Απαράδεκτα Παιδικά 'Παιχνίδια'

[Dimi]

Υ.Γ. Δημήτρη, έχω σχέση με εκπαίδευση, αν και κάπως...περίπλοκη.

Φαίνεται, συνάδελφε, όσο περίπλοκη κι αν είναι...

[Ακρίτας]

Η προσέγγιση του Ακρίτα φοβερή. Αλλά πάσχει σε ένα σημείο: κανένα καρτούν και καμία παιδική ιστορία δεν εξυμνεί τους κακούς. Σε όλες, ακόμα και στις πιο ακραίες, "κερδίζει" ο καλός.

Σπυρο, γράφω ξεχωριστό σχόλιο γιατί θίγεις κάτι πολύ ενδιαφέρον.

Πράγματι, στις ταινίες για τα παιδιά, αλλά και σε αυτές για τους μεγάλους, πάντα κερδίζει ο καλός, αλλά μόνο...στο τέλος. Σε όλη τη διάρκεια της δράσης το κακό καλοπερνάει ενώ το καλό περνάει τα πάνδεινα και μόνο στα τελευταία λεπτά αποκαθίσταται ή δικαιοσύνη. Αυτό μάλιστα οφείλεται σχεδόν πάντα στην (εξωπραγματική) μαγκιά του καλού πρωταγωνιστή, είτε στα (εξωπραγματικά) υπερόπλα που αυτός διαθέτει.
Η έννοια της δικαιοσύνης αναπτύσσεται στους ανθρώπους κατά στάδια όπως και οι γνωστικές ικανότητες. Το τελευταίο στάδιο, αυτό της αυτόνομης ηθικής σκέψης, επιτυγχάνουν πολύ λίγοι άνθρωποι. Εδώ η "ηθική" αναφέρεται στην έννοια του δικαίου και δεν έχει κάποια θρησκευτική χροιά. Για τα μικρά παιδιά δίκαιο είναι ό,τι τα ευχαριστεί αρκεί να μην επιφέρει την τιμωρία της "εξουσίας". Για τα κάπως μεγαλύτερα δίκαιο είναι ό,τι υπακούει σε κάποιους ακατανόητους γι αυτά κανόνες. Γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι τα μικρά παιδιά μέσα στο παιχνίδι και τους ρόλους που αναλαμβάνουν μπορούν άνετα να παρακάμψουν κάθε έννοια δικαίου (όπως την αντιλαμβανόμαστε εμείς οι μεγάλοι) είτε φροντίζοντας να μην γίνονται αντιληπτά από τους φορείς της εξουσίας (πραγματικούς ή φανταστικούς), είτε αλλάζοντας τους κανόνες όπως τα βολεύει. Δεν έχουν λοιπόν κανένα πρόβλημα να αναλάβουν (και να βιώσουν) ρόλους κακού, που επιπλέον είναι και περισσότερο ελκυστικοί αφού παρουσιάζονται με εντυπωσιακό τρόπο.

[Gaou]

τελικα ενας κύβος εχει πολλές οψεις..!

εγω να διαφωνισω δημοσια σε κανα δυο θέματα απο την προτελευταια τοποθέτηση του ακριτα. Καταρχήν ασχετα με το πως πολλοι το βλέπουν τα Χρισοτυγεννα ειναι ήταν και μαλλον θα συνεχισουν να ειναι μια θρησκευτική εορτη. τώρα το πώς καποιοι το βλέπουν δεν έχει να κάνει με την κοινή αποδοχή ουτε με μια αντικειμενική αλήθεια και μια σήμασια μιας λέξεως.

οσο αφορα στο ρόλο του παθητικου και ενεργητικου παιδιου και νομιζω ότι το παιδι μπορει να ταυτιστει με ρόλους σε παιχνιδι μέσα στα πλαισια της αναπτυξης της φαντασιας του και χωρις να κραταει υλικα αγαθα. τουτεστιν όταν το παιδι παιζει αυτο που εχει παθητικά δεχτει ( ειτε στο χαζοκουτι , ειτε στο θέατρο , ειτε σε μια παραπλησια παρεα οπου και παρακολουθούσε ) θα προσπαθησει να το μεταφερει στην δικια του ωρα ειτε εχει τα μέσα ειτε όχι. Εγω πολλές φορες βλέπω τα παιδια να παιζουν ρολους χωρις να κρατάνε τπτ....

ο ρόλος του καλου και του κακου ετσι οπως πλασαρεται απο το holywood ειτε σε μικρες ηλικές ειτε σε μαγαλύτερους ανθρώπους ενια πολύ προσεγμένος και πονηροςν.

