0
Νίκο.
Οποιοδήποτε σύρμα τεντώσουμε και το τροφοδοτήσουμε με κάποιον σούπερ ντούπερ συντονιστή, προσαρμοστή κλπ. μπορεί να το φέρουμε σε 1,1 "στάσιμα" αυτό όμως δεν σημαίνει ότι έχουμε κεραία.
Η κεραία χαρακτηρίζεται από τρία κυρίως πράγματα:
1. Τό μήκος της σε σχέση με το μήκος κύματος εκπομπής.
2. Το σημείο τροφοδοσίας της.
3. Τη σχέση της με τη γή (κάθετα, οριζόντια, λοξά, απόσταση).
Μια κεραία λοιπόν για τους 1600χκ θα πρέπει να έχει μήκος 89,3 μέτρα αν πρόκειται για λ/2.
Ως εκ τούτου το 44+44 είναι δίπολο λ/2 τροφοδοτούμενο στο κέντρο. Ακόμα και να έχεις το χώρο να το απλώσεις, σίγουρα δεν μπορείς να το βάλεις σε ύψος 200 περίπου μέτρων. Με λίγα λόγια θα λειτουργεί ως NVIS κεραία και πρακτικά θε στέλνει την ακτινοβολία ψηλά - ψηλά στον ουρανό.
Για να είναι μια κεραία long wire θα πρέπει να έχει μήκος ίσο ή μεγαλύτερο από το μήκος κύματος της εκπεμπόμενης ακτινοβολίας. Έτσι λοιπόν τα 46 μέτρα θα μπορούσαν απλώς να είναι μια κεραία λ/4 περίπου. Τοποθετημένη κατακόρυφα και τροφοδοτούμενη στο κάτω μέρος με τον άλλο πόλο στη γή θα είναι μια πολύ καλή κεραία αλλά μάλλον και αυτό είναι αδύνατο. Ξαπλωμένη οριζόντια θα έχει τραγικά χαμηλή σύνθετη αντίσταση.
Τα 85 και τα 92 μέτρα είναι κεραίες τυχαίου μήκους (random wire). Αν έχεις πομπό με λυχνίες φτιάχνεις το κύκλωμα εξόδου παράλληλο και παίζοντας λίγο με τις σπείρες μπορείς να κάνεις προσαρμογή συνδέοντας το ένα άκρο της "κεραίας". Όπως καταλαβαίνεις αυτό είναι τελείως πρόχειρο.
Όσο για το αν θα πρέπει να χρησιμοποιούμε κεραία λ/2 θα σου πώ απλώς ότι σε όλα τα εγχειρίδια περι κεραιών το δίπολο λ/2 είναι μια από τις βασικές κεραίες και επάνω σε αυτό χτίζεται ένα πλήθος άλλων τύπων κεραιών.