Αρχικό μήνυμα από
Ηλιας Α
Σήμερα πριν αναγκάσω (*) τις γέφυρες να αποδημήσουν προς τον κύριον έκανα μετρήσεις τάσης στην URC/GRS 404:
UAC = 234 V, UDC =211V, UDC με φορτίο κατά την εκτίμησή μου 80 mA = 199 V
(δε μετρήθει γιατί το πολύμετρό μου κάπου τα χαλά στην ένταση ), οι μετρήσεις της τάσης έγιναν και με την αμπεροτσιμπίδα σε επιλογή τάσης που και αυτή είχε της ίδιες μετρήσεις ± 2 V, εκτός ποια…. και τα 2 όργανα να μου δείχνουν λάθος.
(Μήπως μέτρησες χωρίς πυκνωτή στην έξοδο της γέφυρας; Μάλλον...)
Είχα ακούσει πως η ον τάση του πυκνωτή πρέπει να είναι διπλάσια της τροφοδοτικής.
(Αυτό είναι υπερβολικό. Τώρα βέβαια σε ένα κύκλωμα των 5V δεν θα ψάξεις ντε και καλά να βρεις πυκνωτή των 6.3V για να βάλεις, θα βάλεις των 10V, 16V, 25V, κ.λ.π., ό,τι βρεις πιο εύκολα, διότι στις μικρές (μερικά μF) χωρητικότητες το μέγεθος είναι ούτως ή άλλως μικρό. Αν όμως έχεις πυκνωτή 10000μF ίσως θέλεις να βάλεις κάποιον με όχι μεγάλη ονομαστική τάση, γιατί θα σου πιάσει πολύ χώρο.)
Έπρεπε να γράψω μετά τη φόρτιση του πυκνωτή να του κοπεί η τροφοδότηση και αυτός να τροφοδοτήσει φορτίο
(Αν το ρεύμα που απαιτεί το φορτίο είναι σταθερό η τάση του πυκνωτή πέφτει γραμμικά, και ο χρόνος πλήρους εκφορτίσεως θα είναι t = C*V / I, όπου C η χωρητικότητα του πυκνωτή, V η τάση στην οποία ήτο φορτισμένος, και I το σταθερό ρεύμα εκφορτίσεως. Προσοχή, στα πραγματικά κυκλώματα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι το τροφοδοτούμενο κύκλωμα πιθανότατα δεν θα συνεχίσει να τραβάει σταθερό ρεύμα όταν η τάση θα έχει πέσει πολύ χαμηλά. Τώρα αν η εκφόρτιση γίνεται μέσω ωμικής αντιστάσεως, η τάση μειώνεται εκθετικά, όχι γραμμικά, και επειδή ο ρυθμός εκφορτίσεως όσο περνάει ο χρόνος πέφτει, θεωρητικά η τάση του πυκνωτή δεν θα μηδενιστεί ποτέ (δηλ. θα φτάσει να έχει τάση κάποια μV), στην πράξη όμως μετά από χρόνο 5*R*C θεωρείται πλέον εκφορτισμένος.)
αν είναι εύκολο ποια είναι η μεθοδολογία εύρεσης της κατάλληλης τιμής της αντίστασης μήπως μελλοντικά μου χρειαστεί.
(Θα διαλέξεις μια τιμή αντίστασης η οποία:
α) Δεν θα είναι τόσο μεγάλη ώστε το ρεύμα που τη διαρρέει να είναι συγκρίσιμο με το ρεύμα διαρροής των πυκνωτών, και
β) Δεν θα είναι τόσο μικρή ώστε να έχεις ενοχλητικά μεγάλη κατανάλωση ισχύος πάνω της.)
Δεν έχω φωτό - μηχανή ηFakorB 250 / 1500, D5. είναι παραλληλεπιπέδου σχήματος με κομμένο το αυτή πάνω από το σύμβολο –, με διαστάσεις 13 Χ 20 Χ 5 mm, ,τα δε άκρα της είναι ορθογωνικής μορφής διαστάσεων 0,55 Χ 1,25 mm. Η δε URC/GRS 404 είναι και αυτή είναι παραλληλεπιπέδου σχήματος αλλά με κομμένο το αυτή πάνω από το σύμβολο + με διαστάσεις 15 Χ 20Χ 5 mm, τα δε άκρα της είναι κυκλικής μορφής με Φ 0,8 mm.
(Τέλωσπάντων αφού τις έκαψες δεν έχει σημασία)
Στην προκειμένη περίπτωση σκέπτομαι να τροφοδοτήσω το πηνίο ενός ρελέ από δύο διαφορετικά σημεία ενός AC κυκλώματος (μέσω γεφυρών) με την παρακάτω σειρά: σημείο Α τροφοδοτεί το πηνίο, μετά και σημείο Β τροφοδοτεί και αυτό το πηνίο, και ύστερα παύει το σημείο Α τροφοδοτεί το πηνίο, οπότε το πηνίο θα παραμένει διεγερμένο μόνο από το σημείο Β.
(Ναι, μπορείς να το κάνεις άφοβα - εννοείται ότι το ρελέ θα έχει πηνίο κατάλληλο για DC)
(*) οι νέες γέφυρες (Όμοιες ) που βρήκα είναι WO2G, 9025, αγνώστου κατασκευαστή κυλινδρικού σχεδόν σχήματος με Φ βάσης 8 mm και ύψος 5 mm, τα δε άκρα της είναι κυκλικής μορφής με Φ 0,8 mm. Ποια είναι η γνώμη σας κάνει να ανορθώσει τάση 230 V ; για την ένταση δε ρωτώ γιατί πιστεύω να καλύπτομε.