Επιστρατος - μετεκπαιδευση στρατου

[nestoras]

Edit:
Τελικά googlαρα τα "Mama Bo" και βρήκα μόνο μια αναφορά σε αυτά

Εμένα μου έβγαλε αποτελέσματα μόνο για τον "Bo" (Μπο) του Survivor.... Και να σκεφτείς ότι δεν το παρακολουθώ κιόλας...

[MacGyver]

Ο στρατός προμηθεύεται προϊόντα (όταν αυτό είναι εφικτό) από τις τοπικές εταιρίες, για να ενισχύσει την τοπική οικονομία.
Πολύ πιθανόν να ήταν βιοτεχνία της περιοχής.
Από τη λαϊκή η με κριτήριο "το φθηνότερο, και ας είναι ότι νάνε" όπως κάνουν οι περισσότεροι πολίτες για το σπίτι τους, δεν αγοράζει ποτέ.

[nestoras]

-Να σας κάνω μία ερώτηση: από πού ψωνίζει ο στρατός; Έχει δικά του κρουασάν, που είναι δύο-τριών ετών; Φαντάζομαι όχι, παρά μόνο από τις γνωστές εταιρίες όπου και όλοι εμείς τώρα.
Γιατί λοιπόν να είναι άθλια; Οτιδήποτε φαγώσιμο είναι γεμάτο συντηρητικά, όπως όλα δηλαδή αυτά που αγοράζουμε κάθε μέρα από το ΣΜ, και μπορεί να διατηρηθεί "φρέσκο" για πολλά χρόνια.
-Τα βαθιάς κατάψυξης κρέατα τα έχει αποθηκεύσει ο στρατός για τις περιόδους έντασης. Τι θα έπρεπε λοιπόν να τα κάνει μετά από ένα διάστημα ; Να τα πετάξει; Τα διαθέτει και ανανεώνει την αποθήκη.
-Θυμάμαι πολλά χρόνια πριν, παραπονέθηκε η επιτροπή σίτισης των εφέδρων για τα καλαμαράκια που ήταν κατεψυγμένα. Πόσες οικογένειες στην Ελλάδα πιστεύετε ότι τρώνε φρέσκα καλαμαράκια;
-Τα φαγητά της μάνας τους τα τρώνε όλα; Φυσικά και όχι, την ίδια γκρίνια έχουν και εκεί. Κορν φλέικς, πίτσες και τοστ, αυτό είναι το φαγητό των περισσότερων.
Άρα λοιπόν, όλοι έχουν μία αρνητική και κριτική σκέψη σε οτιδήποτε συμβαίνει στο στρατό, μόνο και μόνο για να ελπίζουν σε έναν ανύπαρκτο παράδεισο μετά την απόλυση, που ποτέ δεν θα βρουν.

Χίλιες φορές προτιμούσα οτιδήποτε μαγειρευτό ήταν μέσα στο Στρατό. Τα έτοιμα σαντουιτσάκια, τα έτοιμα κρουασάν και οτιδήποτε άλλο συσκευασμένο ήταν μόνο για ώρα ανάγκης.

Η καλύτερη μου από πλευράς φαγητού στο στρατό ηταν όταν βγαίναμε στις ασκήσεις με τα κινητά μαγειρεία.
Για τα κατεψυγμένα κρέατα δεν έχω κάτι να πω (πέρα από το ότι κάποια ανεγκέφαλοι έπαιζαν ποδόσφαιρο με τα κατεψυγμένα κοτόπουλα).

Όσον αφορά στα καλαμαράκια, ναι είναι ακριβά γι'αυτό αγοράζω θράψαλα (ή το καλαμάρι του φτωχού).

Το σχόλιο από την πλευρά μου (για τη μερέντα) ήταν καλοπροαίρετο και με χιουμοριστικό σκοπό...

[kioan]

Ο στρατός προμηθεύεται προϊόντα (όταν αυτό είναι εφικτό) από τις τοπικές εταιρίες, για να ενισχύσει την τοπική οικονομία.
Πολύ πιθανόν να ήταν βιοτεχνία της περιοχής.

Τελικά το έψαξα περισσότερο... Η εταιρεία "Mama Bo" λοιπόν πρέπει να είναι αυτή, με έδρα Βριλήσσια Αττικής (εγώ υπηρέτησα Δωδεκάνησα).

Πηγαίνοντας από google street view να δω την έδρα της (σύμφωνα με την παλαιότερη διαθέσιμη φωτογραφία η οποία είναι μερικά χρόνια μεταγενέστερη της θητείας μου) υπάρχει μόνο ένα άδειο οικόπεδο και ένας τοίχος που γράφει...

