SPI ή I2C ????

[viper]

Καλησπέρα σε όλους τους φίλους.
Ειμαι σχετικά καινούργιος στους μικροελεγκτές και προσπαθώ να καταλάβω πως μπορω να επιτύχω επικοινωνία ανάμεσα σε 2 mcu.
Από την μέχρι τώρα αναζήτηση έφτασα στο συμπερασμα οτι υπάρχουν 2 τρόποι :
α) SPI
β) Ι2C.

Τα ερωτήματα είναι τα εξής :

α) Σε 2 όμοιους mcu (PIC16F877A) πώς γίνεται ο ένας να διαβάζει καποια πληροφορία που θα του δίνει ο άλλος; (π.χ. Ο mcu "Α" να διαβάζει την τιμή της PORTC του mcu "Β")

β) Με βάση ποια κριτήρια θα επιλέξω ανάμεσα σε SPI και I2C;

[chip]

Το I2C είναι μάλλον αρκετά πολύπλοκο προτόκολο οπότε απέφυγέ το για την περίπτωση αυτή.
Μπορείς να συνδέσεις της δύο πόρτες και η μία να είναι έξοδος και η άλλη είσοδος και να έχεις και ένα bit που θα δείχνει οτι ο πρώτος στέλνει δεδομένα στον δεύτερο. Αυτό το Bit θα πηγαίνει σε ένα flip flop το οποίο θα το κάνει clr το δεύτερος όταν διαβάσεις τα data για να ξέρει πότε πρέπει να ξαναδιαβάσει από την πόρτα.
Για μεγαλυτέρη ταχύτητα μπορείς να βάλεις fifo μνήμη ανάμεσα στους δύο μικροελεγκτές.
Για μικρή ταχύτητα μπορείς να συνδέσεις τους μικροελεγκτές μέσα από την σειριακή θύρα τους. (είτε RS232 είτε (αν έχει) spi)

[viper]

Η θύρα RS232 είναι δεσμευμένη για επικοινωνία με το pc. Οπότε σαν λύση βλέπεις το SPI;

[lastid]

Αναλόγως με τις προτεραιότητες της εφαρμογής, μπορείς να επιλέξεις ανάμεσα σε I2C,SPI ή PSP (parallel slave port):
- Αν δεν έχεις πολλά Ι/Ο διαθέσιμα, επιλέγεις I2C ή SPI.
- Αν θέλεις την μέγιστη ταχύτητα επικοινωνίας, επιλέγεις PSP.
- Αν υπάρχει πιθανότητα να συνδέσεις και τρίτο (,τέταρτο, πέμπτο, κλπ) PIC,επιλέγεις I2C. Εκτός και αν με τους πολλούς PIC θέλεις να υλοποιήσεις κάτι σαν έναν shift register πολλών bits, οπότε το SPI είναι καλύτερο.
Πρέπει να έχεις υπόψιν σου ότι η βασική διαφορά όλων αυτών των τρόπων επικοινωνίας με τη σειριακή, είναι ότι ενώ στη σειριακή οι δύο μονάδες είναι ισότιμες, εδώ υπάρχει μία μονάδα master και μία ή περισσότερες μονάδες slave.
Ακόμη, μπορεί ένα slave να ειδοποιεί με interrupt το master ότι έχει νέα δεδομένα να στείλει, απελευθερώνοντας το master από τη συνεχή επίβλεψη των slaves.

Για να διαβάζεις την πόρτα του άλλου PIC, μπορείς να ορίσεις ένα πρωτόκολλο επικοινωνίας μεταξύ master και slave, π.χ. 3 bytes: Αν ας πούμε, ο master δέχεται τα bytes 01,03,78, τότε αυτό μπορεί να σημαίνει ότι στην είσοδο PortC (03) του πρώτου slave PIC (01), υπάρχει το byte 78.

[viper]

Λέω να κάνω μια προσπάθεια να χρησιμοποιήσω το I2C για το οποίο όμως έχω μια απορία:

Ως γνωστόν η διαδικασία για να χρησιμοποιήσεις το I2C στη Μikrobasic είναι η εξής :
1. I2C_Init(100000)
2. I2C_Start() Εναρξη επικοινωνίας
3. I2C_Wr(XX) Εδώ, μέσα στη παρένθεση υπάρχουν 8 bit όπου τα πρώτα 7 δηλώνουν τη διεύθυνση της συσκευής με την οποία θέλουμε να επικοινωνήσουμε και το 8 αν θέλουμε να γράψουμε ή να διαβάσουμε.
Το ερώτημα είναι πώς καθορίζεται η διεύθυνση της συσκευής?

[lastid]

Στον Master, είναι καθαρά θέμα software με τις παραπάνω συναρτήσεις. Π.χ. αν ο Master θέλει να γράψει μερικά bytes στη συσκευή 8, θα εκτελέσει πρώτα I2C_Wr(16). Αν θέλει να διαβάσει μερικά bytes από τη συσκευή 8, θα εκτελέσει πρώτα I2C(17). Παίρνουμε δηλαδή τη διεύθυνση, την πολλαπλασιάζουμε επί 2 και προσθέτουμε 1 αν πρόκειται για read. Η διεύθυνση φυσικά ορίζεται αυθαίρετα από εμάς για κάθε slave...

Στους Slave, τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά....
Από όσο είδα με μία πρόχειρη ματιά, οι I2C συναρτήσεις της Mikrobasic είναι για master μόνο. Για slave η Mikrobasic δεν μας βοηθάει και θα πρέπει να γράψουμε εμείς τις αντίστοιχες υπορουτίνες. Άρα στο πρόγραμμα του slave, θα πρέπει να παίξουμε με τους registers μνήμης του PIC που σχετίζονται με το I2C.
Συγκεκριμένα, στον register SSPADD γράφουμε τη διεύθυνση της συσκευής. Όταν ο slave PIC λάβει ένα I2C πακέτο, συγκρίνει το πρώτο byte (διεύθυνση) με το περιεχόμενο του SSPADD. Αν είναι ίδια, λέει: "A, μα τί βλέπω, ένα πακέτο για μένα!" και ειδοποιεί το πρόγραμμα εκτελώντας interrupt.