Ραδιοπειατεία στη Ρωσία

[Τρελός Επιστήμονας]

Βρήκα αυτό το άρθρο και σκέφτηκα να το μοιραστώ με τα μέλη της σελίδας. Στη Ρωσία και στην πρώην ΕΣΣΔ πριν από πολλές δεκαετίες εμφανίστηκε το φαινόμενο της ραδιοπειρατείας, όπως και στην Ελλάδα. Υπάρχουν αρκετές ομοιότητες αλλά και διαφορές.
Το άρθρο:

https://www.qrz.ru/articles/article_...y-in-russia_26

Ακολουθεί μετάφραση.

[Τρελός Επιστήμονας]

Ραδιοπειρατεία στη Ρωσία

Η ραδιοπειρατεία στη Ρωσία υπάρχει εδώ και πολύ καιρό και διαφέρει κάπως από αυτήν στις ευρωπαϊκές χώρες διότι είναι λίγο παλιότερη. Η δική μας ραδιοπειρατεία στην αρχική και στη σημερινή της περίοδο λειτουργεί ως ραδιοερασιτεχνική επικοινωνία, η ραδιοπειρατεία στην Ευρώπη έχει χαρακτήρα ραδιοφωνικής εκπομπής. Και όλοι αυτοαποκαλούνται «χειριστές του ελεύθερου ραδιοφώνου» (Free Radio).
Αμέσως μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο στην ΕΣΣΔ επέστρεψαν στα σπίτια τους πολλοί πολεμιστές του μετώπου, ένα μέρος των οποίων κατά τη διάρκεια των μαχών με το φασισμό είχαν συνηθίσει όχι μόνοι να πυροβολούν και να κατασκοπεύουν αλλά και να χρησιμοποιούν ραδιοσταθμούς του τύπουΠ*Π‘, Π*Π‘Πœ – 1 (RB, RBM-1) κλπ. Ο άνθρωπος, ο οποίος έχει γνωρίσει τα βάρη και τις στερήσεις του πολέμου στο μέτωπο, αυτός που αντίκρισε το θάνατο, που έμαθε να πυροβολεί, να δουλεύει με τον ασύρματο υπό πυρών και κανονιοβολισμών, δεν θα το ξεχάσει ποτέ. Τέτοιοι άνθρωποι τείνουν να επιστρέψουν σε κάτι το οποίο θα τους παρήγαγε έστω και μια σταγόνα αδρεναλίνης. (Στην ψυχολογία αυτό απλώς ονομάζεται β€œσύνδρομο του μετώπου” – στμ: μετατραυματικό σοκ – στις μέρες μας είναι γνωστό ως αφγανικό και τσετσενικό). Η χώρα ανοικοδομείται, το σταλινικό σύστημα είναι ακόμη σε ισχύ αλλά, παραβλέποντας όλα αυτά, στη χώρα αποφάσισαν να ανοίξουν ευρέως το δρόμο για το ραδιοερασιτεχνισμό. Αποφάσισαν με ένα σμπάρο να χτυπήσουν δυο τρυγόνια: Πρώτον, να αναθρέψουν τη νέα γενιά ασυρματιστών μέσω κοινωνικών οργανισμών όπως ο Π”ΠžΠ‘ΠΠΠ€ (DOSSAF, στμ: Εθελοντικός Σύνδεσμος για τη Συνεργασία Στρατού, Αεροπορίας και Ναυτικού, κρατική παραστρατιωτική οργάνωση). Μέχρι τον πόλεμο προετοίμαζε αλεξιπτωτιστές με επιτυχία. Δεύτερον, να απαλλαγούν από την αυξανόμενη μανία των πρώην ασυρματιστών του μετώπου που άρπαζαν τους ασυρμάτους και φώναζαν β€œτα πυρά επάνω μου”. Και έτσι ελήφθη η απόφαση και οι ραδιοερασιτέχνες άρχισαν να παίρνουν διακριτικά μετά από τον αντίστοιχο έλεγχο, σύμφωνα με τον καιρό τους. Ο Φιόντορ Λμποφ και δεκάδες άλλοι ραδιοερασιτέχνες δεν ήταν οι μοναδικοί. Από το 1948 έως το 1953 από τη Μόσχα μέχρι τις πιο μακρινές περιοχές της χώρας άρχισαν να ακούγονται χιλιάδες διακριτικά. Ο ραδιοερασιτεχνισμός άρχισε να αναπτύσσεται και στις Σοβιετικές Δημοκρατίες και, ιδιαίτερα, στην Ουκρανία. Ο θάνατος του νούμερο δύο αρχηγού του προλεταριάτου, του συντρόφου Στάλιν, άλλαξε πολλά στην εσωτερική πολιτική. Η έλευση του Χρουσόφ, η επιβολή της καλλιέργειας του καλαμποκιού στους αγρούς και η αναδιοργάνωση της αγροτικής οικονομίας στέρησαν από τους ραδιοερασιτέχνες την ζώνη των 160 μέτρων. Αυτή η ζώνη παραχωρήθηκε στο Υπουργείο Αγροτικής Οικονομίας, η βιομηχανία άρχισε την παραγωγή του πομποδέκτη «Π£Ρ€ΠΎΠΆΠ°ΠΉ» (Urozhai, στμ: β€œΣοδειά”) ισχύος 2 βατ με λυχνίες αμέσου θερμάνσεως του τύπου 2Κ2Μ κ.ο.κ.
