Δημιουργία πλακέτας (PCB) χωρίς UV!
1
Ανοίγω αυτό το θέμα για όσους βασανίζονται και παιδεύονται τόσο πολύ για να πετύχουν την κατασκευή μιας "σπιτικής" πλακέτας. Παρακάτω θα παρουσιάσω την κατασκευή της με τη μέθοδο της φωτοευαίσθητης πλακέτας, χρησιμοποιώντας τα φθηνότερα υλικά του εμπορίου (πολλές φορές διαθέσιμα και στο νοικοκυριό).
ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ ΠΟΥ ΘΑ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙΤΕ
ΑΣ ΑΡΧΙΣΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ...
- Φωτο-αναίσθητη πλακέτα (XD) {φωτοευαίσθητη}, μέγεθος της αρεσκείας σας
- Καυστική Σόδα για την Εμφάνιση (TuBoFlo απ'το ΣούπερΜάρκετ, φθηνό και εξίσου αποτελεσματικό)
- Τριχλωριούχο Σίδηρο για την Αποχάλκωση (τον αγόρασα σε μορφή σφαιριδίων από κατάστημα ηλεκτρονικών, μπορεί όμως να βρεθεί και σε λευκή σκόνη προς διάλυση με νερό [που δεν ξέρω αν έχει την ίδια χημική σύσταση] ή σε υγρή μορφή όπου δεν απαιτείται κάποια ιδιαίτερη προετοιμασία)
- Και τώρα αρχίζει το καλό.....! Λαμπτήρας CFL Σπειροειδής 11W cfl.jpg ( ο δικός μου είναι "Lexman", αγορασμένος από γνωστό κατάστημα (στείλτε pm όποιος θέλει να μάθει ποιό ακριβώς) και γράφει απάνω τα εξής: "Lexman S2009004809 EU-11W 2700K E14 230V 50Hz/80mA " και χρειάζεται μικρό ντουί για να μπορώ να τον βάζω σε λαμπατέρ γραφείου. Ποιος ο λόγος να πετάμε τα 40άρια και τα 50άρια σε UV-b, όταν μπορούμε να πάρουμε ικανοποιητικότατα αποτελέσματα με την παραπάνω λάμπα (τουλάχιστον 6 mils [0,1524mm]) που είναι και παμφθηνη???
- Μια απλή κορνίζα που θα είναι μεγαλύτερη από το μέγεθος της πλακέτας μας.
- Μια διαφάνεια για την τύπωση του κυκλώματός μας επάνω (υπάρχουν διαφάνειες και για εκτυπωτές τύπου "ΙnkJet" με 1 ΕΥΡΩ η μία)
- Μπόλικες χαρτοπετσέτες
- Γάντια
- Μεταλλική Λαβίδα
- Ένα ρηχό τάπερ ή σκαφάκι για τα χημικά
- Ένα χρονόμετρο αντίστροφης μέτρησης
- Ένα έναν τρυπανάκι και τροχό ή πριονοτή λάμα για τρύπημα και κοπή της πλακέτας αντίστοιχα.
- Ένα κοπίδι για διόρθωση πιθανών λαθών
- Πετσέτα (προαιρετικό)
Αρχικά επιλέγουμε τον χώρο όπου θα κάνουμε τις διαδικασίες της εμφάνισης και της αποχάλκωσης. Καλό είναι να είναι αεριζόμενος και να μπορούν να επικρατήσουν συνθήκες απόλυτου σκότους. Μετά από "ώριμη σκέψη" κατέληξα..... στην τουαλέτα! Εκεί λοιπόν θα στήσουμε όλα τα σύνεργά μας, δηλαδή οτιδήποτε έχει να κάνει με χημικά. Το αν η έκθεση της πλακέτας θα γίνει στον ίδιο χώρο ή κάπου αλλού, είναι δική σας επιλογή (εγώ συνήθως κάνω την έκθεση σε ένα άλλο δωμάτιο, όπου και εκεί πρέπει να μπορούμε να έχουμε απόλυτο σκοτάδι). Αφού κανονίσουμε τα παραπάνω, μπορούμε να προχωρήσουμε στην πράξη.
Να μερικά δείγματα των αποτελεσμάτων:
- Εκτυπώνουμε πάνω στη διαφάνεια το κύκλωμα που έχουμε σχεδιάσει ή σχεδιάζουμε με ΜΑΥΡΟ μαρκαδόρο το κύκλωμα πάνω στη διαφάνεια οι ίδιοι (εάν είναι απαραίτητο, διπλο-εκτυπώνουμε ή διπλο-ζωγραφίζουμε το κύκλωμα για να μην υπάρξουν κενά και "διαρροή" φωτός).
