0
Δε ξέρω πόσο αξιόπιστο μπορεί να είναι το φυλλάδιο ενός διανομέα ηλεκτρολογικού/ηλεκτρονικού υλικού (Jaycar), που προφανώς αποτελείται από περικοπές άλλων και ενώ αρχικά λέει:
"This, then, is an area where impedance matching IS
quite important. Because what happens if the cable and
antenna (or receiver) impedances are NOT matched is
that some of the RF energy reaching the end of the
cable wont be transferred into the load, but is
REFLECTED back along the cable, towards the source.
This can set up standing waves in the cable (another
cause of power loss, and possibly cable damage), and can
also cause overheating in the transmitter output stage.
In a receiver, the mismatch degrades the effective
receiver gain and noise figure."
παρουσιάζοντας και το σχ.3 όπου γράφει:
" Fig.3: A transmitter or other source of RF feeding power to an
antenna, via a coaxial cable or other transmission line. Here's
where impedance matching IS important..."
και καταλήγει ότι με την αποπροσαρμογή έχουμε το πλεονέκτημα ότι τα ανακλώμενα δεν θα απορροφηθούν στην έξοδο του πομπού, αλλά θα ανακλαστούν εκ νέου......
πιθανόν να έχει κάποια εφαρμογή σε ερασιτεχνικές/στρατιωτικές εφαρμογές, αλλά σίγουρα όχι σε επαγγελματικές.
Πρακτικά δηλαδή όταν κάνεις ρυθμίσεις δεν θα βάλεις το βαττόμετρο (50 Ω), αλλά γέφυρα στασίμων ρυθμίζοντας όχι για ελάχιστα αλλά για μέγιστα??
όσο για το βιβλίο της ARRL έριξα μια ματιά αλλά δεν βρήκα κάτι σχετικό
πέραν τησ προσαρμογής.
Για να διευκολυνθείς:
- προσπάθησε όταν διαβάζεις να "ξεχάσεις" αυτά που ξέρεις (είτε σωστά είτε λάθος). επικεντρώσου σε αυτό που διαβάζεις με προσοχή, χωρίς να παραλείπεις φράσεις (ή και λέξεις ακόμα) γιατί θα βγάλεις άλλο νόημα και θα "χαθείς".
- μην σκέπτεσαι ότι το RF είναι κάτι το "εξωπραγματικό"! Είναι εναλλασσόμενες τάσεις και ρεύματα.
- η έξοδος του πομπού δεν είναι κάτι "μαγικό", είναι μια πηγή εναλλασσόμενης τάσης ("κοιτώντας" απ' έξω).
- το στάσιμο κύμα δεν είναι κάτι αόριστο! Είναι ο (διανυσματικός) "συνδυασμός των οδευόντων και των ανακλωμένων".
- το ανακλώμενο κύμα είναι άξιο λόγου όταν η απόσταση (ηλεκτρικά), από την πηγή μέχρι την κατάληξη της γραμμής, είναι συγκρίσιμη με το μήκος κύματος (στο μέσο που εξετάζουμε). Δηλαδή αν ο λόγος τους δεν τείνει στο άπειρο ή στο μηδέν. Αν τείνει στο μηδέν, τότε τα τρία κύματα είναι συμφασικά, δηλαδή υπάρχει μόνο ένα! Αν τείνει στο άπειρο, τότε δεν έχουμε ανάκλαση οπότε πάλι ένα μας μένει!
- …???
Ελπίζω να σε βοηθάω, έστω και λίγο, γιατί μου αρέσει αυτό που κάνεις: (ξανα-) διαβάζεις πράγματα, που λες ότι "δεν τα πιστεύεις" και προσπαθείς να τα κατανοήσεις!!!