Ένα μέρος των ραδιοερασιτεχνών κατάφερε να περάσει στις ζώνες των 80 και 40 μέτρων αλλά ένα άλλο μέρος για διάφορους λόγους δεν το κατάφερε. Ένα τμήμα των ραδιοερασιτεχνών, συμπεριλαμβανομένων αυτών της αγροτικής Ουκρανίας, όπως πάντα με ελεύθερη ψυχή και με τις δικές τους προθέσεις, δεν μπόρεσε να υπομείνει την ανακαταγραφή των διακριτικών, θεωρώντας την κάπως ταπεινωτική. Έτσι στην ΕΣΣΔ και στις δημοκρατίες της εμφανίστηκαν οι «ελεύθεροι χειριστές». Σταδιακά απομακρύνθηκαν από την τηλεγραφική επικοινωνία και απέμειναν ορισμένοι χειριστές που εξέπεμπαν με διαμόρφωση πλάτους. Το 1957 στο Υπουργείο Επικοινωνιών οργανώθηκε μια υπηρεσία για τον έλεγχο των ραδιοσυχνοτήτων. Αποτελείτο από 2-4 άτομα στις περιφερειακές διευθύνσεις επικοινωνιών. Αυτές οι υπηρεσίες ονομάστηκαν «Κρατικές Επιθεωρήσεις Ηλεκτρονικών Επικοινωνιών». Η υπηρεσία ξεκίνησε ενεργό εργασία σχετικά με τον εντοπισμό τωνπαράνομων πομπών. Άρχισε η εκκαθάριση των αγροκτημάτων, της ραδιοσυχνότητας. Στα κέντρα επικοινωνιών, ιδιαίτερα στις αγροτικές περιοχές, υπήρχαν νυχτερινές βάρδιες για την συλλογή πληροφοριών σχετικά με τους ραδιοπειρατές και οι πληροφορίες των βαρδιών διαβιβάζονταν στις περιφερειακές διευθύνσεις επικοινωνιών. Λίγο αργότερα άρχισαν να χρησιμοποιούν κινητά και φορητά ραδιογωνιόμετρα. Ιδιαίτερα αποτελεσματικό εκείνο τον καιρό ήταν το κρυφό φορητό ραδιογωνιόμετρο, το οποίο λειτουργούσε με λυχνίες άμεσης θέρμανσης του τύπου 1К1М και 1Π–1М με συχνότητες λειτουργίας από 1,5 έως και 20 MHz. Η ανοδική μπαταρία ξηρού τύπου των 60 V και η μπαταρία νημάτων θέρμανσης του ενός βολτ του ραδιογωνιομετρικού δέκτη «Π€ΠΈΠ»ΠΈΠ½» (στμ: Filin, «Μπούφος»)έδιναν τη δυνατότητα στο χειριστή του να διεξάγει έρευνα με ένα πρόσθετο βάρος των 3-4 κιλών, πλησιάζοντας απαρατήρητος στο σπίτι του ραδιοπειρατή. Οι ραδιοπειρατές απομακρύνθηκαν από τις συχνότητες της αγροτικής οικονομίας και κατέλαβαν τις συχνότητες των μεσαίων κυμάτων. Οι ραδιοπειρατές άρχισαν να ακούγονται στα οικιακά ραδιοπικάπ. Αν και οι ραδιοπειρατές έβγαιναν στα ελεύθερα τμήματα της ζώνης των μεσαίων κυμάτων, παρ’ όλα αυτά κράτησαν το μέρος της ζώνης προς τα βραχέα κύματα και εξέπεμπαν στα όρια των 1400 – 1600 kHz. Το νεαρό φυτώριο των ραδιοπειρατών μόνο του έκανε δοκιμές με δίσκους. Έτσι στην ΕΣΣΔ εμφανίστηκε μια νέα γενιά ραδιοπειρατών, οι οποίοι εξέπεμπαν στα μεσαία κύματα. Το διεθνές φεστιβάλ νεολαίας και φοιτητών, το οποίο γινόταν στη Μόσχα εκείνα τα χρόνια, επιτάχυνε και αύξησε την αναπαραγωγή δίσκων 78 στροφών στον αέρα. Οι ραδιοπειρατές χωρίστηκαν σε δύο στρατόπεδα: Οι β€œελεύθεροι χειριστές”, οι οποίοι χρησιμοποιούσαν μόνο μικρόφωνο για μακρινές επικοινωνίες και οι β€œμουσικοί”, οι οποίοι εξέπεμπαν μέσα στα όρια του οικισμού τους.