[xristos2]

!!! 78 ? 'η 79?




Και στις εξόδους αν δεν κατέβαινες με παρέα για κοινό ταξί προς Διδυμότειχο, πήγαινες Καρωτή στο τέλος του δρόμου της και άραζες στην Ανθούλα!

178
εκει που λες πηγαινα αλλα νομιζω πηγαινε και ο διοικητης τζωρτζος νικολαος προσπαθουσα να μην σκουντουφλω στα ποδια του

[SRF]

178
εκει που λες πηγαινα αλλα νομιζω πηγαινε και ο διοικητης τζωρτζος νικολαος προσπαθουσα να μην σκουντουφλω στα ποδια του

Δηλαδή είναι σίγουρο ότι έχουμε συνυπάρξει στο ίδιο στρατόπεδο (απέναντί μας ήταν οι κοιτώνες σας - της ΜΕΑΠ - κοντά στο ιατρείο) ΚΑΙ σίγουρα και στην Ανθούλα και από την σειρά σου είμασταν εκεί ακριβώς τον ίδιο χρόνο!
Εκεί υπηρέτησα συνολικά 17+ μήνες!

ΥΓ. Λάθος μου! Εσύ ήσουν εκεί το 1992? Ο SV2HIA ήταν μαζί μου χρονικά!

[alpha uk]

Χα, εγώ στη σχολή (1991) έτρωγα γκοτζιλάκι γάλακτος βαθείας καταψύξεως του 1950 τόσο... Έπαθα τίποτα; Φαντάσου τα πρώτα πρώτα κομμάτια απο το ψυγείο τα κάνανε σκαλιά για να κατεβάζουνε τα άλλα απο το φορτηγό.
Ημερομηνία λήξης και σαχλαμάρες. Άμα έχεις νεφρά και στομάχι, όλα τρώγονται.

Καί εγώ στην ΣΕΤΤΗΛ τό 1985 , Γκοτζίλα από Αργεντινή τού 1948 ήταν σάν νά έτρωγες σόλα από παπούτσι , στή δε Ξάνθη στο 4το σώμα στρατού στή μανέστρα ήταν πιο​ πολλά τά σκουλίκια από τήν μανέστρα, καί τά άτιμα ήταν ακριβώς τά ίδια , μέ δυσκολία τά ξεχώριζες, στή Λέρο η υδροφόρο πού πίναμε νερό είχε και κάμποσα βατράχια μέσα , φαγητό τρώγαμε όταν μας θυμόντουσαν , ζούσαμε με μπισκότα καί τυρί κονσέρβα εκστρατείας (καί αυτά από Αργεντινή) μόνο στήν ΑΣΔΕΝ έφαγα σάν άνθρωπος , όσο γιά μερεντες καί γλυκίσματα , αυτά ήταν πράγματα πολυτελείας

[picdev]

αυτα δεν υπάρχουν σημερα ,
γενικά για τη ποιότητα του φαγητού δεν ειναι υπεύθυνος ο στρατός , ο στρατός σαν δομή κάνει το καλύτερο το πρόβλημα ειναι ο αξιωματικός συτιστής και οι μάγειρες.

Η κάθε μονάδα έχει μια πίστωση ανάλογα με την δύναμη και οι κύριες προμήθιες γίνονται απο το σουπερμαρκετ του στρατού,
κανονικο σουπερμαρκετ με πολύ καλά προιόντα, φέτα ΠΟΠ, ελαιόλαδο παρθένο, μερεντα κανονική , κονφλέικς σοκολατας , μπαχαρικα και ολα τα καλά.
Εκεί λοιπόν παει ο σιτιστής και αγοράζει ΟΤΙ ΘΕΛΕΙ ανάλογα με τις ανάγκες φυσικά, δεν μπορεί να παρει ουσίσκι αλλά μπορεί να πάρει ολα τα καλά.
Απο εκει και περα ολα τα νοπά κρεάτα και το γάλλα έρχονται απο ελληνικές εταιρείες με φορτηγό 2 3 φορές την εβδομάδα , αυτα με τα κατεψυγμένα του 90 και του 50 και του 80 δεν υπαρχουν.
Οτι δεν έχουν αυτοί οι μεγάλοι προμηθευτές πχ λουκάνικα τα παίρνει και απο το χασάπικο κοντά στο στρατόπεδο, ποσα λεφτά τρώνε ετσι είναι άλλη ιστορία, τα λεφτά τα δινει ο στρατός όμως, τωρα αν το λουκάνικο που μας έφερνε ηταν σαπιο δεν έφταιγε ο στρατός αλλά ο ΕΜΘ συτιστής

