0
ο πυκνωτής ήταν philips (όχι ότι έχει μεγάλη σημασία, μεγαλύτερη σημασία έχει από ποια σειρά πυκνωτών ήταν) και ήταν πρόσφατα αγορασμένος από εμένα αλλά πιθανόν κατασκευασμένος 10 χρόνια πριν... Δυνατότητα επιλογής για τι τύπο ηλεκτρολυτικό θα έπαιρνα δεν είχα.... πρακτικά λέγαμε και "ευχαριστώ" όταν βρίσκαμε ηλεκτρολυτικούς στα 350V... και φυσικά δεν επιλέγαμε από ποιο κατασκευαστή θα είναι... Ο πυκνωτής έσκασε μέσα σε 20-30 δευτερόλεπτα λειτουργίας αφού πρώτα φυσικά και είχε υπερθερμανθεί (και γι αυτό έσκασε). Στις πρώτες δοκιμες των 2-3 δευτερολέπτων είχα δει οτι ζεσταίνεται... αλλά πίστευα ότι όπως ένα 2n3055 ζεσταίνεται και δουλεύει το ίδιο θα έκανε και ο πυκνωτής....
μετά από αυτόν έβαλα άλλον (δεν θυμάμαι αν ήταν σε διαφορετική χωρητικότητα ή από άλλο κατάστημα αγορασμένος) της nippon-chemicon ο οποίος δεν ζεσταίνονταν και δεν χάλασε και ποτέ (επίσης στα 350V)
Επίσης έκανα δοκιμές με πολυεστέρα αλλά δεν μπορούσα να φτάσω τις χωρητικότητες των ηλεκτρολυτικών (22μF) αφού και ακριβοί ήταν και μεγάλο όγκο έπιαναν στην πλακέτα και δεν υπήρχαν πάντα....και αυτοί που υπήρχαν ήταν στα 250V. Αυτό όμως που δεν ήξερα τότε (δεν υπήρχε ούτε ιντερνετ ούτε ήταν εύκολο να έχεις databook και για πυκνωτές (περιοριζόμασταν στα βασικά databook για cmos, ενισχυτές κλπ)) ήταν ότι οι πυκνωτές από film Πολυεστέρα αν και μπορεί να δείχνουν αρκετά ανεκτικοί σε μεγαλύτερη τάση από την αναγραφόμενη όμως η τάση προκαλεί σπινθήρες που κάνουν τρύπες στο δυηλεκτρικό τους και συνεχίζουν να εργάζονται με αντίστοιχη μείωση της χωρητικότητας... ώσπου βέβαια να έχουν χάσει μεγάλο μέρος της χωρητικότητας και το κύκλωμα να σταματήσει να δουλεύει....
...όλα αυτά στις αρχές τι δεκαετίας του 90 σε ηλικία 16-17 ετών....