Οι τελευταίοι δεν ήταν επαγγελματίες και χρησιμοποιούσαν ως πομπούς απλές προσθήκες με λυχνία. Η προσθήκη ήταν ένας ταλαντωτής επαγωγικού τριπόλου(στμ: αυτοταλάντωτος πομπός με τρία σημεία σύνδεσης: υψηλή τάση, γείωση και κεραία) και κατασκευαζόταν κατά κανόνα με λυχνία ισχύος του τύπου 6П6Π‘, 6П3Π‘ κλπ (στμ: 6V6GT, 6L6GT). Μια τέτοια προσθήκη συνδεόταν στη βαθμίδα εξόδου του ενισχυτή χαμηλών συχνοτήτων ενός πικάπ ή ραδιοπικάπ. Καθώς μεγάλωναν στην ηλικία, ένα τμήμα τους έβγαινε από τη ραδιοπειρατεία και όσοι απέμεναν γίνονταν χειριστές μεγάλων αποστάσεων. Οι ελεύθεροι χειριστές μεγάλων αποστάσεων για λόγους ασφαλείας άρχισαν να επιστρέφουν στη ζώνη των μεσαίων κυμάτων πίσω από τους 1600 KHz. Ο λόγος ήταν ότι, εκπέμποντας στα όρια των μεσαίων κυμάτων, άρχιζαν να τους αναγνωρίζουν από τη φωνή οι γείτονες ή απλώς οι γνωστοί τους, διότι στις αρχές του 60 η κατοχή στο σπίτι το λιγότερο ένα ραδιόφωνο ή, ακόμη καλύτερα, ένα ραδιοπικάπ, ήταν ζήτημα κύρους. Οι υπηρεσιακοί αγροτικοί ραδιοσταθμοί και τα αναπτυσσόμενα γεωλογικά ραδιοδίκτυα άρχισαν πάλι να υποφέρουν από τους ραδιοπειρατές. Τα μέσα της δεκαετίας του 60 χάρισαν στην Κρατική Επιθεώρηση Ηλεκτρονικών Επικοινωνιών νέα κρυφά φορητά ραδιογωνιόμετρα με τρανζίστορ τύπου П9 και П14, αυτό ήταν το ραδιογωνιόμετρο «ΠšΡƒΠ»ΠΈΠΊ» (πρέπει να πούμε ότι ήταν αναίσθητο, στμ: Kulik, Μπεκατσόνι) και έπειτα το ραδιογωνιόμετρο «Π‘ΠΎΠ²Π°» (στμ: Sova, Κουκουβάγια). Το τελευταίο είχε κατασκευαστεί με τα τρανζίστορ τύπου ΜΠ και βρίσκεται ακόμη και σήμερα στον εξοπλισμό της Κρατικής Επιθεώρησης. Σύντομη περιγραφή: Δεν γίνεται αντιληπτό κάτω από το πουκάμισο κατά τη λειτουργία. Έχει καλή ευαισθησία, ανιχνεύει εύκολα το ραδιοπειρατή από το αντίθετο τμήμα της μέσης ρωσικής πόλης. Έχει λειτουργία κοντινής έρευνας, ανάλυσης συχνότητας και ένδειξη έντασης ακτινοβολίας. Εντοπίζει εύκολα το σύρμα της κεραίας ανάμεσα σε άλλα σύρματα και οδηγεί εύκολα μέχρι την πόρτα του ραδιοπειρατή. Μειονεκτήματα: Εξαντλεί γρήγορα τη μπαταρία τύπου ΠšΠ‘Π‘ (στμ: 4,5 V πλακέ) και έχει ανεπαρκή ζώνη συχνοτήτων, μόλις μέχρι τους 2,3 MHz. Έχουν βγει και αυτόματα ραδιογωνιόμετρα αυτοκινήτου με οθόνη CRT με την ονομασία «Π›ΡƒΡ‡» (στμ: Luch, ακτίνα), τα οποία τοποθετούνται στα εγχώρια τζίπ ГАЗ και УАЗ. Αυτά τα ραδιογωνιόμετρα επίσης κάνουν θαύματα και μέσα σε λίγα λεπτά με μεγάλη ταχύτητα φθάνουν μέχρι την πόρτα του ραδιοπειρατή. Στις αρχές του 70 η ραδιοπειρατεία των μεσαίων κυμάτων ήταν σε ύφεση αλλά στη Σιβηρία άρχισε η εξόρυξη αργού πετρελαίου και στο Βορρά συγκεντρώθηκε κόσμος από όλες τις Δημοκρατίες. Οι πιο ισχυροί στην οικειοποίηση των ελεύθερων περιοχών αποδείχτηκαν οι Ουκρανοί και οι Λευκορώσοι. Μεταξύ των νέων εποίκων ήρθαν και ραδιοπειρατές. Ο βορράς της περιοχής του Τιούμεν άρχισε να «τραγουδάει»στα μεσαία κύματα πριν αρχίσουν να εκπέμπουν οι τοπικοί ραδιοφωνικοί σταθμοί. Έως τώρα ο Ουκρανικός λαός θεωρείται ο πιο ραδιοπειρατικός λαός του πλανήτη διότι η ραδιοπειρατεία έχει σχεδόν μαζικό χαρακτήρα και αποτελεί ουσία του έθνους, όπως ο Κοζάκος και το σπαθί του. Η ραδιοπειρατεία στην ΕΣΣΔ ήταν ευέλικτη και, με την εμφάνιση της τηλεόρασης και της ζώνης των VHF FM, κατέβαλλε αυθόρμητες προσπάθειες να βγει στις συχνότητες των FM. Η επιτυχής χρήση των κεντρικών κεραιών τηλεόρασης για ραδιοεπικοινωνία δυσκόλεψε την ανίχνευση των ραδιοπειρατών. Οι ραδιοπειρατές δεν τα πήγαν και άσχημα με τα καλωδιακά δίκτυα ραδιοφωνικής μετάδοσης. Αλλά αυτοί δεν έτυχαν δημοσιότητας και αναγνώρισης μεταξύ των αληθινών πειρατών του αέρα.

