για την φυσική επιλογή που γράφει ο σωτήρης. ας βγαλουμε την λέξη φυσική να μείνει η λέξη επιλογή για να είναι πιο κατανοητό.
πιστεύω πως οι επιλογές μας είναι αυτές που σε μεγάλο βαθμό καθορίζουν το παρόν και το μέλλον μας.
πρέπει να υπάρχουν επιλογές, αυτό θα ήταν καλό, όμως υπάρχουν περιπτώσεις που άνθρωποι δεν έχουν παρά μόνο έναν δρόμο να ακολουθήσουν και έτσι δεν έχουν να επιλέξουν άλλο.
ευτυχώς για εμένα δεν έχω προβλήματα υγείας να με ταλαιπωρούν. βλέπω όμως την κατάσταση της μητέρας μου που έχει παρκινσον και παρότι την εξετάζουν κάθε εβδομάδα γιατροί στο ιδιωτικό νοσοκομείο Ε.Ντιναν η κατάσταση της είναι στάσιμη, φθηνουσα. εγω την κατηγορώ και πάντα λέω πως τα χάπια που έπινε σε όλη της την ζωή την έφεραν σε αυτά τα χάλια.
την μητέρα μου θυμάμαι απο παιδάκι να παίρνει σωρό χάπια, 4-5 χάπια καθε μέρα που της γράφανε γιατροί, χάπια για τα νεύρα, χάπια για τους πόνους, χάπια για κάθε λόξα. η μητέρα μου έχει τόσες τοξίνες από τα χάπια που επινε 30 χρόνια που το μυαλό της έγινε σαν το καλό αυγολέμονο (που λέει και ο σωτήρης).
τώρα κάποιες φορές παραλύει, πέφτει, δεν υπάρχει περίπτωση να βελτιωθεί. τα χάπια την κατάστρεψαν.
όταν καθε μήνα ο κάθε γιατρός της έδινε και ένα νέο φάρμακο, ούτε και οι γιατροί ήξεραν τα αποτελέσματα των κοκτέιλ φαρμάκων.
θα μπορούσε να πει κάποιος πως δίχως τα φάρμακα τώρα θα ήταν χειρότερα -αυτό είναι υπόθεση- θα μπορούσε και να ήταν καλύτερα εαν δεν επέλεγε να γεμίζει το σώμα της χημικά.
επέλεξα τρόπο ζωής που φροντίζω εγώ για ότι με αφορά και ότι μπαινει στο σώμα μου θέλω να το επεξεργάζομαι, η διατροφή μου, οι συνηθειές μου, η χαλαρότητα, ο διαλογισμός, η δημιουργικότητα, τα ταξίδια, οι σχέσεις, μου προσφέρουν ανανέωση.
εάν δεν είχα δυνατότητα επιλογών θα ήμουν δυστυχής και ψυχασθενής. η ενεργειακή απώλεια του νου επιρεάζει το σώμα και το αντίστροφο. ξέροντας πως είμαι τόσο μικρός όσο ένας κόκκος άμμου δεν έχω πολλές ανάγκες, αυτές που έχω μπορώ να τις καλύπτω τώρα και στο μέλλον. δεν αφήνω το "τίποτα" να με χαλάει.
τώρα που είμαι μεσήλικας εάν είχα μια σοβαρή ασθένεια όπως καρκίνο δεν θα πήγαινα σε κανέναν γιατρό, δεν θα εκανα χημειοθεραπεία, γιατί αισθάνομαι γεμάτος, δεν έχω υποχρεώσεις σε άλλους και παιδια να φροντίσω, θα πολεμούσα μόνος.
εάν είχα παιδί που είχε καρκίνο τότε θα ηθελα το καλύτερο γι αυτό, θα επέλεγα την κλασική ιατρική με ελπίδα για το μέλλον.
και εάν έπρεπε να πουλήσω το σπίτι μου για να το δώσω στους γιατρούς και τα φάρμακα, εαν είχα άρρωστο παιδί μαλλον θα το έκανα. ξέρω μερικούς γιατρούς που με αυτόν τον τρόπο απόκτησαν περιουσία και βίλες προσφέροντας ιατρικές υπηρεσίες αντί ελπίδας. μακρυά απο εμας ευχομαι.
Συνημμένο Αρχείο 55889