- Μπαίνουμε σε ένα σκοτεινό δωμάτιο με τα εξής "αγκαλιά": φωτοευαίσθητη πλακέτα, κορνίζα, διαφάνεια και λαμπατέρ με λάμπα CFL.
- Για να βλέπουμε τι μας γίνεται, χρησιμοποιούμε μια μικρή πηγή φωτός (π.χ.: κινητό) η οποία θα είναι στραμμένη προς το ταβάνι (ή οπουδήποτε αλλού εκτός της πλακέτας). Μια άλλη καλή λύση είναι η χρήση κόκκινου φωτός (π.χ: καμιά δεκαριά LEDάκια), όπως κάνουν και στα φωτογραφικά εργαστήρια. Σας εγγυώμαι ότι το φωτοευαίσθητο υλικό δεν θα "καταλάβει" τίποτα.
- Ανοίγουμε την κορνίζα και τοποθετούμε τη διαφάνεια με την μη-εκτυπωμένη όψη ακουμπισμένη στο γυαλί. Για να αποφύγουμε οποιεσδήποτε μετακινήσεις της, χρησιμοποιούμε λίγο σελοτέιπ και την κολλάμε στην επιφάνεια του γυαλιού, χωρίς να παρεμβαίνουμε στις εκτυπωμένες περιοχές. (όλο αυτό το βήμα μπορεί να γίνει πριν μπούμε στο σκοτεινό δωμάτιο)
- Προβαίνουμε στην αφαίρεση της προστατευτικής ταινίας από την πλακέτα μας, την οποία άμα ήταν απαραίτητο την έχουμε ήδη κόψει στο επιθυμητό μέγεθος.
- Τοποθετούμε την πλακέτα στην κορνίζα με τη φωτοευαίσθητη όψη προς το γυαλί (αυτονόητο!)
- Κλείνουμε την κορνίζα ασφαλίζοντας την με τα κλιπσάκια της (ή με οποιονδήποτε άλλο δυνατό τρόπο). Έτσι έχουμε ένα "Σαν του Ιτς" (!) με το γυαλί πάνω-πάνω, τη διαφάνεια στη μέση και την πλακέτα στο κάτω μέρος.
- Και τώρα ήρθε η κρίσιμη ώρα της ΕΚΘΕΣΗΣ!! Τοποθετούμε την κορνίζα (με το γυαλί προς τα πάνω βεβαίως-βεβαίως) σε απόσταση 17cm από την τελευταία σπείρα της λάμπας μας. Ρυθμίζουμε το χρονόμετρο στα 5 λεπτά και... "Δεύτε λάβετε Φως" !!!
- Στα 5 λεπτά ακριβώς σβήνουμε τη λαμπάδα, εεεεεε... το φως εννοώ (!)
- Τυλίγουμε όλη την κορνίζα σε μια πετσέτα για να αποφευχθεί περαιτέρω έκθεση και την μεταφέρουμε στο χώρο με τα χημικά (το βήμα μπορεί να παραλειφθεί εάν δεν γίνει αλλαγή δωματίου).
- Δεν ανάβουμε ακόμη κανένα φως!!! ΑΠΟΓΟΡΕΥΤΑΙ ΔΙΑ ΡΟΠΑΛΟΥ !!!
- Ανοίγουμε και πάλι την κορνίζα και με μεγάλη προσοχή βγάζουμε την πλακέτα (και επειδή η προσοχή δεν με χαρακτηρίζει ως άτομο, δημιουργήθηκε μια μικρή γρατζουνιά στο κύκλωμά μου, μάλλον θα την "μπαλώσω" με κόλληση)
- Αναμειγνύουμε σε ένα ταπεράκι νερό τόσο όσο να καλύπτεται η πλακέτα για μισό πόντο και την καυστική σόδα. Εάν χρησιμοποιήσετε το προϊόν που είναι προορισμένο για αυτήν τη δουλεία (συνήθως προμηθευμένο από κατάστημα ηλεκτρονικών) τότε οι αναλογίες του διαλύματος πιθανώς θα αναγράφονται στη συσκευασία. Εάν, όμως χρησιμοποιήσετε TuBoFlo, τότε να ξέρετε ότι σε 100ml νερού αντιστοιχεί ένα κοφτό κουταλάκι του γλυκού TuBoFlo και για 200ml ---> ένα παραγεμισμένο κουταλάκι του γλυκού. Το διάλυμα δεν μας ενδιαφέρει εάν είναι ζεστό ή κρύο. Στο ζεστό πάντως η διάλυση γίνεται γρηγορότερα και έχω την εντύπωση πως η όλη διαδικασία της εμφάνισης επισπεύδεται (Δεν μιλώ με σιγουριά διότι έχω δοκιμάσει μονάχα με κρύο διάλυμα φοβούμενος ότι το ζεστό θα αποβεί καταστρεπτικό. Κατά πάσα πιθανότητα πρόκειται για δικές μου ανοησίες, αλλά εξακολουθώ να κρατώ επιφυλακτική στάση).
