ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΑΣΗΣ ΜΕ ΜΑΓΝΗΤΙΚΟ ΕΝΙΣΧΥΤΗ

[Ηλιας Α]

Καλησπέρα!
Φίλιππα ευχαριστώ! που ασχολήθηκες με το θέμα μου.
Από το 38 ποστ.
<<Για να δουλέψει σαν μαγνητικός ενισχυτής χρειάζεται ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΑΓΝΗΤΙΚΟ ΠΥΡΗΝΑ ανεξάρτητο από τον πρώτο!>>
Δηλαδή θα έχομε; 2 κομμάτια (2 πύρινες με τα τυλίγματα τους)
Και από το 30 ποστ.
<< Στη σελίδα που δείχνεις έχουν χρησιμοποιήσει πυρήνα από μετασχηματιστή τριφασικού τύπου (μάλλον δεν πρέπει να είναι ακριβώς πυρήνας τριφασικού μετασχηματιστή αλλά κλασσικός Ε-Ι, δηλαδή το μεσαίο σκέλος διπλάσιου φάρδους από ότι τα ακριανά. Ο τριφασικός πυρήνας έχει και τα τρία σκέλη ίδια)>>
Εννοείς εδώ:https://electro-el.housecope.com/ele...iliteli-v.html Με το συνημμένο σχέδιο (που έχει η σελίδα ) https://postimg.cc/ykTJH37D Αλλά με διπλάσια διατομή μεσαίας κολόνας και, αν ναι.
Δεν είναι 2 κομμάτια, όπως αναφέρεις στο 38 ποστ.
Μετά από τις απαντήσεις που θα δώσεις θα επανέλθω.

[FILMAN]

Ναι, δεν είναι δύο κομμάτια, αλλά δεν είναι και σαν τον πυρήνα που έβαλες στο #1. Αν χρησιμοποιήσεις τέτοιο πυρήνα (όπως στο #1), θες δύο ανεξάρτητα κομμάτια.

[Ηλιας Α]

Αν και παλιό το θέμα, να απαντήσω μιας και τυχαία έπεσα πάνω του...

Ηλία στο κύκλωμα που έχεις ανεβάσει στο #1 θα συμβεί ακριβώς αυτό που λες με την αμπεροτσιμπίδα. Δηλαδή έτσι όπως το έχεις στο #1, φυσικά και ΔΕΝ δουλεύει, το μαγνητικό πεδίο που δημιουργεί το ένα πηνίο ακυρώνεται από το άλλο πηνίο, με αποτέλεσμα ο πυρήνας να ΜΗΝ μαγνητίζεται όσο και να παίζεις με το ροοστάτη. Και φυσικά έτσι όπως το έχεις, μόνο μαγνητικός ενισχυτής δεν είναι.

Για να δουλέψει σαν μαγνητικός ενισχυτής χρειάζεται ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΑΓΝΗΤΙΚΟ ΠΥΡΗΝΑ ανεξάρτητο από τον πρώτο!

Τα (ας μου επιτραπεί η έκφραση) "δευτερεύοντα" των δυο μετασχηματιστών ενώνονται σε σειρά μεταξύ τους (και με το φορτίο επίσης), ενώ τα "πρωτεύοντά" τους ενώνονται επίσης σε σειρά, και μάλιστα με τέτοιον τρόπο (φάση) ώστε οι τάσεις να αφαιρούνται. Αυτό γίνεται έτσι ώστε η πηγή συνεχούς και ο ροοστάτης να βλέπουν τα "πρωτεύοντα" πηνία ως φορτίο και όχι ως πηγή εναλλασσομένου (αφού τα "δευτερεύοντα" διαρρέονται από το εναλλασσόμενο ρεύμα του φορτίου).

Δεν ξέρω ποιος προσπάθησε να συγχωνεύσει τους δυο πυρήνες σε έναν (όχι, δεν γίνεται, δεν θα δουλέψει), με αποτέλεσμα να μπερδευτείτε.

