Έκθεση ραδιοφωνίας στο Ζάππειο

[Τρελός Επιστήμονας]

Από τις 8 Δεκεμβρίου 2008 έως τις 30 Ιανουαρίου 2009 θα γίνεται η έκθεση για τα 70 χρόνια της Ελληνικής Ραδιοφωνίας στο Ζάππειο. Η έκθεση έχει άφθονο φωτογραφικό υλικό, παλιά μηχανήματα της κρατικής ραδιοφωνίας, ακουστικό υλικό και Cd, DVD και βιβλία που πωλούνται στην είσοδο. Επίσης στην είσοδο μπορείτε να πάρετε ένα MP3 Player με ακουστικό υλικό από το αρχείο της ΕΡΤ και μπορείτε να το ακούσετε κατά τη διάρκεια της περιήγησής σας βλέποντας και τις αντίστοιχες φωτογραφίες στους διαδρόμους της έκθεσης. Πληροφορίες μπορείτε να δείτε και στην ιστοσελίδα της ΕΡΑ, εδώ: http://www.ellinikiradiofonia.gr/page.php
Την επισκέφτηκα και είναι άκρως ενδιαφέρουσα! Να σημειωθεί ότι ένα μεγάλο μέρος των παλιών ραδιοφώνων της έκθεσης ανήκει στο συλλέκτη Γιώργο Παναγιωτίδη. Μπορείτε να διαβάσετε για τον κ. Παναγιωτίδη εδώ: http://www.hlektronika.gr/files/inde...ct=view&id=102

[plouf]

εχει νοημα να μαζευτούμε καμια κυριακή μερικοι απο εδω να πάμε όλοι μαζι ??

[Τρελός Επιστήμονας]

Δεν γνωρίζω αν θα πάτε ομαδικά, πάντως εγώ την βρήκα καταπληκτική. Αξίζει τον κόπο να δείτε τις φωτογραφίες,τα ραδιόφωνα και τα μηχανήματα και οι πιο τολμηροί μπορούν να ηχογραφήσουν τη δική τους εκπομπή. Ενδεικτικά σας λέω ότι υπάρχει φωνόγραφος του EDISON με κύλινδρο, αρχαία μεγάφωνα και ραδιόφωνα του 1925 με μεγάφωνο-χωνί, ο πομπός που είχε εγκατασταθεί στην Πάτρα, παλιά βιβλία ραδιοφωνίας (το βιβλίο του Γιαννόπουλου "Κύματα και Ραδιόφωνον" του 1939 το έχω στη βιβλιοθήκη μου, κάποια στιγμή μπορεί να το σκανάρω και να το ανεβάσω). Επίσης παλιά μαγνητόφωνα και κονσόλες της ΕΡΤ και παλιά πικάπ από studio, εντυπωσιακές μηχανικές κατασκευές μπροστά στις οποίες τα αντίστοιχα πικάπ High-End είναι για... κλάματα! Επίσης θα δείτε δίσκους με λογοκριμένα τραγούδια (πχ το "Στρώσε το στρώμα σου για δυό" του Μίκη Θεοδωράκη), γράμματα από ακροατές του εξωτερικού προς την ΕΡΑ5 (Η Φωνή της Ελλάδας) και πάρα πολλές φωτογραφίες. Χωρίς όμως τη συμβολή του Παναγιωτίδη δεν θα υπήρχαν ούτε τα μισά...

[weather1967]

Νά εισαι καλά Δημήτρη και σε ευχαριστούμε γιά τήν ενημέρωση,δεν το γνώριζα,οπωσδήποτε θά πάω μιά Κυριακή ,πολύ συγκινητική η συνέντευξη του κ Παναγιωτίδη,δέκτη μέ γαληνίτη ειχε φτιαξει και ο πατέρας μου το 1952 πιτσιρικάς τότε ,με 40 μέτρα κεραία ,μου ειχε αναφέρει οτι ήταν πολύ της << μόδας >> εκεινη τήν εποχή ,μιάς πού τα οικονομικά τών περισσοτέρων τότε ήταν απαγορευτικά για ραδιόφωνο,λιγοι ειχαν ραδιόφωνα τότε.

[Τρελός Επιστήμονας]

Δέκτη "γαληνίτη" (με διοδάκι ΟΑ90) είχα κατασκευάσει από κιτ του "Μικρού Επιστήμονα" αλλά δεν δούλεψε καλά γιατί δεν είχε συντονισμό και γιατί δεν είχα καλή κεραία. Πριν από κάποιες δεκαετίες, την εποχή του ραδιοπειραματισμού στα μεσαία κύματα, έκανα επαφή (QSO για τους ραδιοερασιτέχνες) με πομπό EL84-807 και δέκτη με κρυσταλλικό φωρατή (διοδάκι ΟΑ90) και κρυσταλλικό ακουστικό με κεραία λήψης την κεραία του πομπού (45m). Η επικοινωνία ήταν πολύ καλή (Αθήνα-Σαλαμίνα) στους 1650KHz περίπου. Επίσης, μου ήταν εύκολο να συντονιστώ ακριβώς επάνω στο σταθμό κάνοντας zero beat στη συχνότητά του μέσω του κρυσταλλικού δέκτη.
Πολύ ενδιαφέροντα εκθέματα είναι και τα ηχητικά εφέ από ηχογραφήσεις θεατρικών έργων για το ραδιόφωνο. Πρόκειται για ξυλουργικές κατασκευές, σκάλες και πόρτες που τρίζουν και ανοιγοκλείνουν, κουδούνια ποδηλάτων, αλυσίδες που σέρνονται, σύρτες και κλειδαριές που ανοιγοκλείνουν, κατασκευές που βγάζουν διάφορους ήχους κλπ. Επίσης ενδιαφέρον έχουν τα γράμματα ακροατών των βραχέων (ΕΡΑ5, Η Φωνή της Ελλάδας) από χώρες του εξωτερικού.