- Εμβαπτίζουμε (μιας και πιάσαμε τα της εκκλησίας) την πλακέτα μας στο διάλυμα και μετά από τρία δευτερόλεπτα ελαφρούς ανακίνησης ,παρατηρούμε κάτι σαν μελάνι να βγαίνει απ' την πλακέτα. Είναι απολύτως φυσιολογικό. Μετά από κανά δίλεπτο, θα σταματήσει να βγαίνει το μελάνι και οι νησίδες θα είναι διακριτές. Σε αυτό το σημείο δοκιμάστε να τρίψετε ελαφρώς ένα σημείο που δεν σας πολυ-ενδιαφέρει αν θα καταστραφεί ή που διορθώνεται εύκολα. (DISCLAIMER!!! Χρησιμοποιούμε πάντοτε γάντια λατέξ {ή νιτριλίου όπως προτείνει ο leosedf}) Αχ, ξέχασα! Απ' τη στιγμή που βάλετε την πλακέτα μες στο διάλυμα μπορείτε να ανοίξετε ξανά τα φώτα. Αφού, λοιπόν, τρίψουμε λιγάκι την επιφάνεια, τη θέτουμε υπό γωνιά προς το φως χωρίς να την βγάλουμε έξω απ' το διάλυμα. Κάτι πολύ αχνές γραμμές θα είναι εμφανείς. Εάν δεν τις δείτε (είτε γιατί δεν εμφανίστηκαν, είτε γιατί δεν είστε σίγουροι αν τις είδατε), αφήστε την πλακέτα για μισό λεπτό ακόμη (νομίζω και ένα λεπτό δεν θα πείραζε) και τρίψτε ολόκληρη την επιφάνεια μετά την περαίωσή του. Εάν δεν έχετε αμφιβολίες, κάντε κατευθείαν το προαναφερόμενο (δλδ τρίψιμο επιφάνειας). Μετά απ' αυτό ανακινήστε για λίγο ακόμη και θα δείτε πως οι νησίδες γίνονται λιγάκι πιο ευδιάκριτες. Και πάλι όχι τόσο πολύ, αλλά ευδιάκριτες. Μην τρομάξετε και απελπιστείτε. Και μάλιστα για να απορρίψετε οποιαδήποτε ανασφάλεια, προσπαθήστε να τρίψετε περισσότερο την επιφάνεια (όχι πολύ βίαια) και θα δείτε πως οι γραμμές δεν φεύγουν. Αυτό σημαίνει επιτυχία! P9260005.jpg(χάλια φώτο)
- Ύστερα ξεπλένουμε την πλακέτα με νερό βρύσης.
- Μετά την βουτάμε στον τριχλωριούχο σίδηρο. Εάν υπάρχει ένα μειονέκτημα από την όλη κατασκευή, αυτό είναι ο χρόνος αποχάλκωσης. Μου παίρνει τουλάχιστον 1 ώρα για πλακέτα 10 Χ 8cm. Μπορεί να φταίει το διάλυμα μου. Σκοπός, πάντως, της αποχάλκωσης είναι η αφαίρεση του ανεπιθύμητου χαλκού. Είναι, επομένως, μια διαδικασία που γίνεται "με το μάτι" και ο χρόνος της ποικίλει ανάλογα με το μέγεθος της πλακέτας. Όταν όλος ο ανεπιθύμητος χαλκός αφαιρεθεί η πλακέτα είναι έτοιμη.
- Τη βγάζουμε απ' τον τριχλωριούχο σίδηρο και την ξεπλένουμε με νερό.
- Το πρόβλημα όμως είναι ότι πάνω από τον εναπομείναντα χαλκό υπάρχει ένα λεπτό στρώμα υλικού, που αν δεν αφαιρεθεί η πλακέτα δεν θα λειτουργήσει. Για να γίνει αυτό, καθαρίζουμε τη επιφάνειά της με ασετόν και έτοιμη η κούκλα!
PB170054.jpgPB170065.jpgPB170068.jpg
Απάντηση με παράθεση
Αρχικό μήνυμα από Sotos112233
