0
Με απλά και κατανοητά (ερασιτεχνικά) λόγια:
Κάθε αγωγός (ένα κομμάτι σύρμα ή καλώδιο, ένα μεταλλικό αντικείμενο, το σώμα μας κλπ.) που βρίσκεται μέσα στο πεδίο ακτινοβολίας (ηλεκτρομαγνητικό πεδίο) του πομπού, διαρρέεται από ρεύματα και δρα σαν "κεραία". Ασυντόνιστη και υποτυπώδης βέβαια, που όμως μπορεί να "δώσει" σήμα στον δέκτη, αν συνδεθεί στην είσοδο κεραίας του.
Για ισχυρότερο σήμα, η κεραία πρέπει να είναι συντονισμένη στη συχνότητα λήψης (πχ δίπολο μήκους λ/2, όπου λ το μήκος κύματος). Πολωμένη όπως η κεραία του πομπού (οριζόντια ή κατακόρυφη) και προσαρμοσμένη προς την Ζο της γραμμής μεταφοράς (πχ ομοαξονικό καλώδιο 75 Ω). Που με τη σειρά της να είναι προσαρμοσμένη στην Ζ εισόδου του δέκτη.
Για ακόμα καλύτερη (ισχυρότερη και χωρίς είδωλα) λήψη, το δίπολο πλαισιώνεται από παρασιτικά στοιχεία (κατευθυντήρες μπροστά και ανακλαστήρας πίσω), οπότε έχουμε κατευθυντική κεραία (Yagi). Τη γνωστή μας, συνηθισμένη κεραία TV.