[Τρελός Επιστήμονας]

Αν η ραδιοπειρατεία των βραχέων κυμάτων και των FM ήταν άστατη, η πειρατεία των μεσαίων κυμάτων είχε ποιο σταθερό χαρακτήρα. Σταδιακά μεταξύ των ασυρματιστών της πειρατικής ζώνης άρχισε να αναπτύσσεται μια πολιτική πολιτισμένης ραδιοεπικοινωνίας χωρίς αισχρολογία στον αέρα. Γενικά η οποιαδήποτε εμφάνιση ραδιοπειρατικής δραστηριότητας υποστηριζόταν από την κληρονομική μεταβίβαση του συγκεκριμένου χόμπι και εντεινόταν, όσο παράξενο και αν φαίνεται, από το ίδιο το κράτος. Πάλι για την απόκτηση του διακριτικού βραχέων κυμάτων απαιτείτο ένας σωρός από χαρτιά, βεβαιώσεις και περιγραφές από το χώρο εργασίας, αυτοβιογραφικό σημείωμα κλπ. Από την ημέρα κατάθεσης της αίτησης περνούσαν το λιγότερο έξι μήνες, ίσως και περισσότερο. Κάτω από αυτές τις συνθήκες προέκυπταν καινούριοι ραδιοπειρατές, ιδιαίτερα αυτοί που είχαν ολοκληρώσει τη στρατιωτική τους θητεία. Είναι αλήθεια, εφόσον είχαν συνηθίσει στην άμεση εκτέλεση των εντολών και των σχηματισμών, ενώ στην πολιτική ζωή αυτό δεν συνέβαινε.
Στη δεκαετία του 70 άρχισε η ραγδαία κατάληψη των ζωνών 33-57 και 150-170 MHz από τη λαϊκή οικονομία (στμ: έτσι ονομαζόταν στην ΕΣΣΔ η κρατική οικονομική και επιχειρηματική δραστηριότητα). Εκείνα τα χρόνια ανεπίσημα οι ραδιοπειρατές βασικά επιβίωναν στη δική τους περιοχή συχνοτήτων.
Τελικά στη δεκαετία του 80 αποφασίστηκε να επιστραφεί στους ραδιοερασιτέχνες η ζώνη των 160 μέτρων, ελπίζοντας ότι θα απαλλάσσονταν από τη ραδιοπειρατεία μια και καλή. Όμως δεν συνέβη έτσι! Στο έδαφος της Ρωσίας η κατάσταση διατηρήθηκε στο ίδιο επίπεδο και στην Ουκρανία τα παιδιά έλεγαν: Είμαστε ελεύθεροι Κοζάκοι και και δεν υποτασσόμαστε σε μεταγραφές. Στα χωριά, όπου ο ένας στους δύο νεαρούς το λιγότερο που είχε ήταν μια εγκατάσταση εκπομπήςκαι ο πατέρας του είχε πολυβόλο στην αποθήκη και ένα κουβά με σφαίρες μέσα στη βαρέλα με το λίπος, άρχισαν να πηγαίνουν οι κινητές μονάδες ελέγχου ραδιοεπικοινωνιών με ραδιοσταθμούς στη ζώνη των 160 μέτρων και με ανοιχτή ακρόαση έκαναν επίδειξη ραδιοεπικοινωνίας. Ο κόσμος σιγά-σιγά πλησίαζε και ρωτούσε. Απαντούσαν: «Φέρε το διαβατήριο σου, εδώ αμέσως θα συμπληρώσουμε την άδεια και θα είσαι ελεύθερος» (στμ: στην ΕΣΣΔ οι πολίτες στη θέση του δικού μας δελτίου ταυτότητας είχαν διαβατήριο). Δεν τσίμπησαν και πολλοί σε αυτό! Αν και όλα ήταν αληθινά. Απλώς στην Κρατική Επιθεώρηση Ηλεκτρονικών Επικοινωνιών της Ουκρανίας χρειάζονταν κάποια νούμερα για την αναφορά στα κεντρικά.