<<Τα (ας μου επιτραπεί η έκφραση) "δευτερεύοντα" των δυο μετασχηματιστών ενώνονται σε σειρά μεταξύ τους (και με το φορτίο επίσης), ενώ τα "πρωτεύοντά" τους ενώνονται επίσης σε σειρά, και μάλιστα με τέτοιον τρόπο (φάση) ώστε οι τάσεις να αφαιρούνται. Αυτό γίνεται έτσι ώστε η πηγή συνεχούς και ο ροοστάτης να βλέπουν τα "πρωτεύοντα" πηνία ως φορτίο και όχι ως πηγή εναλλασσομένου (αφού τα "δευτερεύοντα" διαρρέονται από το εναλλασσόμενο ρεύμα του φορτίου).>>
Να υποθέσω ότι τα παραπάνω ισχύουν; και, αν όχι ποια ισχύουν,ερωτώ για να τον σχεδιάσω. μη το σχεδιάσω <<τζάμπα>>.
<< Δεν ξέρω ποιος προσπάθησε να συγχωνεύσει τους δυο πυρήνες σε έναν (όχι, δεν γίνεται, δεν θα δουλέψει), με αποτέλεσμα να μπερδευτείτε.>> Λες; για το σχήμα του 1 ποστ.

[FILMAN]

Δεν καταλαβαίνω την ερώτηση. Ο στόχος είναι να φτιάξουμε μια διάταξη που ανάλογα με το συνεχές ρεύμα που της δίνουμε (για έλεγχο), να αλλάζει το ρεύμα του φορτίου.

Η αρχική ιδέα είναι να βάλουμε ένα πηνίο (με πυρήνα) σε σειρά με το φορτίο μας (το οποίο δουλεύει με εναλλασσόμενο). Χρησιμοποιώντας ένα δεύτερο πηνίο τυλιγμένο στον ίδιο πηρήνα, αν το τροφοδοτήσουμε με συνεχές, θα δημιουργήσουμε μια συνεχή μαγνητική ροή μέσα στον πυρήνα, που αν είναι μεγάλη, θα τον σπρώξει προς τον κόρο. Αυτό θα επιφέρει μείωση της αυτεπαγωγής του πηνίου που είναι σε σειρά με το φορτίο μας, και άρα το ρεύμα του φορτίου θα αυξηθεί.

Αυτή η διάταξη έχει δυο ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΑ προβλήματα.

α) Το πηνίο ελέγχου βγάζει εναλλασσόμενο (ενώ εμείς θέλουμε να μην βγάζει τίποτα ώστε να μπορούμε να του δώσουμε ανενόχλητοι συνεχές)

β) Το εναλλασσόμενο ρεύμα του φορτίου δημιουργεί κι αυτό μαγνητική ροή στον πυρήνα, η οποία προστίθεται σε αυτήν του πηνίου ελέγχου κατά τη μια ημιπερίοδο και αφαιρείται κατά την άλλη, με αποτέλεσμα οι δυο ημιπερίοδοι που εφαρμόζονται στο φορτίο να έχουν διαφορετικά πλάτη

Για να εξαλείψουμε τα προβλήματα αυτά χρησιμοποιούμε και δεύτερο ίδιο "μετασχηματιστή" όπου τα πηνία ελέγχου των δυο "μετασχηματιστών" είναι ενωμένα σε αντίθεση φάσης. Έτσι δεν υπάρχει έξοδος εναλλασσομένου στην είσοδο ελέγχου του μαγνητικού ενισχυτή. Επίσης ό,τι κάνει ο ένας πυρήνας στη μια ημιπερίοδο το ίδιο κάνει ο άλλος στην άλλη, οπότε δεν υπάρχουν ασυμμετρίες μεταξύ των ημιπεριόδων που φτάνουν στο φορτίο.

[Ηλιας Α]

Δεν καταλαβαίνω την ερώτηση. Ο στόχος είναι να φτιάξουμε μια διάταξη που ανάλογα με το συνεχές ρεύμα που της δίνουμε (για έλεγχο), να αλλάζει το ρεύμα του φορτίου.

