0
Ας πάρουμε μια (απλοποιημένη) μισή H-Bridge, κάτι σαν αυτήν εδώ δηλαδή, και ας
βαφτίσουμε Q1 το PNP τρανζίστορ και Q2 το NPN, αντίστοιχα R1 και R2 τις αντιστάσεις
στις βάσεις των τρανζίστορ (την pull-up την αφήνουμε απ'έξω προς το παρόν!)
Στον ρόλο του ωμικού φορτίου του κινητήρα έχουμε την αντίσταση 0,4Ω ανάμεσα
στα Q1-Q2, και μιας και το νόημα είναι να γίνει proof of concept, ας προσπεράσουμε
τα χαρακτηριστικά των τρανζίστορ, του κινητήρα, κλπ.
(για την ακρίβεια ας υποθέσουμε και ότι τα τρανζίστορ έχουν ίδια β)
Είναι σχετικά εμφανές λοιπόν από το σχηματικό ότι αφού R1>R2, το μέγιστο ρεύμα
που θα διαρρέυσει τον κινητήρα μας (αφήνουμε και τα επαγωγικά απέξω, τώρα που
το καλοσκέφτομαι) θα είναι όσο επιτραπεί να περάσει από το Q1, καθώς το Q2 θα
λειτουργεί μονίμως στον κόρο με τις δεδομένες αντιστάσεις βάσης.
Πόσο καλή/κακή σας φαίνεται η ιδέα να χρησιμοποιηθεί μια τέτοια διάταξη για να
περιοριστεί το ρεύμα εκκίνησης του κινητήρα, χρησιμοποιώντας σαν "φρένο" το Q1,
περιορίζοντας το ρεύμα εκκίνησης ας πούμε στο 120% του ρεύματος στο μέγιστο
μηχανικό φορτίο?
Προφανώς θα χρειαστεί την κατάλληλη ψύξη, πιο "ισχυρή" από ότι το Q2, δεν
τίθεται τέτοια ερώτηση, απλά προσπαθώ να βρώ έναν τρόπο να προστατεύσω τον
κινητήρα καθώς τα start/stop προβλέπονται να είναι συχνά.