Ήρθαν τα χρόνια της Μεγάλης Ανοικοδόμησης (στμ: Περεστρόικα). Από τους πειρατές αφαίρεσαν πολλά αλλά ως αντάλλαγμα έδωσαν την αληθινή ελευθερία, ακριβώς αυτό, τη ζώνη των 27 MHz. Όμως και εδώ υπήρξαν ορισμένες αστοχίες. Όπως πάντα ανοίγοντας την αυλαία της Περεστρόικα, το Υπουργείο Επικοινωνιών με τη συνεργασία της Κρατικής Επιτροπής Ραδιοσυχνοτήτων φυσικά έδωσαν καμιά δεκαπενταριά κανάλια επικοινωνίας σε ένα εντελώς μπερδεμένο δίκτυο συχνοτήτων των 25 και 12,5 KHz με ισχύ έως 0,5 W.
Τις διορθώσεις έκαναν οι «Νέοι Ραδιοπειρατές». Έγινε ως εξής. Στη Ρωσία εισήχθη μια μεγάλη παρτίδα ραδιοσταθμών CB τύπου «Cobra» αμερικανικής παραγωγής. Είχε 40 κανάλια και ισχύ εκπομπής 4 W και επιπλέον τους εφοδίαζαν αμέσως με κεραία αυτοκινήτου. Αυτό ήταν ένα βήμα με κεφαλαία γράμματα. Χρησιμοποιώντας την ανάμιξή τους στη νομοθεσία και την αταξία της παρανομίας, οι έμποροι σχεδόν ταυτόχρονα σε όλες τις περιφερειακές πόλεις της Ρωσίας τοποθέτησαν τα “Cobra” στις βιτρίνες των καταστημάτων. Σε αυτό προσπάθησαν να αντιτεθούν οι τοπικές κρατικές επιθεωρήσεις. Η απάντηση που ακούστηκε ήταν παραδειγματική: «Αύριο θα πουλήσουμε δυο ραδιοσταθμούς, τα χρήματα θα τα μεταφέρουμε στη Μόσχα και εσείς εδώ δεν θα είσαστε πλέον διευθυντής, σύντροφε πρώην διευθυντά». Οι διευθυντές όλων των επιθεωρήσεων υπέβαλλαν τα παράπονά τους στη Μόσχα σχετικά με το περιστατικό, όμως η Μόσχα απάντησε «σκύβοντας το κεφάλι» και ο κόσμος του ελεύθερου αέρα τώρα έχει περισσότερες συχνότητες και ισχύ από το πιο υπερήφανο Αμερικανάκι.
Στην πειρατική ζώνη εκείνο τον καιρό συνέβησαν μεγάλες αλλαγές. Η περιοχή συχνοτήτων 1830 – 1930 KHz που ήταν κατειλημμένη από ραδιοερασιτέχνες, σταδιακά διαχέεται προς την πλευρά των πιο βραχέων κυμάτων και, κατά το έτος 2001, φτάνει στους 3 MHz. Το περιεχόμενο των ραδιοεπικοινωνιών έγινε σχεδόν παρόμοιο με αυτό των ραδιοερασιτεχνών αλλά παρέμεινε το πνεύμα της ελευθερίας και του ελεύθερου αέρα. Η Περεστρόικα έφερε την κατάρρευση της οικονομίας και σε αρχικό στάδιο μείωσε απότομα την δραστηριότητα των ραδιοπειρατών στη Ρωσία, όμως δεν τους απέκλεισε εντελώς. Μετά από δύο-τρία χρόνια συνέβη μια ιστορική αλλαγή πορείας. Το Υπουργείο Επικοινωνιών εξαιτίας των οικονομικών δυσχερειών και της πτώσης της ραδιοπειρατικής δραστηριότητας διέκοψε εντελώς την επιτήρηση της ζώνης των 1,6 – 3 MHz, κατήργησε ένα μέρος του εξοπλισμού και παραιτήθηκε από τις υπηρεσίες των ειδικών. Μετά από ένα-δύο χρόνια αφού ανέκαμψαν από ένα μικρό νοκ-άουτ, οι ραδιοπειρατές άρχισαν να αγοράζουν από τις χρεοκοπημένες επιχειρήσεις φτηνούς και σύγχρονους ραδιοσταθμούς βραχέων κυμάτων. Με αυτό τον τρόπο οι ραδιοπειρατές απέκτησαν κάτι καινούριο, τη διαμόρφωση μονής πλευρικής ζώνης, η οποία με ριζικό τρόπο μετέβαλλε την τεχνολογία