0
Ενέργεια από το κενό - Τιθασεύοντας το “Κάτι που ονομάζεται Τίποτε”
‘Οποιος μάθει πως το Μεγάλο Κενό είναι γεμάτο από Τσι, καταλαβαίνει αμέσως πως δεν υπάρχει ανυπαρξία –Τσαγκ Τσάι Κινέζος φιλόσοφος.
Εκ πρώτης φαίνεται πως η φύση απεχθάνεται το κενό. Αυτό φαίνεται λογικό καθώς όπου και να κοιτάξουμε γύρω μας παρατηρούμε πως μόλις δημιουργείται ένας άδειος χώρος ολόκληρο το σύμπαν εγείρεται για να τον γεμίσει.
Στην πραγματικότητα όμως αυτό είναι κάτι που δεν ευσταθεί. Δεν ευσταθεί επειδή απλούστατα απόλυτο κενό δεν υπάρχει. Δεν υφίσταται κάτι τέτοιο στο γνωστό μας σύμπαν.
Συνήθως αντιλαμβανόμαστε το κενό ως έναν άδειο χώρο, χωρίς ύλη, αέρια και θερμότητα. Ακόμη και χωρίς την παρουσία αυτών των στοιχείων, το κενό δεν είναι απολύτως άδειο. Περιέχει πάντα κάτι. Είναι το κάτι που ονομάζεται τίποτε ή αλλιώς αυτό που δεν αντιλαμβανόμαστε. Είναι η ενέργεια μηδενικού σημείου (Zero Point Energy) που αποτελεί το κομμάτι που λείπει για να συμπληρωθεί το παζλ της νέας φυσικής.
Η ενέργεια μηδενικού σημείου ΖΡΕ είναι η δονητική ενέργεια που συγκρατεί τα άτομα και τα άλλα σωματίδια στις θέσεις τους ακόμα και όταν η θερμοκρασία πέσει στο απόλυτο μηδέν (-273C).
Όσο αυξάνεται η κινητικότητα των μορίων και των ατόμων, τόσο αυξάνεται και η θερμοκρασία τους και το αντίστροφο.
Αυτό σημαίνει πως όταν η θερμοκρασία ελαττώνεται στο απόλυτο μηδέν, τότε κανονικά θα έπρεπε όλα τα άτομα και τα σωματίδια να πάψουν να κινούνται.
Στην πραγματικότητα όμως, ακόμη και σ αυτήν την απόλυτη θερμοκρασία, η κίνηση ποτέ δεν εξαφανίζεται. Και δεν εξαφανίζεται επειδή η ενέργεια ΖΡΕ δεν επιτρέπει κάτι τέτοιο.
Τόσο η ύλη, όσο και η ενέργεια έχουν σωματιδιακά και κυματικά χαρακτηριστικά. Αυτό σημαίνει πως ένα ηλεκτρόνιο που είναι σωματίδιο και κύμα, έχει ορισμένο επίπεδο ενέργειας και εκτελεί μια συγκεκριμένη τροχιά και δεν μπορεί να ακτινοβολήσει την ενέργεια του, παρά μόνον αν μεταπηδήσει σε άλλη τροχιά, πράγμα εξαιρετικά δύσκολο.
Η βαρυτική αλληλεπίδραση ξεκινά από το γεγονός ότι ένα ηλεκτρόνιο βρίσκεται μέσα σε μια θάλασσα ηλεκτρομαγνητικών διακυμάνσεων-πεδίων και αναπτύσσει μια τρεμώδη κίνηση, τη λεγόμενη Zitterbewegung.
Η ενέργεια που κρύβεται πίσω από αυτήν μπορεί να καταστεί εκμεταλλεύσιμη, αν αναπτυχθεί η κατάλληλη τεχνολογία.
Γενικά η Κβαντική θεωρία, όπως άλλωστε και κάθε επανάσταση στο χώρο της επιστήμης, παρουσιάζει δυσκολίες στην κατανόηση της από την πλειονότητα των ανθρώπων.
«Όποιος δε σοκάρεται από την Κβαντική θεωρία δεν την έχει καταλάβει» Niels Bohr.
Η αρχή της απροσδιοριστίας που διατύπωσε το 1927 ο Werner Heisenberg, κάνει λόγο για αδυναμία ακριβούς γνώσης της κατάστασης ενός συστήματος, εξαιτίας των διακυμάνσεων στην ίδια τη δομή της φύσης.
Στην Κβαντική φυσική η πραγματικότητα είναι άμεσα εξαρτημένη από τις πιθανότητες. Είναι συνάρτηση συνεχόμενων διακλαδώσεων.
Σύμφωνα λοιπόν με την Κβαντομηχανική δεν υπάρχει κενό, εφόσων ο χώρος είναι γεμάτος από τις κβαντικές διακυμάνσεις του κενού.
Η κατανόηση αυτών των θεωριών είναι πρόβλημα ανθρώπινο έχει σχέση με τις αντιλήψεις και το χαμηλό επίπεδο γνώσης που το ανθρώπινο είδος θεωρεί ως δεδομένη.
Η βασική θεωρία του ΖΡΕ υποστηρίζει πως οι διακυμάνσεις της ενέργειας του κβαντικού πεδίου βρίσκονται μέσα στη δομή του χώρου.
Η ύπαρξη της ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας ΖΡΕ ανακαλύφθηκε το 1958 από τον Ολλανδό φυσικό M.J.Sparnaay.
Είχε προηγηθεί το 1948 ο επίσης Ολλανδός Hendrick Casimir, ένας επιστήμονας που εργαζόταν στα ερευνητικά εργαστήρια της Philips «Casimir Effect».
Ο τιμημένος με Νόμπελ φυσικής Richard Feynman και ο John Wheeler, ένας από τους μαθητές του Αϊνστάιν, πιστεύουν πως η ενέργεια ΖΡΕ είναι ανεξάντλητη-αιώνια-θεϊκή.
Συνημμένο Αρχείο 29078