Τι λάμπες χρησιμοποιείτε??

[itta-vitta]

Όσο για τον αν χαλάνε οι παλιές λυχνίες, δεν έχω παρατηρήσει στις δικές μου κάτι τέτοιο. Εκτός του ότι είναι αγορασμένες στη 10ετία του ΄80 (αρχές), είναι ακόμη πιο παλιές. Πχ έχω μια 829 τζ-α-ν του 1945 και τα μέταλλά της γυαλίζουν, αστράφτουν θα έλεγα χωρίς υπερβολή. Σε κενό οξυγόνου τι να πάθουν.

[chip]

το κενό δεν είναι ποτέ τέλειο... και δεν είναι κενό έχει άλλα αέρια... (συνήθως δηλητηριώδη-τοξικά... γι αυτό καλό είναι να μην της σπάει κανείς τις λάμπες)
Είχε το electronics-world παλαιότερα (πριν καμιά 5ετια) ένα άρθρο για το πως παθαίνουν ζημιά οι λυχνίες και το τι πρέπει να κάνει κανείς για να τις επαναφέρει (όταν ακόμα δεν είναι πολύ αργά)

[itta-vitta]

Πρόκειται για αδρανή αέρια που τοποθετούνται μέσα στη λυχνία για να δεσμεύουν το οξυγόνο, όσο μείνει μέσα στη λυχνία μετά από την αφαίρεση του αέρα. Είναι αυτό το μαύρο που είναι σε κάποιο σημείο του γυαλιού. Νομίζω ότι αφού από ένα σημείο και μετά έχουμε "χημική" δέσμευση του οξυγόνου μπορούμε να μιλάμε για 100% δέσμευση του οξυγόνου, τουλάχιστον θεωρητικά. Τώρα αν στην πράξη υπάρχει και 1/οο.... δεν νομίζω ότι αυτό επαρκεί για να οξειδώσει τα μέταλλα της λυχνίας. Αν διαβάζει κάποιος χημικός το θέμα (Βαγγέλης - φένιξ ή κάποιος άλλος) ας μας πει τη γνώμη του.

[chip]

Πολύ σωστά! Έκανα λάθος...
Πράγματι μπαίνουν χημικές ενώσεις που δεσμεύουν το οξυγώνο.
Το πρόβλημα δημιουργείται γιατί μετά από τόσα χρόνια έχει εισχωρήσει οξυγώνο στη λυχνία.
ένδειξη οτι έχει συμβέι κάτι τέτοιο είναι το αυξημένο ρεύμα πλέγματος.
Στο περιοδικό αναφέρεται σε λυχνίες (μικρές) που το ρεύμα πλέγματος είχε ξεπεράσει το 1mA και μετά από την διαδικασία "επαναφοράς" αυτό έπεσε στο 1/5 έως 1/10 της τιμής αυτής.

[ReFas]

Το πρόβλημα δεν είναι μόνο το οξυγόνο για να μην οξειδωθούν τα μέταλλα.
Μέσα στη λυχνία δεν πρέπει να υπάρχει οποιοδήποτε άτομο αέριου, θα πρέπει δηλαδή να είναι κενή απο αέρια.
Αυτο γιατί αν υπάρχουν άτομα αερίων τότε απο ιονισμό φορτίζονται θετικά και "χαλάνε" τη λειτουργία της λυχνίας (πηγαίνουν βασικά στο οδηγό πλέγμα που είναι σε αρνητικό δυναμικό και τότε το οδηγό "τραβάει" ρεύμα ενω δεν θα έπρεπε, αυτός είναι και ο λόγος που δίνεται ορισμένες φορές μια μέγιστη τιμή αντίστασης που μπορεί να συνδεθεί στο οδηγό πλέγμα)

Για αυτό το λόγο υπάρχει το getter μέσα στη λυχνία (δεν ξέρω πως μπορεί να ειπωθεί στα Ελληνικά "πιάστρα αερίων"? )
Το getter δεν είναι κάποια άλλα αέρια αλλά κάποιο μέταλλο που εξουδετερώνει τα διάφορα μόρια αερίων που μπορεί να βρεθούν μέσα στη λυχνία.
Για το getter στις μικρές λυχνίες έχω γράψει και κάτι εδώ

Στις μεγαλύτερες εκπομπής όπως 4-400Α κτλ το getter είναι στην άνοδο και για να εξουδετέρωσει τα αέρια πρέπει να ζεσταθεί αρκετά.
Αυτος είναι και ο λόγος που αυτές οι λυχνίες δουλεύουν με κοκκινισμένη την άνοδο η με άλλα λόγια πρέπει να δουλεύουν με κοκκινισμένη άνοδο.

[chip]

κοίταξα για το θέμα που αναφέρθηκα (για την φθορά των λαμπών ακόμα και όταν δεν δουλεύουν) στο VALVE AMPLIFIERS του Μorgan James. (εξαιρετικά βιβλίο που πρέπει να έχει όποιος φτιάχνει ενισχυτές ήχου... απαντά σε πάρα πολλά θέματα που δημοσιεύονται στο forum).
Αυτό που αναφέρει είναι οτι μπορεί να εισχορήσει άερας στη λυχνία και οφείλεται σε μικρορογμές από κακή αποθήκευση ή κακή χρήση. Στην κακή χρήση συμπεριλαμβάνεται και το συχνό μέτρημα της λυχνίας αφού καταπονείται με το μπάσε-βγάλε στο ενωμα των Pins με το γυαλί.
Επίσης συνιστά να μην βάζουμε μια καινούρια (καλή) λυχνία σε μία αχρησιμοποίητη βάση. Θα πρέπει να βάζουμε πρώτα στη βάση μια παλιά λυχνία ώστε να χαλαρώσουν λίγο οι επαφές της βάσης.