Περί εικονικού φορτίου απορία

[SRF]

Εσύ τελικά έχεις μιά μανία να δείχνεις παραπάνω από ότι χρειάζεται...
Συνημμένο Αρχείο 56884

και καμμιά φορά αυτό δεν είναι... ότι καλύτερο!!!
Συνημμένο Αρχείο 56885

Χμμμ...

Και τώρα που το παρατηρώ... από εκεί ΑΚΡΙΒΩΣ !!!! "έβγαινε" στα μεσα της δεκαετίας του 80... ένας 1278 ? 1378? (κολλητός του Ηλία του "ελατήριου" ή 378 ή JG) Δεν θυμάμαι... δεν θυμάμαι... Γιώργος λεγόταν... ή Γιάννης?
Εκεί δίπλα (στο στενό εμπρός) έμενε και ο "κανάριος" ο Γιάννης... !!!

[liat]

Καμία σχέση Γιώργο. Τότε έμενα αλλού. Άλλωστε το έχω πει ότι τώρα στα γεράματα με ξύπνησε το κολλητήρι.

[SRF]

Καμία σχέση Γιώργο. Τότε έμενα αλλού. Άλλωστε το έχω πει ότι τώρα στα γεράματα με ξύπνησε το κολλητήρι.

Πάντως να ξέρεις ότι στην πολυκατοικία σου (ή στην δίπλα σου) έιχε ξανά σταθμό πριν 30 ακριβώς έτη!!!

[pez]

= [#44] : 27-04-15, 07:41 : p.gabr : "... θα καταλάβουν πολλά
όσοι ενδιαφερθούν ..."

- Υπενθυμίζω: +1 ήδη : ) Λοιπόν: "κατάλαβα" σημαίνει "σχημάτισα
εικόνα", μάς δίδαξε, την yin και εμένα, πρόπερσι ο Καθηγητής
Αθανάσιος Τζουβάρας [>], κι έτσι, ενώ "σχηματίσαμε εικόνα" για
το συγκεκριμένο θέμα, το ζήτημα είναι αν τελικά θα μπορέσουμε να
την "δείξουμε" την "εικόνα" αυτή... = Και πού είναι το πρόβλημα;
- Στο πλήθος των πραγματικών ποσοτήτων/μεγεθών/μεταβλητών που
"εμπλέκονται" - πραγματικά, παρά εμφανίζονται "απλά" - στην
θεμελιώδη πρακτική εξίσωση εφαρμογής της θεωρίας των
ομοιομόρφων γραμμών μεταφοράς:

.Ζin./.Ζ0 .=

.= [.ZΤ./.Z0 .+ .tanh(.γL)]./[1 .+ (.ZT./.Z0).tanh(.γL)] : (0)

όπου κάθε τελεία "." ακριβώς μπροστά από ένα σύμβολο σημαίνει:
"Προσοχή! Η μεταβλητή ή η πράξη ή ισότητα που ακολουθεί είναι
Μιγαδική", κι οι "δείκτες" "in" , "Τ" σημαίνουν: "εισόδου" ,
"τερματισμού". = Ωχ, τώρα πάλι, "τρεχαγύρευε"... "Μιγαδικές"...
- Ναι. "Τρεχαγύρευε", αλλά όχι και τόσο πολύ πια, αφού καθετί
ένα 1 το "μιγαδικό" συμβολίζει δύο 2 από τα "συνηθισμένα", τα
πραγματικά, τα αντίστοιχά του. Έτσι, μετράμε :

2 : .Ζin = Rin .+ j Xin : Rin , Xin
2 : .Z0 = R0 .+ j X0 : R0 , X0
2 : .ΖΤ = RT .+ j XT : RT , XT
2 : .γ = α .+ j β
1 : L

