καλημερα
να πω και εγω την γνωμη μου.
ενας φιλος εφτιαξε ενα τετοιο στο κτημα του για να μην φευγουν τα αλογα εξω απο το κτημα.
το εκανε με ενα 555 και εβαλε πολλαπλασιαστη απο μηχανακι.
οταν γειωνε το πλην στο εδαφος και εβαζε ενα συρμα με το συν στην περιμετρο του φραχτη δεν δουλευε.
ενοειτε οτι το συρμα ηταν μονωμενο.
τελικα εβαλε δυο συρματα το ενα το πλην και το αλλο το συν παραληλα στου 30ποντους μεταξυ τους
ετσι δουλεψε πολυ καλα
ρυθμισε και την συχνοτητα του 555 και δεν εχει πολυ καταναλωση οταν εινα σταντβαυ.
τωρα θα περασει αλλα δυο συρματα ωστε να ειναι πιο μεγαλο το υψοσ του φραχτη.
οταν σε χτυπαει η ταση την ακους αλλα δεν σε σκοτωνει.θα ειχε πεθανει πολυς κοσμοσ απο τα μπουζι του αυτοκινιτου
αυτα
Αρχικό μήνυμα από takis3653
Θα προσπαθήσω να εξηγήσω εδώ, γιατί - " οταν γειωνε το πλην στο εδαφος και εβαζε ενα συρμα με το συν στην περιμετρο του φραχτη δεν δουλευε"
ενώ όταν - "τελικα εβαλε δυο συρματα το ενα το πλην και το αλλο το συν παραληλα στου 30ποντους μεταξυ τους
ετσι δουλεψε πολυ καλα".
Για την εξήγηση, πρέπει να θυμηθούμε την αρχή λειτουργίας του πολλαπλσιαστή τάσης στα οχήματα με 12-βολτη μπαταρία.
Έτσι, όταν η πλατίνα κλίνει επαφή, στο πρωτεύον τύλιγμα, στην αρχή, το ρεύμα αρχίζει να αυξάνει γραμμικά. Στη συνέχεια, προκειμένου το ρεύμα να μην αποκτά μεγάλες τιμές, με μία αντίσταση σε σειρά, της τάξης 2 Ω, το ρεύμα περιορίζεται στα περίπου 6 Α. Η κατάσταση αυτή συνεχίζεται έως ότου η πλατίνα διακόψει το κύκλωμα στο πρωτεύον τύλιγμα. Αμέσως μετά τη διακοπή, η ενέργεια που συσσωρεύτηκαι στο μαγνητικό πεδίο του πηνίου
L(Imax)2/2
θα αρχίσει να φορτίζει έναν πυκνωτή (0,2 μF), που συνδέεται παράλληλα με την πλατίνα, έως μία μέγιστη τιμή, Umax, την οποία μπορούμε να την υπολογίσουμε από τη σχέση
L(Imax)2/2=C(Umax)2/2,
όπου L είναι της τάξης 0,01 Hn.
Πρακτικά, η τάση Umax είναι περίπου 300 V, ενώ στο δευτερεύον τύλιγμα εμφανίζεται ένας παλμός τάσης, έως 30000 βολτ, καθώς ο λόγος των σπειρών στον πολλαπλασιαστή είναι περίπου 100.
Αυτά, είναι λίγο πολύ γνωστά, αλλά τα αναφέρω, διότι αν βάλετε κάτω τις τιμές: 6 Α, 0,01 Hn και 0,2 μF - θα προκύψει - "τζίφος". Η αιτία πρέπει να αναζητηθεί στην τιμή της χωρητικότητας. Έτσι, παρότι στον πυκνωτή βλέπουμε την αναγραφή 0,2 μF, εντούτοις, στο κύκλωμα, η χωρητικότητα είναι πολύ μεγαλύτερη, λόγω παρασιτικής χωρητικότητας στο κύκλωμα του δευτερεύοντος τυλίγματος, που είναι της τάξης 50-100 pF. Έστω ότι είναι 50 pF. Η χωρητικότητα αυτή, στο πρωτεύον κύκλωμα δρα ως
50pFx(n2/n1)2=50x10-12x104=0,5 μF,
δηλαδή στο πρωτεύον κύκλωμα, η συνολική χωρητικότητα είναι 0,7 μF και όχι 0,2 μF! Σημαντικό είναι να προσέξουμε, ότι το σύστημα παραγωγής υψηλής τάσης είναι σχεδιασμένο να ανταποκρίνεται σε μικρή χωρητικότητα του δευτερεύοντος κυκλώματος του μετασχηματιστή, της τάξης 50 pF. Φανταστείτε τώρα, ότι λόγω φράχτη, η χωρητικότητα αυτή από 50 pF γίνεται 500, 1000 pF ή ακόμη μεγαλύτερη. Προφανώς, οι παραγόμενοι παλμοί τάσης, στο πρωτεύον και δευτερεύον κύκλωμα του πολλαπλασιαστή, θα μειωθούν. Από το μήνυμα του
takis 3653, προκύπτει, επίσης, το χρήσιμο συμπέρασμα ότι η χωρητικότητα του καλωδίου υψηλής τάσης ως προς τη Γη, είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτή που δημιουργείται μεταξύ δύο συρμάτων, που απέχουν 30 εκατοστά.
Βασίλειος.
Απάντηση με παράθεση
Αρχικό μήνυμα από jimmy_66