και την ψυχολογία της ρωσικής ραδιοπειρατείας. Παραδόθηκαν στη Λήθη οι προσθήκες με τις λυχνίες και τα ραδιοπικάπ της γιαγιάς, ήρθε μια νέα εποχή για τη ραδιοπειρατεία με τα τρανζίστορ και τα ολοκληρωμένα κυκλώματα, τα οποία δεν τροφοδοτούνται από το δίκτυο των 220 V αλλά από μπαταρία αυτοκινήτου. Η άνοδος της ηλιακής δραστηριότητας τα τελευταία 6 χρόνια αύξησε ραγδαία τον αριθμό των ραδιοχειριστών στη ζώνη των 27 MHz. Αξιοσημείωτο είναι ότι ένα μεγάλο μέρος αυτών που απολάμβαναν τις μακρινές επικοινωνίες «κόλλησαν την αρρώστια» για πάντα. Μια προσεκτική ακρόαση αποκαλύπτει ότι μεταξύ των χειριστών CB υπάρχουν πολλοί ραδιοπειρατές. Αυτοί ξεχωρίζουν εύκολα από την ορολογία της ραδιοεπικοινωνίας και από τις υπόλοιπες ιδιαιτερότητές τους. Κάποιοι, χωρίς να το αποκρύπτουν, την ημέρα εκπέμπουν στους 27 MHz και τη νύχτα στους 3 MHz. Εννοείται ότι, κατά την πτώση της ηλιακής δραστηριότητας, ένα μεγάλο μέρος των χειριστών της ζώνης των 27 MHz θα μετακινηθεί στη ζώνη των 3 MHz μαζί με τους συνηθισμένους ραδιοπειρατές και εκεί οπωσδήποτε θα προκληθεί συνωστισμός. Υπολογίζοντας την αυξανόμενη δημοτικότητα του Διαδικτύου και τις επιπτώσεις της αυξανόμενης πληροφόρησης σχετικά με την ευρωπαϊκή ραδιοπειρατεία στην περιοχή της ραδιοφωνικής εκπομπής στις συχνότητες 3,890 – 3,990 MHz και 6,200 – 6,3500 MHz, οι δικοί μας «ανανεωμένοι» ραδιοπειρατές οπωσδήποτε θα αρχίσουν να οικειοποιούνται νέες περιοχές ραδιοσυχνοτήτων και αυτό θα συμβεί ακριβώς στα χρόνια της μείωσης της ηλιακής δραστηριότητας.
Χωρίς να υποστηρίζει το άρθρο κάποια πλευρά, αξίζει να σημειωθεί ότι η Κρατική Υπηρεσία Επιτήρησης επικοινωνιών της Ρωσίας τα τελευταία χρόνια έχει βελτιωθεί αρκετά και, αν και η εργασία του ελέγχου της ραδιοπειρατείας επιδέχεται βελτιώσεις, με δυσκολία αλλά αταλάντευτα εφοδιάζεται με συσκευές παρακολούθησης ραδιοεπικοινωνιών, με σκάνερ ελεγχόμενα από υπολογιστή κλπ. Τα ραδιογωνιόμετρα επίσης λειτουργούν καλά στις περιοχές συχνοτήτων 20 – 1000 MHz. Δοκιμάστηκαν στην Τσετσενία μέχρι τα όριά τους. (Αν γνώριζαν οι Γιαπωνέζοι τι έκαναν οι Ρώσοι με την πονηρή τεχνολογία τους;...)
Από το συγγραφέα: Η ραδιοπειρατεία ήταν, είναι και οπωσδήποτε θα υπάρχει! Και δεν έχει σημασία με ποια μορφή θα εμφανίζεται. Το σημαντικό είναι να κατανοήσουν «εκεί στην κορυφή» ότι αυτό το «ναρκωτικό» δεν κατέστρεφε τις ανθρώπινες φυλές και το γονιδίωμά τους αλλά ανέπτυσσε μυαλά και χρήσιμους ανθρώπους για την κοινωνία.
Και αν ένας νέος άνθρωπος πιάνεται από το μικρόφωνο και όχι από τη σύριγγα, μην τον καταδικάζετε αλλά υποστηρίξτε τον και οδηγήστε τον στον κατάλληλο δρόμο.


