Θα προσπαθήσω να εξηγήσω εδώ, πως και γιατί προέκυψε ο μεγάλος αριθμός "οπαδών" του Π.Ζ, όπως επίσης, πως και γιατί, στην παγίδα του συντονισμού των μορίων έπεσαν δύο σύνολα Φυσικών στις δύο διαλέξεις, αλλά και δύο πρώην Διευθυντές του ΕΚΕΦΕ "Δημόκριτος".
Καταρχάς, ο συντονισμός των μορίων δεν υπόκειται σε κάποια απαγορευτική Αρχή, επομένως είναι δυνατός! Τότε πού είναι το πρόβλημα;
Στην εικόνα του φαινομένου και στους αριθμούς!
1. Ας δούμε πρώτα την εικόνα. Φανταστείτε μία παιδική χαρά με κούνιες, όπου ένας μεγαλόσωμος μπαμπάς κάνει "κούνια-μπέλα" στην κορούλα του. Έστω ότι κάποια στιγμή το κοριτσάκι προτείνει στον μπαμπά να αλλάξουν ρόλους. Στην κούνια κάθεται ο μπαμπάς, ενώ το κοριτσάκι τον θέτει σε ταλάντωση, σπρώχνοντας την πλάτη ρυθμικά με συχνότητα της κούνιας. Καθώς η ποιότητα του ταλαντωτή είναι μεγάλη, το πλάτος ταλάντωσης της κούνιας θα αυξάνει συνεχώς, έως ότου κάποια στιγμή οι ιμάντες της κούνιας σπάσουν, λόγω μεγάλου βάρους του μπαμπά. Αυτήν την εικόνα είχε (έχει) κατά νου ο Π.Ζ, η οποία φαίνεται ρεαλιστική και επομένως εφικτή. Προτρέχοντας θα πω, ότι για τα μόρια του νερού η εικόνα αυτή είναι εσφαλμένη.
2. Για να δημιουργήσουμε τη σωστή εικόνα ταλάντωσης των μορίων, πρέπει να φανταστούμε μία κατάσταση όπου το κοριτσάκι σπρώχνει τον μπαμπά μόνο μία φορά και αμέσως τον εγκαταλείπει, πηγαίνοντας να παίξει με τα άλλα παιδάκια. Τώρα, η κούνια με τον μπαμπά θα τεθεί σε ταλάντωση, αλλά μικρού πλάτους και αποσβενόμενη, με σταθερά χρόνου, ας πούμε, 2 λεπτών. Επομένως, σε 10 λεπτά οι μικρές ταλάντωσεις της κούνιας θα σταματήσουν. Έστω ότι το κοριτσάκι επανέρχεται, αλλά 100 λεπτά μετά! Η εικόνα που περιγράψαμε προηγουμένως θα επαναληφθεί.
Για να σχηματίσουμε τη σωστή εικόνα ταλάντωσης των μορίων, πρέπει να φανταστούμε ρυθμική "όχληση" της κούνιας κάθε 100 λεπτά, της οποίας η "διεργεμένη" κατάσταση διαρκεί μόνο 10 λεπτά. Υπό τις συνθήκες αυτές, είναι αδύνατο να εκδηλωθεί ο συντονισμός στις ταλάντωσης της κούνιας, διότι για να εκδηλωθεί, το επόμενο "σπρώξιμο" της μικρής πρέπει να γίνει πριν αποσβέσουν οι ταλαντώσεις του προηγούμενου. Κάπως έτσι διεγείρονται και τα μόρια του νερού, όταν τα "χτυπάνε" τα ραδιοκύματα που πάλλονται στην ίδιοσυχνότητα του μορίου, ωστόσο ο λόγος των χρόνων εδώ δεν είναι 10, αλλά περίπου 1012 !!! Θέλετε απόδειξη;
3. Έστω ότι μία πλευρά ενός κύβου από νερό, 1 cm3, που περιέχει περίπου 1019 μόρια, ακτινοβολείται με ραδιοκύματα που πάλλονται στην ιδιοσυχνότητα των 115,5 THz. Καθώς η σταθερά του Planck είναι 4,1357x10-15 (eVs), ο ενέργειες αυτών των ραδιοκυμάτων είναι E=hf=0,48 eV. Θυμίζω, ότι η ενέργεια διάσπασης του δεσμού Η-ΟΗ είναι 5,1 eV, δηλαδή είναι 11 φορές μεγαλύτερη των ραδιοκυμάτων. Παρά τη μεγάλη σημασία αυτής της παρατήρησης, θα την αγνοήσουμε, προκειμένου να επικεντρωθούμε στις ταλαντώσεις του μορίου.
Έστω τώρα ότι η ροή ενέργειας των ραδιοκυμάτων των 115,5 THz είναι 1 W/cm2, δηλαδή είναι 10 φορές μεγαλύτερη από αυτή που δεχόμαστε από τον Ήλιο. Καθώς σε ένα eV αντιστοιχούν 1,6x10-19 J, στη ροή 1 W/cm2 αντιστοιχούν περίπου 1019 (eV/scm2) η 1 eV ανά μόριο, κάθε δευτερόλεπτο. Επομένως, εδώ το κάθε μόριο "χτυπάται" κάθε μισό δευτερόλεπτο. Εδώ είναι κρίσιμο να σημειώσουμε, ότι η διεγερμένη κατάσταση του μορίου του νερού είναι μόλις 0,74 ps (Nature, 402, 507-509, 1999), δηλαδή είναι περίπου 10-12 s! Από τη σύγκριση αυτών των δύο χρόνων, προκύπτει ο λόγος 1012. Τηρουμένου των αναλογιών, στην παιδική χαρά, το κοριτσάκι επανέρχεται και ωθεί την πλάτη του μπαμπά κάθε 1012 δεκάλεπτα!
4. Συμπεραίνουμε έτσι, ότι για να εκδηλωθεί ο συντονισμός των μορίων του νερού, το μόριο, προκειμένου να διασπαστεί, πρέπει να απορροφήσει 11 "ραδιοφωτόνια" των 0,48 eV σε χρόνο 0,74 ps! Οι σχετικοί υπολογισμοί (post #1189) οδηγούν σε ροές ενέργειας που είναι πάνω από 1012 φορές υψηλότερες από αυτή στην επιφάνεια του Ηλίου!!! Συνεπώς, σε ροές ενέργειας των ραδιοκυμάτων των 115,5 THz, της τάξης 0,1-1000 W/cm2, ο συντονισμός των μορίων του νερού είναι πρακτικά ανύπαρκτος.
Βασίλειος.
Αρχικό μήνυμα από Dragonborn
Απάντηση με παράθεση
