0
...κατ' αρχήν συγχαρητήρια στον Χρήστο για το πολύ ενδιαφέρον θέμα που άνοιξε....!!!
...θα μιλήσω σαν ακροατής, σαν ερασιτέχνης σαν οτιδήποτε άλλο από ηλεκτρονικός...γιατί δεν είμαι ηλεκτρονικός....
...ακούγεται ότι όποιος πάρει στα χέρια του έναν λαμπάτο από την εποχή του '50 ή '60 και θελήσει να τον συγκρίνει με έναν ενισχυτή λάμπας που κατασκευάζουν σήμερα οι μεγάλες εταιρίες θα είναι η μέρα με την νύχτα...θα μου πείτε μα γιατί??..αφού όλοι στις ίδιες λάμπες βασίζονται...προφανώς διαφέρουν στα υπόλοιπα υλικά ή ακόμα και στην σχεδίαση....
να δεχτώ ότι η λάμπα έχει γίνει της μόδας στους high-end τύπους για να μην κλείσουν τα εργοστάσια παραγωγής....
...από την άλλη κάποιοι ενισχυτές με transistors από την εποχή του ΄70 έπαιζαν απίστευτα....μπορεί να μην έγραφαν τίποτα ιδιαίτερο στον παλμογράφο αλλά αν έχει τύχει κάποιος να ακούσει κάποιον Pioneer εκείνης της εποχής θα ενθουσιαζόταν το λιγότερο με τον ζεστό και γλυκό ήχο του...όχι όμως απόλυτα ρεαλιστικό...
σήμερα έχουν βγει ένα σωρό stk, tda, lm....κλπ κλπ....ένα Sony που αγόρασα κάποτε με stk4211...τον τρώει η σκόνη στο πατάρι του σπιτιού μου...μέσα σε λίγες μέρες το μετάνιωσα οικτρά....
Παραμόρφωση και αρμονικές:
οι λυχνίες παράγουν άρτιες αρμονικές ενώ τα transistors παράγουν περιττές...αυτό σημαίνει ότι αν η θεμελιώδης είναι 110Hz τότε η λυχνία θα παράγει την 220Ηz με μικρότερο πλάτος, την 440Hz με ακόμα μικρότερο...κοκ...με αποτέλεσμα το αυτί να αντιλαμβάνεται την θεμελιώδη συχνότητα και κάποιες άλλες σε ανώτερες οκτάβες οι οποίες όμως ανήκουν στον ίδιο φθόγγο (όχι νότα)...δλδ τον φθόγγο LA....κάτι σαν συγχορδία δλδ....
το κακόμοιρο το transistor θα παράγει την αρμονική 330Hz οπότε την πάτησε γιατί αυτό είναι ο φθόγγος ΜΙ....αυτό σημαίνει ότι σε έναν ενισχυτή με λάμπες η παραμόρφωση μπορεί να είναι και 2% ή λίγο παραπάνω...ενώ σε έναν ενισχυτή με transistors δεν πρέπει να ξεπερνά το 0,5%...
...στο δια ταύτα...
τα transistors μπορούν να παρέχουν μεγάλη ισχύ με λιγότερη θερμότηα..να αποδίδουν πολύ καλά σε όλο το φάσμα..η κατασκευή είναι οικονομικότερη...σχετικά πιο εύκολη...(και ο ενισχυτής με transistors έχει τα μυστικά του...δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα)...
από την άλλη η λάμπα είναι πιο ρεαλιστική στις μεσαίες...είναι όμως πιο απαιτητική σε πυκνωτές σήματος...χρειάζεται πιο συχνά service από το transistor...κλπ...κλπ...
...τι θέλω να πω..???
πιστεύω ότι το ζήτημα είναι και φιλοσοφικό...κάποιοι θα πουν ότι αν δεν μετράει σωστά στον παλμογράφο δεν το βάζω στα αυτιά μου...και καλά κάνουν γιατί είναι άνθρωποι που έχουν σπουδάσει...ξέρουν την δουλειά τους και την εφαρμόζουν κατά γράμμα...γιαυτό είναι επιτυχημένοι επαγγελματίες....
άλλοι είναι γοητευμένοι από την vintage εποχή και θέλουν να τα ακούν όλα λαμπάτα...η αλήθεια είναι ότι οι λάμπες είναι περίεργα εξαρτήματα και προκαλούν δέος....
...οπωσδήποτε παίζει ρόλο τι ακούει ο καθένας και που το ακούει...ποιά είναι η πηγή..τι ηχείο χρησιμοποιεί...κλπ..κλπ...
..αυτό που ταπεινά πιστεύω εγώ είναι ότι όπως υπάρχουν ενισχυτές transistors που παίζουν καλά, θα υπάρχουν και ενισχυτές λάμπας που παίζουν το ίδιο καλά...και αντίστροφα όπως υπάρχουν ενισχυτές με ολοκληρωμένα που παίζουν άσχημα θα υπάρχουν και κάποια κυκλώματα λάμπας που είναι για κλάματα...κατά συνέπεια...ένα καλό, δοκιμασμένο σχέδιο από το τροφοδοτικό μέχρι το στάδιο εξόδου...προσοχή στην κατασκευή και είτε είναι λάμπα έιτε transistor θα παίξει καλά...τι θα γράψει στον παλμογράφο είναι μια άλλη ιστορία...αυτό ενδιαφέρει περισσότερο τον επαγγελματία...ο diy ίσως ενδιαφέρεται περισσότερο τι ακούει το αυτί του...γιαυτό λέω ότι το θέμα είναι και φιλοσοφικό...ίσως τελικά να μην υπάρχει μονοσήμαντη απάντηση...