το όλον : εννέα 9. Είναι "πολλές". = Οπότε; - Οπότε πρέπει "να
βάλουμε μια σειρά". = Πώς; - Χμ... Για να δούμε πρώτα τι
συγκεκριμένα θέλουμε εδώ, όταν πάμε να εφαρμόσουμε την
"κουλούρα" σαν φορτίο. Λοιπόν, εδώ, μόλις αποφασίσουμε ποια
"γνωστή" γραμμή μεταφοράς ΓΜ θα χρησιμοποιήσουμε, οι τέσσερις 4,
από τις εννέα 9 μεταβλητές : R0 , X0 , α, β : παίρνουν
"δεδομένες"[*] τιμές, από τα "τα χαρακτηριστικά" της "γνωστής"
ΓΜ : αυτό ακριβώς σημαίνει "γνωστή" ΓΜ : οι τιμές για τις
τέσσερις 4 αυτές μεταβλητές είναι "δεδομένες" [*]κι έτσι παύουν
να είναι μεταβλητές στο συγκεκριμένο πρόβλημά μας. Τώρα, από τις
υπόλοιπες 5 που απομένουν, οι δύο 2 μεταβλητές : Rin , Xin είναι
αυτές οι "άγνωστες", οι "εξαρτημένες", που θα υπολογίζονται από
τις όποιες άλλες μεταβλητές, τις "ανεξάρτητες" μεταβλητές του
συγκεκριμένου προβλήματός μας, μέσω των δύο 2 εξισώσεων : (0)
= Ποιων δύο 2 εξισώσεων (0); Μία 1 είναι εκεί... - Ναι, πράγματι
μία φαίνεται να είναι, αλλά όπως είπαμε παραπάνω επειδή το ένα 1
"ίσον" : "=" έχει μια τελεία μπροστά του, αυτό είναι "μιγαδικό",
οπότε "μετράει" για δύο 2 πραγματικά "ίσα", δηλαδή δύο 2
σχέσεις, μία 1 για το Rin και μια 1 για το Χin. = Σαν να
"μπερδεύεται το πράγμα" χωρίς λόγο... Γιατί από την αρχή δεν τις
τις γράφαμε αυτές τις δύο 2, "να τελειώναμε"; - Διότι, αυτές οι
δύο 2 ναι πράγματι θα μπορούσαν να γραφτούν αλλά είναι πιο
μπερδεμένες από αυτήν που γράψαμε = Γιατί; - Λόγω των μιγαδικών
πολλαπλασιασμών και των μιγαδικών διαιρέσεων που δίνουν ήδη
"μπερδεμένα" πραγματικά αποτελέσματα, οπότε, όταν εμφανίζεται
μια τέτοια πράξη μέσα σε μια 1 μιγαδική σχέση, όπως δηλαδή
γίνεται εδώ, αυξάνεται η πολυπλοκότητα της μορφής των
αντίστοιχων δύο 2 πραγματικών σχέσεων. Για αυτό και μόνον για
αυτό. = Ώωχούού... Και τώρα τι γίνεται; - Τώρα, δηλαδή στο
επόμενο μήνυμα, θα δώσουμε "ζωγραφιές" με τις οποίες ελπίζουμε
πως θα τα καταφέρουμε να δείξουμε "εικόνες" από το συγκεκριμένο
θέμα - Νικολίτσα Γιαννοπούλου - Πέτρος Ζιμουρτόπουλος - ΥΓ :
Ξεχαστήκαμε, κι έχουμε μείνει στο μέτρημα, όπου από τις πέντε 5
μεταβλητές βγάζουμε τις δύο 2 εξαρτημένες κι έτσι μας έχουν
απομείνει "μόνον" οι τρεις : RT , XT , L

* "δεδομένες" - Προσθήκη : 1 Μαΐου 2015 ~ 12:00 - αντί :
δεδομένες, όπως μέχρι στιγμής ήταν στο κείμενο - Απαιτούνται
οπωσδήποτε διευκρινίσεις, οι οποίες είναι μάλλον μακρές, οπότε,
για να προλάβουμε τον χρόνο που το forum κλείνει την δυνατότητα
για "Επεξεργασία Μηνύματος", θα τις παραθέσουμε σε ξεχωριστό
μήνυμα, παρακάτω.

[p.gabr]

Nα ήξερα λίγο από αυτά τα ανάποδα μαγκουράκια τι καλά που θα ταν !!