Η αρχική ιδέα είναι να βάλουμε ένα πηνίο (με πυρήνα) σε σειρά με το φορτίο μας (το οποίο δουλεύει με εναλλασσόμενο). Χρησιμοποιώντας ένα δεύτερο πηνίο τυλιγμένο στον ίδιο πηρήνα, αν το τροφοδοτήσουμε με συνεχές, θα δημιουργήσουμε μια συνεχή μαγνητική ροή μέσα στον πυρήνα, που αν είναι μεγάλη, θα τον σπρώξει προς τον κόρο. Αυτό θα επιφέρει μείωση της αυτεπαγωγής του πηνίου που είναι σε σειρά με το φορτίο μας, και άρα το ρεύμα του φορτίου θα αυξηθεί.

Αυτή η διάταξη έχει δυο ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΑ προβλήματα.

α) Το πηνίο ελέγχου βγάζει εναλλασσόμενο (ενώ εμείς θέλουμε να μην βγάζει τίποτα ώστε να μπορούμε να του δώσουμε ανενόχλητοι συνεχές)

β) Το εναλλασσόμενο ρεύμα του φορτίου δημιουργεί κι αυτό μαγνητική ροή στον πυρήνα, η οποία προστίθεται σε αυτήν του πηνίου ελέγχου κατά τη μια ημιπερίοδο και αφαιρείται κατά την άλλη, με αποτέλεσμα οι δυο ημιπερίοδοι που εφαρμόζονται στο φορτίο να έχουν διαφορετικά πλάτη

Για να εξαλείψουμε τα προβλήματα αυτά χρησιμοποιούμε και δεύτερο ίδιο "μετασχηματιστή" όπου τα πηνία ελέγχου των δυο "μετασχηματιστών" είναι ενωμένα σε αντίθεση φάσης. Έτσι δεν υπάρχει έξοδος εναλλασσομένου στην είσοδο ελέγχου του μαγνητικού ενισχυτή. Επίσης ό,τι κάνει ο ένας πυρήνας στη μια ημιπερίοδο το ίδιο κάνει ο άλλος στην άλλη, οπότε δεν υπάρχουν ασυμμετρίες μεταξύ των ημιπεριόδων που φτάνουν στο φορτίο.

<<Δεν καταλαβαίνω την ερώτηση. Ο στόχος είναι να φτιάξουμε μια διάταξη που ανάλογα με το συνεχές ρεύμα που της δίνουμε (για έλεγχο), να αλλάζει το ρεύμα του φορτίου.>> Ναι! Εσύ το περιγράφεις << να αλλάζει το ρεύμα του φορτίου>> Και εγώ

<< ρυθμίσουμε τη τάση σ΄ μια κατανάλωση>> βλέπε π.χ 1 πόστ νομίζω πως στο ίδιο αποτέλεσμα καταλήγουμε με διαφορετικά λόγια .

<< Αυτή η διάταξη έχει δυο ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΑ προβλήματα.>> << Το πηνίο ελέγχου βγάζει εναλλασσόμενο>> Ναι! Όταν σε μάθημα το διδάχτηκα ( μετά από ερώτηση τότε............. συμμαθητή μου) ο διδάσκων προχώρησε στην λεπτομέρειες αναφέροντας τα δίμιτα (#) τυλίγματα (*) όπως στο 1 ποστ το σχεδίασα.
<< Το εναλλασσόμενο ρεύμα του φορτίου δημιουργεί κι αυτό μαγνητική ροή στον πυρήνα.>> Αυτό ούτε ειπώθηκε τότε, ούτε μου είχε περάσει από το νου μου.
δίμιτα (#) Όπως -μάλλον- σωστά με διόρθωσε ο Ακρίτας
(*) Τώρα αν ήταν σωστή η εξήγηση ή όχι ;;;;;

[FILMAN]

<< Αυτή η διάταξη έχει δυο ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΑ προβλήματα.>> << Το πηνίο ελέγχου βγάζει εναλλασσόμενο>> Ναι! Όταν σε μάθημα το διδάχτηκα ( μετά από ερώτηση τότε............. συμμαθητή μου) ο διδάσκων προχώρησε στην λεπτομέρειες αναφέροντας τα δίμιτα (#) τυλίγματα (*) όπως στο 1 ποστ το σχεδίασα.

