0
Η Ελληνική πραγματικότητα σχεδίασης και κατασκευής τροφοδοτικών είναι το λιγότερο 40 χρόνια πίσω. Βλέπω σχέδια που ανεβαίνουν στα forum που κατασκευάζουν διάφοροι επαγγελματίες κυρίως όμως ερασιτέχνες απλοποιημένα πάρα πολύ και κυρίως άνευ ουδεμιάς προστασίας του αντικειμένου που τροφοδοτούν. Π.χ. έχουν ένα μετασχηματιστή 220-40V με καμιά δεκαριά τρανζίστορ παράλληλα και το πολύ κανένα LM723, με όλα τα παρελκόμενα του.
Η έξοδος τους είναι συνήθως από 2-30V και έχουν μια προστασία από ρεύμα 0-10Α
Αυτό λοιπόν το τροφοδοτικό εισπράττει από όλους θερμά συγχαρητήρια.
Δεν είναι όμως έτσι σωστά τα πράγματα, διότι αν αυτό τον τύπο τον φορτίσουμε με ένα φορτίο χαμηλής τάσης με 5 αμπέρ μέσα σε ελάχιστο χρόνο τα παράλληλα τρανζίστορ έχουν βράσει και κάποιο μετά θα βραχυκυκλώσει και αντίο σε όλα.
Αυτό τον τύπο τροφοδοτικού τον κατασκεύαζα εγώ το 1970.
Σήμερα μετά 40 χρόνια δεν επιτρέπεται να κατασκευάζουμε τα ίδια πράγματα διότι ακόμη και τότε παλιά, κάποιες μεγάλες εταιρίες κατασκεύαζαν κλιμακωτά τροφοδοτικά.
Άσε που όλα βασίζονται στη ακρίβεια της τάσης εξόδου σε μια απλή zener, η στο reference του LM723 που και αυτό υπολείπετε πολύ για τα σημερινά δεδομένα ακρίβειας. Δηλαδή χρειαζόμαστε μια τάση π.χ. 3,63V και μετά 10 λεπτά θα είναι 3,73V η κάτι άλλο? Για σήμερα τα τροφοδοτικά αυτά δεν έχουν θέση δίπλα μας.
Θα σας παραθέσω δύο σχέδια τροφοδοτικών της Philips του 1974 και της Helwett Packard του 1982.
Θα διαπιστώσετε το υψηλό σχεδιαστικό επίπεδο αυτών των τροφοδοτικών του παλιού καιρού.
Σήμερα ούτε αυτό το επίπεδο δεν μπορούμε εμείς εδώ στην Ελλάδα να προσεγγίσουμε. Τι να φταίει άραγε? Δεν έχω απάντηση.
Δημήτρης Τζανής