Δυστυχώς εγώ τα έμαθα ανάποδα, πρώτα μου ήρθε στα χέρια ένα network analyzer και ύστερα άρχισα να ψάχνω τι στα κομμάτια δείχνει
Ειχα να μετρήσω συμπεριφορές με παραμέτρους με 4&7 return loss (0 & 180 μοίρες) αλλάζοντας καλώδια και εικονικά φορτία και προσπαθούσα να καταλάβω τι στα κομμάτια μου ζητούσε. Βλέπετε είχα τότε και πλήρη άγνοια του χάρτη smith
Μπορεί ποτέ να μην τα έμαθα μαθηματικώς, αλλά τα κατανόησα στην πράξη ,ενώ για άλλους ισχύει το ανάστροφο
Είναι σχετικά σπάνιο η καλή θεωρητική και τεχνική κατάρτιση

[pez]

[#85] : p.gabr : Κοιτάξτε λίγο, σας παρακαλώ : Κ α τ α λ α β α ί
ν ω. Δεν θα προσποιηθώ τον "άνετο" και πως "δεν έτρεξε τίποτα".
Για να πάρουμε με τον "A-VNA" την πρώτη μέτρηση, την
επιστημονική, που λέμε,
-
μια στιγμή να μετρήσω, μμμ, από το 1982 θα ήτανε, κι ύστερα από
το 1993, που "μπουκάρανε" στο Εργαστήριο "άγνωστοι" και μας
"βουτήξανε", "επιλεκτικά", τετράδια με ερευνητικές σημειώσεις
και σκληρούς δίσκους, ποιος είχε τότε 286, με τα δικά μας τα
προγράμματα για τον αυτοματοποιημένο έλεγχο των μηχανημάτων,
του "ρότορα" που εμείς φτιάξαμε, και άλλα διάφορα, να μην τα
ξαναθυμάμαι τώρα, όλα αναγκαία, κ.λπ., να μην μακρηγορώ, κι
αναγκαστήκαμε να τα ξαναφτιάχνουμε, από την αρχή, ως το 1998
-
περάσανε έτη συναπτά : δεκαέξι 16. Απαιτήθηκε : Εργασία. Και
μάλιστα : Σκληρή. Όχι "διακοπές", όχι "Σαββατοκύριακα", όχι
"εορτές", όχι "πανηγύρεις", όχι "χαβαλέ". Εργασία. Όπως ακριβώς
τα λέτε εσείς, έτσι ακριβώς ήταν στην αρχή και για εμάς :
Μεσάνυχτα. Μαύρα. Αλλά εντάξει. Αξιωθήκαμε. Και "είδαμε" "κάτι",
από τα ατελείωτα "όλα". Έτυχε. Ευτυχώς - Πέτρος Ζιμουρτόπουλος

[pez]