και στην ουσια παιζει με την ψυχοσυνθεση των παιδιών αγγιζοντας κάτι πολύ δύσκολο. αυτο ειναι αυτο που ειπε ο ακριτας ότι στο τέλος πάντα νικάει ο καλός ( που νομιζω ότι δεν ειναι απολυτο.)

το παιδι λοιπόν δεχεται ότι θα εχει μια μιζερη απαισια ζωη που θα την περαση όλη κανοντας αμυνα απενατνι στον ιδιο του τον ευατο προκιεμενου να παρει στο τέλος ??? την ικανοποίηση του νικητη για μια μονο όμως στιγμη. Τουτεστιν μελλον και στγμή εινια δύο πράγαμτα που αν τα συγκρινεις με το παρόν και την διάρκεια μπορεις ανετα να δεις πιο ειναι το μυνημα σου.

και μετα ερχόμαστε στην ηθική καταπτωση που βλέπουμε γυρω γύρω και που διαβασα με καποια παραδειγματα πιο πάνω.

ποια εινα η ιδιοτητα σου αν επιτρεπεται ακριτα ?

[vasilllis]

και τελικα η πολυ ψυχαναλυση βλαπτει σοβαρα την υγεια.
Τα εργα ΠΑΝΤΑ ηταν ετσι.Και τα ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ.Ο κακος καλοπερναει αλλα στο τελος νικαει το καλο.Δες τα 7 κατσικακια,τα 3 γουρουνακια κλπ.
Παντα υπηρχαν παιχνιδια απαραδεκτα.ειτε ακαταλληλα λογω ψυχικης ειτε σωματικης υγειας.
Ο Μεγλαυτερος παραγοντας προσδιορισμου του χαρακτηρα ενος παιδιου ειναι μεσα απο το οικειο περιβαλλον.
Οποτε αντι να ανησυχουμε τι θα γινει ενα παιδι αμα βλεπει ολα αυτα,ας το παρουμε να παμε να παιξουμε μπαλα,κρυφτο κυνηγητο ή ποδηλατο.
Το να το πετας δυο ωρες σε ενα παιδοτοπο και να σερφαρεις ειναι το λιγοτερο.ΑΥτο βλεπει,αυτο θα κανει.

[cloud_constructor]

Πω πραγματικα δεν ειχα σκοπο να απαντησω αλλα γενικα τον τελευταιο καιρο παιζει πολυ αυτη η συζητηση.Μαλλον κατι δειξανε στις ειδησεις ...Το πραγμα ειναι ιδιο απο πολυ παλια.. τωρα ειναι το Monster high το 80 μπορει να ηταν οι ghostbusters το 50 ξερω γω κατι αλλο το 900bc η σφεντονα .. γενικα κατι αλλο που σοκαρε τους γονεις.. Και το βασικο ειναι αν σοκαριστει ο γονεας τοτε ειναι που θα πορωθει το παιδακι.

Απορω , ειδησεις εχει δει ποτε το παιδι?Ταινιες?Γιατι το Moster high ειναι μια τριχα απο τα @@ των ειδησεων ...

[Ακρίτας]

ποια εινα η ιδιοτητα σου αν επιτρεπεται ακριτα ?

Η επαγγελματική μου ιδιότητα απέχει πολύ από το αντικείμενο του θέματός μας, έχω κάνει όμως συναφείς σπουδές.

και τελικα η πολυ ψυχαναλυση βλαπτει σοβαρα την υγεια...Ο Μεγλαυτερος παραγοντας προσδιορισμου του χαρακτηρα ενος παιδιου ειναι μεσα απο το οικειο περιβαλλον.

Συμφωνώ. Τα παιδιά δεν χρειάζονται ψυχαναλυτές. Γονείς και φίλους χρειάζονται. Το ίδιο σημαντικό με το οικογενειακό περιβάλλον είναι και το περιβάλλον των συνομηλίκων. Όσο, μάλιστα, το παιδί μεγαλώνει τόση μεγαλύτερη βαρύτητα στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς του έχει.
Εδώ όμως που τα λέμε, αν κάποιος μου έλεγε ότι θα δωρίσει στο παιδί του κοσμήματα νεκροκεφαλές συσκευασμένες σε ομοίωμα μαύρου φέρετρου θα τον συμβούλευα να απευθυνθεί σε ψυχίατρο. Αμέσως.

Απορω , ειδησεις εχει δει ποτε το παιδι?Ταινιες?Γιατι το Moster high ειναι μια τριχα απο τα @@ των ειδησεων ...

Ναι. Με τη διαφορά ότι οι ειδήσεις απευθύνονται σε μεγάλους (ηλικιακά τουλάχιστον, νοητικά δεν ξέρω) ενώ τα monsters high σε επτάχρονα παιδιά.

[cloud_constructor]

καλα ναι εννοειται αλλα ρε συ αποκλειετε απο σποντα να μην εχει δει!