[Γαληνίτης]

Η δική μου εντύπωση: Πολύ σημαντική έκθεση, πράγματι. Αξίζει να την δει κανείς και ίσως μία επίσκεψη δεν φτάνει για να τα δεις όλα. Παρά τις κάποιες ελλείψεις, παραλείψεις, προχειρότητες, ακόμα και λάθη. Αναρωτιέμαι όμως τί θα συνέβαινε άν (όπως συνήθως συμβαίνει) δεν υπήρχε η καταλυτική συμβολή ενός ιδιώτη: Του συλλέκτη / ραδιοερασιτέχνη Γιώργου Παναγιωτίδη. Που με μέρος της μοναδικής συλλογής του από ιστορικά ραδιόφωνα-αντίκες κλπ. συσκευές "έκλεψε" -και "έσωσε"!- κατά μεγάλο μέρος την παράσταση. Ίσως δεν θα βλέπαμε τότε παρά μια έκθεση σχεδόν αποκλειστικά από πάμπολλες φωτογραφίες, βεβαίως πολύ σημαντικές. Και βέβαια μια τεράστια λυχνία εκπομπής, κάτι κονσόλες, λίγους δέκτες κλπ. Υπήρχαν και 3 ιστορικά ελληνικά ραδιόφωνα. Και αυτά της συλλογής Παναγιωτίδη: "Μέτρον" (του Πετρόπουλου στην πλατεία Αμερικής), "Στέντωρ" (του Κοντογεωργίου στον Βόλο) και "Ελβίρα". Λίγοι όμως κατάλαβαν ότι ήταν ελληνικά! Επίσης μία (1 μόνο) φωτογραφία με προπολεμικούς πρωτοπόρους ραδιοερασιτέχνες των βραχέων.

[Τρελός Επιστήμονας]

Μάλλον η ΕΡΤ έχει πετάξει στα σκουπίδια όλα τα δικά της υλικά που μπορούσαν να γίνουν εκθέματα και γι' αυτό βασίζεται στους ιδιώτες. Πιθανόν να έχει καταστρέψει και αρχειακό υλικό (δίσκους, ηχογραφήσεις, video κλπ). Επίσης, δεν υπάρχουν πλέον οι παλιοί άνθρωποι που γνώριζαν ή έζησαν τα ιστορικά γεγονότα.

[stavros414]

Επειδή, δεν πήγα στην συγκεκριμένη έκθεση, είδατε πουθενά να αναφέρουν το ερασιτεχνικό ραδιόφωνο??
Το ραδιόφωνο στην Ελλάδα ξεκίνησε ερασιτεχνικά από τον Χρήστο Τσιγγιρίδη πρίν 80 χρόνια...
Αναφερθήκανε πουθενά??

[Τρελός Επιστήμονας]

Ναι, υπάρχουν αναφορές και φωτογραφίες από το σταθμό του Τσιγγιρίδη. Επίσης, στο αρχειακό υλικό της ιστοσελίδας της ΕΡΤ μπορείτε να δείτε ντοκιμαντέρ που αναφέρονται στην ιστορία της ελληνικής ραδιοφωνίας.

http://www.ert-archives.gr/wpasV2/pu...st=00:00:00:00

[Γαληνίτης]

Υπήρχαν και 3 ιστορικά ελληνικά ραδιόφωνα...: "Μέτρον" (του Πετρόπουλου στην πλατεία Αμερικής), "Στέντωρ" (του Κοντογεωργίου στον Βόλο) και "Ελβίρα". Λίγοι όμως κατάλαβαν ότι ήταν ελληνικά!