[#84] : Σκεπτόμαστε ότι για να πάρουμε μια "κουλούρα" ως καθαυτό
φορτίο, αυτό σημαίνει πως στο άλλο άκρο/τέρμα/έξοδο δεν θα πάμε
να βάλουμε και άλλο, επί πλέον, φορτίο, διότι τότε τι την θα την
θέλαμε την "κουλούρα". Άρα, το άλλο άκρο θα το αφήσουμε ανοικτό
: (Α) ή το πολύ-πολύ να σκαρώσουμε εκεί κανένα "μη-ακτινοβολούν"
βραχυκύκλωμα : (Β), και τίποτα άλλο. Επειδή όμως στην (Α)
περίπτωση το λεγόμενο "ανοικτοκύκλωμα" είναι μάλλον κάτι τι το
ασαφές, καθότι αν αφήσουμε "απλώς ανοικτή" την έξοδο - και τι
άλλο άραγε μπορούμε να κάνουμε όταν δεν έχουμε την "δυνατότητα"
: ) να προμηθευτούμε ένα από εκείνα που τα διαφημίζουν σαν
"ανοικτοκυκλώματα"; - τότε θα έχουμε: (1) σίγουρα ανεπιθύμητη
διαρροή, λόγω του λεγομένου : "επιδερμικού φαινομένου", στην
εξωτερική επιφάνεια του εξωτερικού αγωγού
-
ή μάλλον καλύτερα του μπλεντάζ, γιατί αλλιώς τι "κουλούρα" θα
μπορούσαμε να έχουμε, οπότε, με την ευκαιρία αυτή να προσθέσουμε
εδώ αυτό που ενώ το ξεκινήσαμε να το λέμε, στο προηγούμενο
μήνυμα [#84], όταν αναφέραμε για εφαρμογή της θεωρίας των
ομοιομόρφων γραμμών μεταφοράς, αλλά το ξεχάσαμε, πως δηλαδή για
να είναι μια τέτοια εφαρμογή δυνατή θα πρέπει η γραμμή μεταφοράς
να είναι ευθύγραμμη, χωρίς καμιά "κούρμπα", γεγονός δηλαδή που
έρχεται σε ευθεία αντίθεση με τις πολλαπλές, εσωτερικές, "ΗΜ
συνέπειες", που θα επιφέρουν, αναπόφευκτα, οι πολλαπλές
"κούρμπες" που συνιστούν μια "κουλούρα", οπότε ίσως θα ήταν
πράγματι καλύτερα να μην θυμόσασταν πως το είχαμε ξεχάσει το
γεγονός αυτό, που συνιστά την "Μεγάλη" μας "Σιωπηρά Υπόθεση" : )
-
και (2) επίδραση από ένα εξωτερικό, λίγο-πολύ απροσδιόριστο, ΗΜ
περιβάλλον, ανάλογη προς εκείνη που περιγράψαμε στο μήνυμα [#43].
Πέραν όμως αυτών, η ίδια η μαθηματική περιγραφή της σύνθετης
αντίστασης του σαφούς, "ιδανικού", "ανοικτοκυκλώματος είναι κι
αυτή "κάπως" προβληματική, αφού σημαίνει : ή RT : +οο ή ΧΤ : -οο
είτε ΧΤ : +οο , κι αυτά τα "άπειρα" δεν είναι βέβαια "τιμές",
"πεπερασμένοι", συνηθισμένοι αριθμοί, για να μπορούμε να κάνουμε
αμέσως τις συνηθισμένες πράξεις, πράγμα δηλαδή που απαιτεί
"γενικεύσεις", κάτι όμως που "δεν είναι της ώρας" (για αυτό
είναι που συνήθως καταφεύγουμε στην αγωγιμότητά του : .Υ .=
1./.Ζ .= G .+ j B , οπότε είναι τότε "σίγουρα" για αυτό G = 0
και Β = 0 - αλλά ας μην το παρατραβήξουμε άλλο το θέμα αυτό).
Για όλους αυτούς τους λόγους, λοιπόν, θα ξεκινήσουμε με την (Β)
περίπτωση, με το σαφές, "ιδανικό", "μη-ακτινοβολούν"
βραχυκύκλωμα, για το οποίο "σίγουρα" θα έχουμε RT = 0 και
ΧΤ = 0, και θα αφήσουμε για το τέλος την (Α) περίπτωση, με το
"ανοικτοκύκλωμα". Όμως. Όλα αυτά σημαίνουν πως, από τις
εναπομείνασες 3 μεταβλητές, έχουμε άλλες δυο 2 μεταβλητές, τις :
RT , XT να παίρνουν, ως ζεύγος, οπωσδήποτε σταθερές τιμές, ή
έστω "τιμές", στις, όπως λογικά αποφασίσαμε, μοναδικές δύο 2
περιπτώσεις (Α) και (Β) όπου μπορεί να έχει πρακτικό νόημα το
συγκεκριμένο θέμα, για την μελέτη του οποίου απομένει πλέον
μόνον μία 1 μεταβλητή, ως ανεξάρτητη, η L : το μήκος της
"κουλούρας". Πράγματι. Διότι έχουμε να κάνουμε με "κουλούρες"
καλωδίων με διάφορα μήκη και θα θέλαμε να δούμε πόσο καλώδιο
θα ήταν "καλό" να έχει η "κουλούρα" ή πόσο να αφήσουμε στην
"κουλούρα", έτσι ώστε να είναι ένα "αποτελεσματικό" dummy load -
Νικολίτσα Γιαννοπούλου - Πέτρος Ζιμουρτόπουλος - ΥΓ : Λόγω της
απρόβλεπτα μεγάλης έκτασης του κειμένου αυτού του μηνύματος, η
πρακτική συνέχεια, που βασίζεται στην χρήση του αξιοπρεπούς,
όπως εμφανίζεται, freeware : [TLDetails] του Dan Maguire, AC6LA,
το οποίο μάς συνέστησε ο p.gabr, στην παραπομπή του [#44] :
http://www.hlektronika.gr/forum/showthread.php?t=66574&page=2

[pez]