Τωρα αν σας πω οτι ειχαμε συτιστή ανθυπασπιστή που του ελεγε ο μάγειρας να πάρει κάρυ για το κοτόπουλο και δεν τον άφηνε , ενώ πήγαινε με τον ΕΠΟΠ και έπαιρνε κανονικα.
Πήγαινε ο εποπ και μας έπαιρνε μια σακούλα 25 κιλά κονφλειξ σοκολάτας , πήγαινε ο στρημένος και μας έπαιρνε τα σκέτα......

Τα κρουασάν και δεκατιανά ειναι στεργίου κυρίως οπως και οι τυρόπιτες μπουγάτσες κτλ, και αυτές ερχόταν το φορτηγό του στεργίου μερα παρα μέρα και τα έφερνε ψημένα.
Αλλες μέρες ετοίμαζε ο μάγεριας δεκατιανό, οταν ηταν σιτιστής ο ΕΠΟΠ ειχε ψωμί με λουκάνικο και σάλτσα, οταν ήταν ο μλκς ειχε σκέτο άψητο τοστ καθε μερα.
Μπορεί να ειχε και κατεψηγμένα πενιρλί που τα έψηνε ο μάγειρας.

το πιο ωραίο δέκατιανο ήταν στο κέντρο που είχε φούρνο, ζεστό φρέσκο τυρόψωμο , γινόταν κανονική μάχη
εκεί ο πυροβολάρχης έτρεμε μην πει φαντάρος οτι δεν έφαγε κρουασάν γινοταν φασαρία.

Στη μονάδα μετά υπήρχε συτιστής που δεν μας άφηνε να φαμε πανω απο μια μαρμελάδα , φέτα ενα σπιρτόκουτο , προφανώς ο αρχιδας ο ΕΜΘ τα έτρωγε, δεν γινεται στη μια πυροβολαρχία να καναμε επιδρομή στα ψυγεία και στην άλλη το φαί να ειναι ενα κουτακι μαρμελάδα.
Στη πυροβολαρχία διοικήσεως όπως που ήταν ο διοικητής της μονάδας δεν ειχε τέτοια,να του έλεγε φαντάρος οτι το φαί ειναι λίγο θα γινοταν σκοτωμός,
στη πυροβολαρχία που ηταν πάνω στο βουνό το φαί ηταν 2 δάχτυλα κρέας ... λες και μας έκαναν δίαιτα να βγούμε στη παραλία

[Panoss]

Κι εγώ πιστεύω τα λεφτά τα δίνει ο στρατός (ή τουλάχιστον τα έδινε μέχρι την αρχή της κρίσης), το θέμα είναι αν ελέγχει αυτούς που τα διαχειρίζονται.
(συνέχεια ακούγονταν συζητήσεις για τις μίζες που παίρνανε οι αξιωματικοί που ασχολούνταν με αυτά)
Εγώ πάντως είχα δει και πολύ καλά φαγητά στο στρατό, αλλά και πολύ χάλια αλλά και μέτρια.
Συνολικά θα το χαρακτήριζα μέτριο.
(πάντως κρουασάν μας δίνανε molto της Chipita, άμα λάχει να ούμε, άκου μάμα μπο )

[klik]

Καί εγώ στην ΣΕΤΤΗΛ τό 1985 , Γκοτζίλα από Αργεντινή τού 1948

Για 198χ δν ξέρω, το 199χ όμως που στέλνανε ότι μωαμεθανούς δεν παίρναν όπλο για μάγειρες, τρώγαμε καλά. Λίγο πικάντικα, αλλά καλά. Δεν περίσσευε τίποτα.

Στη μονάδα μετά,το κρέας αν δεν είχε σκουλήκια για να το μαλακώσουν (διάσπαση πρωτεϊνών) δεν τρωγόταν με τίποτα. Άσε που έπρεπε να το βαρέσεις πρώτα για να μην σε δαγκώσει. Όταν μπορούσαμε τρώγαμε απ έξω. Μόνο στη ΣΕΤΤΗΛ έβαλα κιλά.

Μερέντες και γλυκά είδα μόνο μια φορά που έφεραν δείγματα για να δοκιμάσουμε και καλά να τους πούμε τις εντυπώσεις μας. Δεκατιανά και λοιπά εκτός από τα 3 γεύματα, δεν έχω ακούσει στο στρατό.