Μερικά στοιχεία για το «ΜΕΤΡΟΝ», το πρώτο ελληνικό ραδιόφωνο και τον δημιουργό του Κ.Ι. Πετρόπουλο.
(Από το βιβλίο: SV1AIA, "Από την αναμονή προς την αναγνώριση, η πορεία του Ελληνικού Ραδιοερασιτεχνισμού", εκδόσεις Ραδιοτηλεπικοινωνίες, Αθήνα 2000. Όπου εικονίζεται και σχετική διαφήμιση του 1930 για τα "ΜΕΤΡΟΝ 7, 16 & 42". Και φυσικά το "ΜΕΤΡΟΝ" στη διαφήμιση είναι με ελληνικά στοιχεία).
Η κατασκευή - συναρμολόγησή τους γινόταν από το 1925, (πολύ πριν αρχίσει η συστηματική, αθρόα εισαγωγή βιομηχανοποιημένων ραδιοφώνων στη Ελλάδα -το 1930-). Και βέβαια πολύ πριν αποκτήσει η χώρα κρατικό ραδιοφωνικό σταθμό -το 1938-. Από τα "Ηλεκτρομηχανικά Εργαστήρια ΜΕΤΡΟΝ" του Κ. Πετρόπουλου, στην πλατεία Αμερικής, Πατησίων 172&172α. Σημειωτέον ότι το 1930 ο αριθμός τηλεφώνου των εργαστηρίων ήταν τριψήφιος (!), 3-52.
Όπως ανέφερε ο αείμνηστος SV1AI, Ανδρέας Κυπραίος, που από το 1932 έως το 1946 εργάστηκε στα εργαστήρια συναρμολόγησης -σε εγχώρια έπιπλα (Βαράγκη!)- αγγλικών ραδιοφώνων του Λαμπρόπουλου: "Είχε αρχίσει όμως ο Πετρόπουλος τότε και έκανε κάτι ραδιόφωνα, τα ΜΕΤΡΟΝ... Έφτιαχνε μόνος του τα ραδιόφωνα. Πηνία, όλα τα έκανε αυτός".
Το πρώτο ΜΕΤΡΟΝ (του 1925) ήταν υπερετερόδυνο 7 λυχνιών, μπαταρίας, με
πλαίσιο και με πρώτο αγοραστή τον τότε πρύτανη του ΕΜΠ Δημ.Λαμπαδάριο. Η εταιρεία "Κ.Πετρόπουλος & Σία" συνέχιζε την συναρμολόγηση των ΜΕΤΡΟΝ μέχρι τουλάχιστον το 1952..
Ο Κ. Ι. Πετρόπουλος, εκ των πρωτεργατών της ραδιοφωνίας, του ασυρμάτου και του ραδιοερασιτεχνισμού στη χώρα μας, δεν ήταν ηλεκτρονικός, αλλά φυσικός. Επιμελητής της πρώτης έδρας Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, υπό τον Καθηγητή Δ. Χόνδρο και κατόπιν Καθηγητής της έδρας. Το 1915 υπηρέτησε στον λόχο ασυρμάτου. Έκανε την πρώτη δημόσια επιστημονική παρουσίαση δέκτη ασυρμάτου με λυχνίες στην Ελλάδα, στην "Εταιρεία Φυσικών Επιστημών". Έγραφε σειρά εκλαικευτικών άρθρων για τον ασύρματο και τη ραδιοφωνία, διεγείροντας το ενδιαφέρον των ερασιτεχνών και του κοινού. Υπήρξε από τους κυριότερους υποκινητές του "ραδιοφωνικού ζητήματος" στην Ελλάδα. Στο υπ'αυτόν Εργαστήριο Φυσικής του Πανεπιστημίου σχηματίστηκε το 1923 ο πρώτος ίσως πυρήνας (κίνηση)
"ερασιτεχνών ασυρμάτου". Ιδρυτής της πρώτης ομάδας ερασιτεχνών, της "Ομάδας Πετροπούλου" το 1925, από φοιτητές της Φυσικής αλλά και άλλων Σχολών του Πανεπιστημίου. Ιδρυτής και πρόεδρος της "Ενωσης Ελλήνων Ερασιτεχνών Ασυρμάτου" το 1926, δεκαετίες πριν την ίδρυση της "Ένωσης Ελλήνων Ραδιοερασιτεχνών" το 1952. Η ομοιότητα της ονομασίας, με μόνη αλλαγή του όρου "Ερασιτεχνών Ασυρμάτου" με τον -ταυτόσημο- νεολογικό όρο "Ραδιοερασιτεχνών" είναι άραγε απλή σύμπτωση; Καθηγητής της ιδιωτικής "Σχολής Μεγαρέως", στην πλατεία Αμερικής, Πατησίων και Λήμνου (σήμερα Λέλας Καραγιάννη), κοντά στα εργαστήρια "ΜΕΤΡΟΝ", καθοδηγούσε τους μαθητές στην ερασιτεχνική κατασκευή δεκτών και πομπών και υπήρξε κεντρικός πόλος και καθοδηγητής του πυρήνα ερασιτεχνών ασυρμάτου που δημιουργήθηκε στη Σχολή και με τον οποίο, καθώς και με ερασιτέχνες της "Ομάδας Πετροπούλου", που έκαναν εκ περιτροπής διαλέξεις, μαθήματα και κατασκευές στη Σχολή, πραγματοποίησε ιστορική πειραματική εκπομπή το 1925, που ακούστηκε καλά στα λιγοστά ραδιόφωνα που υπήρχαν τότε στην Αθήνα.
Την πρώτη ίσως ραδιοφωνική εκπομπή στην Ελλάδα, 13 χρόνια πριν την πρώτη εκπομπή κρατικού σταθμού και 3 χρόνια πριν την επίσημη έναρξη εκπομπών του ιδιωτικού σταθμού του Τσιγγιρίδη.