[87] : Πριν προχωρήσουμε όμως στην εφαρμογή του [TLDetails],
να ξεκαθαρίσουμε πως το συγκεκριμένο θέμα μας έχει θεωρητική
λύση. Πράγματι. Πρώτα στην περίπτωση (Β) : βραχυκυκλώματος :
RT = 0 και ΧΤ = 0 ή .ΖΤ = 0 .+ j 0 = .0, οπότε ο θεμελιώδης
τύπος (0) [#84]
-
που παραλείψαμε να πούμε, ως οφείλαμε, ότι η σχέση (0),
προέρχεται από την προσιτή, τόσο από θεωρητικής, όσο και από
πρακτικής σκοπιάς, κλασσική, εξαιρετική, μονογραφία του Robert
A. Chipman: "Schaum's Outline of Theory and Problems of
Transmission Lines", McGraw-Hill, 1968, p. 130, : (7.18) όπως
επίσης αναβάλαμε, παρά ξεχάσαμε, να σχολιάσουμε γενικά : τόσο
τις πράξεις της διαίρεσης που εμφανίζονται στον τύπο (0),
αναφορικά με την δυνατότητα μηδενισμού των παρονομαστών τους,
όσο και την δυνατότητα απειρισμού -ή- απροσδιοριστίας της
συνάρτησης .tanh(.γ L) , η οποία είναι γνωστή με το όνομα :
"υπερβολική εφαπτομένη", δύο πραγματικά πολύ ενδιαφέροντα
ζητήματα, όχι "ακαδημαϊκής", όπως ίσως θα νομιστεί, αλλά
εντελώς πρακτικής σημασίας
-
απλοποιείται:

.Ζin./.Ζ0 .= [.0 .+ .tanh(.γ L)]./[1 .+ (.0).tanh(.γ L)] =>

.Ζin./.Ζ0 .= .tanh(.γ L)] ή τελικά:

.Ζin .= .Ζ0 .tanh(.γ L)] : (Β)

αλλά και στην περίπτωση (Α) : "ανοικτοκυκλώματος", οπότε πριν
την εξετάσουμε, τροποποιούμε τεχνηέντως την μορφή της (0),
διαιρώντας τον αριθμητή και τον παρονομαστή του δεξιού μέρους
με .ΖΤ, και θέτοντας, όπως είπαμε, όπου 1./.ΖΤ το .ΥΤ [#84],
ως εξής:

.Ζin./.Ζ0 .=

.= [1/.Z0 .+ .YT .tanh(.γL)]/[.YT .+ (1/.Z0).tanh(.γL)]

και τώρα, όπως επίσης είπαμε, .ΥΤ = .0 , οπότε παίρνουμε τον
απλοποιημένο τύπο:

.Ζin./.Ζ0 .= 1./.tanh(.γ L)

ή χρησιμοποιώντας την συνάρτηση που είναι γνωστή με το
όνομα "υπερβολική συνεφαπτομένη" : .coth(.γ L) , που είναι ίση
με την 1./.tanh(.γ L) , τελικά:

.Ζin .= .Z0 .coth(.γ L) : (A)

Όθεν, το αρχικό μας πρόβλημά ανάγεται στην εφαρμογή των γνωστών
αυτών συναρτήσεων, και έτσι κάπου εδώ θα μπορούσαμε να είχαμε
τελειώσει, αν βέβαια ήταν αυτός ο σκοπός μας, με μια παραπομπή
"στην βιβλιογραφία", όπως λένε, και "να τελειώνουμε". Ο σκοπός
μας όμως δεν ήταν αυτός. Ο σκοπός μας ήταν να επιχειρήσουμε να
δείξουμε με "ζωγραφιές" τις "εικόνες" που εμείς "σχηματίσαμε",
οπότε και συνεχίζουμε κρατώντας βέβαια ως "πολύτιμη εφεδρεία"
τις (Β) και (Α) - Νικολίτσα Γιαννοπούλου - Πέτρος Ζιμουρτόπουλος

[p.gabr]

Στο σημείο αυτό της ανάλυσης σας να προσθέσω ότι το ίδιο θα είναι το αποτέλεσμα και εάν το τέλος της κουλουρας ήταν βραχυκυκλωμενη
Η μόνη διαφορά στις δύο περιπτώσεις είναι ότι η πηγή θα βλέπει με 180 μοίρες διαφορετικά το προσπίπτων προς το ανακλωμενο σήμα.

Η κατανοηση της αυτων έχει μια εφαρμογή .Θα μπορούσε κάποιος σε μια γραμμή μεγάλου μήκους, με τα κατάλληλα όργανα ,να εντοπίσει το σημείο που υπάρχει τυχον βραχυκύκλωμα
Εφαρμογή παρομοια που χρησιμοποιειται πλέον στις οπτικές ίνες ,για τον εντοπισμό του σημείου θραύσης

[pez]

- - - - -