινάκων εκστρατείας και τηλεφώνων, καλωδίου εκστρατείας και ανταλλακτικών.
Σε όλους τους Σχηματισμούς ιδρύθηκαν Διευθύνσεις ΔΒ και νέες Μονάδες πύκνωσαν το δίκτυο επικονωνιών του Στρατού.
Στο ΚΕΔ άρχισε η έκδοση του περιοδικού «ΗΧΩ ΤΩΝ ΔΙΑΒΙΒΑΣΕΩΝ» απο Αυγ 1949 μέχρι Ιουλ 1951 (επισυνάπτονται εξώφυλλα του πρωτου και του τελευταίου τευχών).
Επιπλέον την ήδη ανατεθειμένων, νέες αποστολές ανελήφθησαν απο τους διαβιβαστές :
· - Ο συντονισμός της αεροπορικής υποστήριξης των αντιανταρτικών επιχειρήσεων γινόταν με τα «Κόντακτ-Κάρ», δηλ. τις πρώτες Ομάδες Επαφής, που επικοινωνούσαν με τους 32 χορηγηθέντες σταθμούς ασυρμάτου τύπου C-28 με τα αεροσκάφη Σπίτφαιαρ και Χαλντάιβερς.
· - Οι διαβιβαστές που αποσπώντο σε Μονάδες ΠΒ, εκπαιδεύοντο στο ΚΕΔ μαζί με τις υπόλοιπες ειδικότητες. Η εξασφάλιση της ασύρματης επικοινωνίας στο εσωτερικό των Μονάδων ΠΒ και η μετάδοση των στοιχείων πυρός και αποτελεσμάτων βολών ήταν τα καθήκοντα τους.
· - Οι διαβιβαστές Καταδρομών, μοιράζονταν τους κινδύνους της μάχης με τους ΛΟΚατζήδες και κέρδισαν επάξια την εκτίμηση των συμπολεμιστών τους.
· Η εκπαίδευση σε θέματα ΔΒ, εκτός του ΚΕΔ, γινόταν και στην Σχολή Εφέδρων Αξκων Σύρου.
· - Οι ανάγκες του αγώνα επέβαλλαν στενή συνεργασία του Στρατού με τη Χωροφυλακή, που είχε ίδιο υλικό και απο το 1947 λειτουργούσε την δική της «Σχολή Διαβιβάσεων Βασιλικής Χωροφυλακής» σε εγκαταστάσεις στο Δαφνί, μέχρι το 1949, οπότε μεταφέρθηκε στο Ν. Ηράκλειο. Μέχρι το τέλος του 1949 είχαν εκπαιδευθεί ως Διαβιβαστές περίπου 1400 Χωροφύλακες.
Κυριευθέν υλικό τηλ/νιας κατά την επιχείρηση ΠΥΡΣΟΣ-Β, 16 Αυγ 1949, Βίτσι.
Συνημμένο Αρχείο 47340
Δεν ήταν μόνο αυτοί οι ασύρματοι που εδώ αναφέρει το κείμενο , αλλά όλοι αυτοί που χρησιμοποίησαν οι Αμερικανοί στον WW2 και που εδώ αναφέρθηκαν
Το εγραφο που πιστοποιεί την Αμερικάνικη Βοήθεια και τα 7063 Radio set
Συνημμένο Αρχείο 47329
http://aioniaellinikipisti.blogspot.gr/2013/09/1946-1950.html