Από τι πηγές / players ακούτε μουσική (αν ακούτε)

[dal_kos]

http://computer.howstuffworks.com/mp31.htm
Πως λειτουργει το mp3...

Παντως αν δεν κανω λαθος και εχω καταλαβει καλά...η τεχνικη του ειναι η αποκοπη συχνοτητων που δεν ακουγονται ετσι κι αλλιως απο το ανθρωπινο αυτι οποτε ειναι αδυνατο να καταλαβεις τη διαφορα

Μονο σε μηχανηματα μπορεις να καταλαβεις τη διαφορα.

Εχω μια ιδεα!

Ας περασει καποιος που εχει πικαπ ενα τραγουδι μες στο pc του και ας το κανει mp3 στα 192kbps η σε vbr που ειναι τα πιο διαδεδομενα στα γνωστα μερη...και μετα να συγκρινει [ή να μας στειλει] ενα κομμάτι της κυματομορφής του....ετσι για την ιστορια!

[ramone]

Θεωρητικά είναι όπως το λες (ότι κόβει συχνότητες που το αυτί δεν ακούει)

Όμως στην πράξη συμβαίνουν τα εξής:
- το μοντέλο συχνοτήτων του αυτιού είναι αυθαίρετο (καλό αλλά όχι τέλειο) και κυρίως:
- ο αλγόριθμος τελικά κόβει περιοχές συχνοτήτων που το αυτί τελικά ακούει ή παραμορφώνει αλλάζοντας τους μέτρο ή μετατοπίζοντας τη φάση. τούτου γιατί μεταφερόμενο στο διακριτό φάσμα υπάρχουν συμπυκνώσεις

εξάλλου (θεωρητικά αυτό γιατί στην πράξη έχει πολύ μικρή σημασία) και μόνο η ψηφιοποίηση χειροτερεύει τον ήχο και κόβει αρμονικές καθότι γίνεται δειγματοληψία/ανακατασκευή και όχι ακριβής μεταφορά του ήχου.

[Giannis511]

Φανταστείτε πόσο μεγάλη δειγματολειψία θα χρειαζόταν για να αναπαρασταθεί το αναλογικό σήμα με ψηφία. Τι μέγεθος θα είχε? Με πόση συμπίεση τι αλλοιώσεις θα προέκυπταν? Μετά μιλάμε για συμπίεση... Έχει διαφορά όταν ακούς από τα ακουστικά του iPod μέχρι τα σοβαρά ακουστικά ή ηχεία...

[Γιώργος Ανώνυμος]

Έχοντας αρχίσει αρκετά παλαιότερα και χωρίς ιδιαίτερη σκέψη αφού ήταν προεπιλεγμένη στα σχετικά προγράμματα (βλ. FreeRipper) rip-άρισα σε MP3 τα CD φίλων στα 128, αρκετή δουλειά και ανεκτίμητης αξίας με την έννοια ότι με κάποιους έχω χαθεί, πιθανά κάποιοι έχουν χάσει-'καταστρέψει΄τα CD τους (δεν τα προσέχουν όλοι) και άλλα ευνόητα...

Το θέμα που τίθεται είναι ότι το 128 θεωρείται χαμηλός ρυθμός δειγματοληψίας και άρα αν π.χ. μου ξαναδινόταν ευκαιρία για τα ίδια CDs θα το έκανα στα 256!

Το ερώτημα που τίθεται είναι αντικειμενικά (και τί σημαίνει 'αντικειμενικά' θα μου πείτε!!!) πόσο ακουστή είναι η διαφορά αυτή με την έννοια ότι το αυτί μπορεί να 'δει' βελτιώσεις ποιότητας μέχρις ενός σημείου. Επομένως θεωρητικά από ένα σημείο και μετά δεν μπορεί να αντιληφθεί διαφορές δειγματοληψίας, ή να το εκφράσω διαφορετικά με αρκετά πυκνή δειγματοληψία το αντιλαμβάνεται πλήρως αναλογικό (κάτι αντίστοιχο και με το μάτι με τις συνεχόμενες εικόνες που τις αντιλαμβάνεται συνεχή κίνηση, όπως στα κλισέ slides της κινηματογραφικής μπομπίνας).

Το μόνο εύκολο είναι να μετατρέψει κανείς το ίδιο κομμάτι στα δύο rates και να δει τη διαφορά, ωστόσο η δυσκολία είναι ότι δεν μπορεί να ακούσει ταυτόχρονα το κομμάτι στα δύο rates να κάνει την σύγκριση, πρώτα θα ακούσει στο χαμηλό και μετά στο ψηλό ή ανάποδα και η μνήμη του αυτιού δεν είμαι σίγουρος αν μπορεί να ανταποκριθεί απολύτως σωστά!!!

Δεν γνωρίζω η θεωρία τί λέει, σε σχέση με την καμπύλη απόκρισης του αυτιού κλπ. και το break-even σημείο καλύτερης αντιληπτής ποιότητας, πάντως αν είναι πραγματικό property (περιουσία) να έχει κανείς κομμάτια στην αυθεντική τους μορφή (βιννύλιο ή CD) σίγουρα δεν είναι property τα rip-αρισμένα (κάτι σαν fake) αφού πάντα θα προκύπτει θέμα δειγματοληψίας σε αναλογική ή ψηφιακή πηγή ήχου...

Τελικά η δουλειά μου στα 128 πηγαίνει χαμένη? 'Η απλά την θεωρώ χαμένη για κάτι που ωστόσο δεν μπορώ να ακούσω ή ξεχωρίσω?

Κάποιες σκέψεις...
Σχόλια όχι απλά καλοδεχούμενα αλλά επιβεβλημένα!!!
Γιώργος