S, A, Sushko, UA9LBG ex UA0001/


Απόδοση στα Ελληνικά: Τρελός Επιστήμονας

[Τρελός Επιστήμονας]

Δυστυχώς το forum δεν υποστηρίζει το κυριλλικό αλφάβητο, οπότε κάποιες ονομασίες είναι δυσανάγνωστες.

[basilhs26]

Όποτε βάζω να ακούσω διάφορους που εκπέμπουν στα βραχέα, κυρίως από 7-8MHz, ακούω πάρα πολλές ακροάσεις που πρέπει να μιλάνε ρώσικα, μπορεί να είναι και κάποια βαλκανική χώρα αλλά νομίζω ρώσικα είναι, μιλάμε για πολλούς, ενώ έλληνες βρίσκω ελάχιστους. Βέβαια μπορεί να είναι νόμιμοι και όχι παράνομοι, τους ακούς και σε μπάντες μη νόμιμες.

[Τρελός Επιστήμονας]

Εξαρτάται σε ποιες περιοχές συχνοτήτων ακούτε. Αν είναι στις ραδιοφωνικές ζώνες των 41 μέτρων με διαμόρφωση πλάτους, τότε τα περισσότερα προγράμματα είναι στα Κινέζικα. Ισχυρά ακούγονται και διάφορα αραβόφωνα προγράμματα. Οι ευρωπαϊκές εκπομπές έχουν σταματήσει μετά την κατάρρευση του Σοσιαλισμού (σταμάτησε η προπαγάνδα και από τις δύο πλευρές), την ανάπτυξη του Διαδικτύου ( ο καθένας μπορεί να βρει ό,τι θέλει) και την παρακμή του ραδιοφώνου γενικότερα ως ενημερωτικού μέσου.