Ασημοκόλληση

[Τρελός Επιστήμονας]

Τώρα μόλις είδα το θέμα σας, είναι αρκετά παλιό και θέλω να προσθέσω κάτι σε όσα γράφει ο Παναγιώτης στις αρχικές δημοσιεύσεις του. Λοιπόν, κάποτε πριν από δεκαετίες για τους ίδιους λόγους γάνωνα τις άκρες των καλωδίων τροφοδοσίας πριν τις στερεώσω στους ακροδέκτες της πρίζας ή του φις με τις βίδες. Το αποτέλεσμα ήταν ότι, κάτω από την πίεση της βίδας, η κόλληση παραμορφωνόταν και εκτοπιζόταν (60/40 χρησιμοποιούσα) και η επαφή δεν ήταν τόσο καλή όσο στην αρχή. Είχε χρειαστεί ναι ξανασφίξω τις βίδες. Κάποια στιγμή άρχισα να χρησιμοποιώ την σκληρότερη 40/60 για τις ηλεκτρολογικές συνδέσεις αλλά στο τέλος επέστρεψα στην παλιά συνταγή. Αν το καλώδιο είναι σχετικά ψιλό, απογυμνώνω μεγαλύτερο μήκος, το γυρίζω πίσω και το τοποθετώ διπλό μέσα στον ακροδέκτη του φις. Έπειτα σφίγγω τη βίδα κανονικά επάνω στα χάλκινα σύρματα. Από τότε δεν έχω διαπιστώσει κανένα πρόβλημα χαλάρωσης.

[Gaou]

Για τις μηχανικές ιδιότητες μιλάω. Επειδή θέλω να φτιάξω κεραίες με σχετικά μεγάλο μήκος, έως 10 μέτρα.
Συνήθως τις χαράσουμε στην άκρη και στο σημείο σφίγγουμε με σφιγκτήρες αλλά δημιουργείται corrosion στο σημείο που μπαίνει η μία στην άλλη.
Επίσης ενίοτε δεν εφαρμόζουν τόσο καλά η μία με την άλλη.

αυτο που μου κάνει εντύπωση ειναι η ηλεκτρολληση που λές ενώ συνθηθως ειναι ασθενες φαινόμενο σε ομμοια υλικά ( μην σου πώ καθόλου) για τις μηχανικές σου επα αν δεν το παραχέσεις δεν τις χαλας αλλα εινιια δυσκολο αυτο που πάτε να κάνετε ( δεν ξέρω το πάχος της σωλήνας αλλα φανταζομαι κατω απο 1.5χιλ)

[weather1967]

Σάς ευχαριστώ συνάδελφοι γιά τίς απαντήσεις.

Παναγιώτη όντως χαθήκαμε
Αν κατάλαβα σωστά βουτάμε τήν βέργα ασημοκόλλησης στόν βόρακα,εγώ νόμιζα ότι μέ ένα πινελάκι βάζουμε βόρακα στά πρός συγκόλληση υλικά καί μετά εφαρμόζουμε μέ τό φλόγιστρο καί τήν βέργα τήν κόλληση.

Κάτι δηλαδή σάν τήν αλοιφή χαλκού (είχα παρομοιάσει τόν βόρακα) πού βάζουμε στήν πρός συγκόλληση χαλκοσωλήνα.

[Dragonborn]

Τώρα μόλις είδα το θέμα σας, είναι αρκετά παλιό και θέλω να προσθέσω κάτι σε όσα γράφει ο Παναγιώτης στις αρχικές δημοσιεύσεις του. Λοιπόν, κάποτε πριν από δεκαετίες για τους ίδιους λόγους γάνωνα τις άκρες των καλωδίων τροφοδοσίας πριν τις στερεώσω στους ακροδέκτες της πρίζας ή του φις με τις βίδες. Το αποτέλεσμα ήταν ότι, κάτω από την πίεση της βίδας, η κόλληση παραμορφωνόταν και εκτοπιζόταν (60/40 χρησιμοποιούσα) και η επαφή δεν ήταν τόσο καλή όσο στην αρχή. Είχε χρειαστεί ναι ξανασφίξω τις βίδες. Κάποια στιγμή άρχισα να χρησιμοποιώ την σκληρότερη 40/60 για τις ηλεκτρολογικές συνδέσεις αλλά στο τέλος επέστρεψα στην παλιά συνταγή. Αν το καλώδιο είναι σχετικά ψιλό, απογυμνώνω μεγαλύτερο μήκος, το γυρίζω πίσω και το τοποθετώ διπλό μέσα στον ακροδέκτη του φις. Έπειτα σφίγγω τη βίδα κανονικά επάνω στα χάλκινα σύρματα. Από τότε δεν έχω διαπιστώσει κανένα πρόβλημα χαλάρωσης.

Τρελλέ Ε., είναι όπως το γράφεις, εννοείται για πολύκλωνο καλώδιο. Το φαινόμενο λέγεται "ερπυσμός".

Συνημμένο Αρχείο 75647

Εναλλακτικά χρησιμοποιείς τον κατάλληλο πρεσαριστό ή κολλητό ακροδέκτη.