Το δίμιτο τύλιγμα στην είσοδο πράγματι ακυρώνει την έξοδο εναλλασσομένου (πράγμα που θέλουμε), αλλά ταυτόχρονα ακυρώνει και τη δημιουργία μαγνητικής ροής στον πυρήνα όποιο ρεύμα και αν του εφαρμόσουμε (πράγμα που - προφανώς - ΔΕΝ θέλουμε)! Το πηνίο το βάζουμε εκεί γιατί θέλουμε να κάνει κάτι, και όχι επειδή δεν θέλουμε να κάνει απολύτως τίποτα! Επομένως ΔΕΝ είναι αυτή λύση στο πρόβλημα!

[XPHSTOS29]

Κατι τετοιο θα λειτουργήσει;

ΥΓ. Το σχέδιο ειναι με τις μπογιές της κορης μου γι'αυτό φαινεται ετσι.
Η σκέψη ειναι σαν μετασχηματιστης 1:1 η με οποιο αλλο λογο μετασχηματισμου, και με ενα μερος της πηγης να δημιουργήθει ενα μαγνητικό πεδίο εξουδετέρωσης που να συμβαδίζει με την κυματομορφή εισοδου.
Πανω στο κλασικο ΕΙ πυρηνα.

[Ηλιας Α]

<sup>Καλό Σ.Κ

Μιας και ο λόγος για ρυθμιστές τάσεως, θα αναρτήσω σχέδιο προοδευτικής αφής και σβέσης των φώτων στους κινηματογράφους, που εχρισ/ το μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του60.
Τον πυρήνα ανεβοκατέβαζε ο ¨Μηχανικός΄΄ του κινηματογράφου ( ο επονομαζόμενος <<Καμπούρης>> ) (*)Ο οποίος: εκτός από αυτό , κόλαγε την ταινία (φίλμ) όταν κοβόταν, εστίαζε την εικόνα στο πανί, καθόριζε τα διαλύματα, ά!.....Και το κυριότερο πρόβαλε και για επιδόρπιο τις <<τσόντες>>(**)
(*) Εξ ου <<Φώτα καμπούρη, τσόντα καμπούρη κ.τ.λ >>
(**) Μη νομίσετε τίποτα τσόντες σαν τις σημερινές ή τότε τσόντα θα μπορούσε να είναι, και όταν φαινόταν το πόδι της Μανταλλένας πάνω από τον αστράγαλο.
https://postimg.cc/WFnz5S3b</sup>

[FILMAN]

Κατι τετοιο θα λειτουργήσει;

ΥΓ. Το σχέδιο ειναι με τις μπογιές της κορης μου γι'αυτό φαινεται ετσι.
Η σκέψη ειναι σαν μετασχηματιστης 1:1 η με οποιο αλλο λογο μετασχηματισμου, και με ενα μερος της πηγης να δημιουργήθει ενα μαγνητικό πεδίο εξουδετέρωσης που να συμβαδίζει με την κυματομορφή εισοδου.
Πανω στο κλασικο ΕΙ πυρηνα.

Υπάρχει κάποια λογική όχι μόνο στο σχήμα, αλλά και στην ιδέα; Όταν ο πυρήνας είναι στον κορεσμό τότε από το πολύ ρεύμα που θα περάσει από το πρωτεύον θα πάρουμε φωτιά!

[744]

Τι απόδοση μπορεί να φτάσουν τέτοιες διατάξεις?

Έχει μετρήσει στην πράξη κανείς?