[vasilllis]

Σωληνακια-μυτες χρησιμοποιώ και εγώ αλλά σαν την περασμένη άκρη με καλάι δεν υπαρχει.

[antonis_p]

αυτο που μου κάνει εντύπωση ειναι η ηλεκτρολληση που λές ενώ συνθηθως ειναι ασθενες φαινόμενο σε ομμοια υλικά ( μην σου πώ καθόλου) για τις μηχανικές σου επα αν δεν το παραχέσεις δεν τις χαλας αλλα εινιια δυσκολο αυτο που πάτε να κάνετε ( δεν ξέρω το πάχος της σωλήνας αλλα φανταζομαι κατω απο 1.5χιλ)

Έτσι θέλω να κολλήσω:

[QED]

Καλησπέρα σε όλους

https://www.youtube.com/watch?v=I2Hq6gW7RCM


http://www.metalindustrial.gr/FILES/...IOY_KOLISI.pdf

[Panoss]

Έτσι θέλω να κολλήσω:

Πρέπει να χρησιμοποιήσεις τις ράβδους που χρησιμοποιεί κι αυτός.
Ή αυτές.
Ή κάποια από αυτές.

[mariost]

ΠΩΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΑΣΗΜΟΚΟΛΛΗΣΗ

https://youtu.be/4jPiOWU1OyI

Η ασημοκόλληση είναι μία σκληρή κόλληση τύπου Brazing όπου τα υλικά προς συγκόλληση θερμαίνονται με φλόγιστρο προπανίου ή οξυγόνου -προπανίου μέχρι να κοκκινίσουν αφού πρώτα γίνει επάλειψη των επιφανειών προς συγκόλληση με αντιοξειδωτικό υλικό όπως ο βόρακας σε σκόνη ή αλοιφή. Το συγκολλητικό υλικό είναι κράμα αργύρου ( σε μεγάλη περιεκτικότητα) , χαλκού και ψευδαργύρου και υπάρχει στο εμπόριο σε μορφή πλακέ ελασμάτων μήκους περίπου 40-50 εκατοστών.Αφού κοκκινίσουν οι δύο επιφάνειες θερμαίνουμε ταυτόχρονα το συγκολλητικό υλικό (σε θερμοκρασία τήξης) και το πλησιάζουμε στις πυρωμένες επιφάνειες .Αυτό τότε ρέει και γεμίζει ομοιόμορφα την περιοχή συγκόλλησης. Κατόπιν βουτούμε τα κολλημένα υλικά σε ένα διάλυμα 10 % θειϊκού οξέως που λέγεται " άσπριση " (για να καθαρίσουν) και κατόπιν τα ξεπλένουμε σε καθαρό νερό. (το ξέπλυμα αν και το ανέφερα στην αρχή στο τέλος το παρέλειψα). Καλό επίσης είναι να φοράμε και γάντια αν και το οξύ είναι πολύ αραιό και δεν μας καίει τα χέρια.Στο τέλος αναλόγως με τις ανάγκες της συγκόλλησης με διαδοχικό τρίψιμο και γυάλισμα δίνουμε ένα τελικό φινίρισμα στην κόλληση.

Η ασημοκόλληση είναι πολύ δυνατή κόλληση και συγκαταλέγεται στις σκληρές κολλήσεις. Έχει μεγάλη μηχανική αντοχή και μεγάλη αντοχή σε θερμοκρασία .(πολύ μεγαλύτερη από το απλό καλάι των ηλεκτρονικών κολλήσεων). Κολλάει

χαλκό ,ασήμι , μπρούντζο , γαλβανιζέ σίδερο ,ψευδάργυρο (τσίγκο) , μείγματα και συνδυασμούς αυτών των μετάλλων ακόμη και σε πάχος πάνω από 5 χιλ. Είναι χρήσιμη για δυνατές κολλήσεις στο κάθε ερασιτεχνικό και επαγγελματικό

εργαστήριο εκεί όπου δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ηλεκτροκόλληση ή ηλεκτροπόντα. Επίσης και για επισκευές και κατασκευές κοσμημάτων σε συνεργασία βέβαια με άλλα εργαλεία ακριβείας για να έχουμε και καλό αισθητικό αποτέλεσμα πέραν της στατικής αντοχής.

Για το ξεκίνημα ο εξοπλισμός είναι πολύ φθηνός. Αν ασχοληθούμε παραπέρα και με κατασκευές αργυροχρυσοχοϊας υπάρχουν ειδικές σελίδες που μας δίνουν τις ανάλογες οδηγίες για περαιτέρω οργάνωση εξοπλισμό και γνώση πάνω απ' όλα. Στο βίντεο αυτό τα πρώτα 6 λεπτά αναφέρονται σε απλή θεωρία για τις κολλήσεις και στη συνέχεια ακολουθεί στην πράξη η διαδικασία της ασημοκόλλησης.

ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΟΛΗ ΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΔΩ.

https://youtu.be/4jPiOWU1OyI