Ιστορίες που ευτυχώς δεν είχαν τραγική κατάληξη

[Πετρος Πετριδης]

Ο αδερφός μου πήγε να κολήσει το καλώδιο τροφοδοσίας 220 κατέυθείαν στην 504 ο φίλος του όμως είχε ξεχάσει να το βγάλει απο την μπρίζα.Ήταν στην βεράντα ξυπόλητος και όπως πήγε να πιάσει το καλώδιο η παλάμη του έκλεινε απο το ρεύμα με αποτέλεσμα να μην μπορεί να σταματήσει την ηλεκτροπληξία.Τελικά με μία αποφασιστική κίνηση τράβηξε με το άλλο χέρι το καλώδιο καί σώθηκε.Σε άλλη περίπτωση δεν ξέρω τι θα είχε γίνει γιατί κανένας άλλος δεν είχε καταλάβει τι είχε γίνει. (Το συγκεκριμένο πήγα να το γράψω στο ''αστείες και περιεργες ιστορίες'' αλλά έκανα νέο θέμα που ίσως κάνει κάποιους που άρχισαν τώρα να ασχολούνται,να προσέξουν περισσότερο)

[Πετρος Πετριδης]

Ο φίλος είχε βάλει 12 μέτρα ιστό για το δίπολο αλλά δεν δέσαμε καλά τα σύρματα με αποτέλεσμα να στραβώσει ο ιστός και να τον δει ένα πρωί στην βεράντα του (μέχρι εκεί έφτασε).Ευτυχώς ήταν καλά στερεωμένος στον τοίχο και δεν έφυγαν τα στηρίγματα αλλοιώς ο ιστός θα μπορούσε να πέσει στον δρόμο :crying: :crying:

[Γαληνίτης]

Ένα καλοκαιρινό απόγευμα ξυπνήσαμε από ένα "μπαμ" στο δωμάτιο του μικρού (1 έτουςτότε) και αμέσως μετά γοερό κλάμμα. Έτρεξα και είδα ότι ήταν όρθιος στο καγκελόφρακτο ξύλινο κρεβατάκι του, το οποίο είχε καταφέρει να μετακινήσει στην άλλη άκρη του δωματίου, όπου υπήρχε μία πρίζα και την οποία έδειχνε θυμωμένος με το δάχτυλο. Στο κρεβατάκι υπήρχε πεταμένο ένα λεπτό μεταλλικό ανταλλακτικό, που προφανώς το είχε βγάλει από κάποιο στυλό.
Τί είχε συμβεί: Ο μικρός είχε βάλει κρυφά σαν στόχο την πρίζα (κληρονομικότητα λέτε;...). Ευτυχώς όμως, λειτούργησε ο αυτόματος διακόπτης (ρελέ) ηλεκτροπληξίας! :001_smile:

[tomka]

Μαζι με τον αδερφο μου ενα ωραιο πρωινο πηραμε βεργες μεγαλες και πηγαμε να μαζεψουμε τα καρυδια απο τις καρυδιες. Ο τροπος γνωστος. Χτυπαμε τα καρυδια με τη βεργα και πεφτουν κατω. Το λαθος? Η μια βεργα ηταν μεταλλικη. Την ειχε ο αδερφος μου. Ξαφνικα τον ακουω να ουρλιαζει. Γυρναω και τον βλεπω κατω. Προσπαθουσε να βγαλει το ενα παπουτσι. Το βγαζει και το πεταει. Εντρομος τον ρωταω τι εγινε. Μου λεει κατι με χτυπησε στην πλατη. Κοιταω το ποδι του και το δαχτυλο ηταν καμμενο. Κοιταω ψηλα και βλεπω καλωδια μεσης τασης της δεη. Τι ειχε γινει? Ακουμπησε η βεργα στα καλωδια. Το ρευμα περασε απο το σωμα του και εσκασε στη γη απο το μεγαλο δαχτυλο του ποδιου. Πηγαμε κατευθειαν στο νοσοκομειο. Εκατσε 2 μερες στην εντατικη. Ευτυχως δεν επαθε τιποτα. Απλα ταλαιπωρηθηκε παρα πολυ καιρο μεχρι να κλεισει η πληγη στο δαχτυλο.

[Xarry]

Πριν μερικα χρονια σαν παιδι και γω ηθελα να παιξω με ενα ανεμιστηρακι απο pc. Μη ξεροντας για DC AC τασεις και λοιπα παιρνω το ανεμιστηρακι και το συνδεω σε ενα πολυμπριζο με διακοπτη. (ειχα την προνοια βεβαια να το βαλω με διακοπτη:lool:) Ανοιγω τον διακοπτη και βλεπω το ανεμιστηρακι στον αερα να βγαζει καπνους και την ασφαλεια να πεφτει:001_smile:

Επισης μια φορα σχετικα προσφατα εκανα κατι μετρησεις σε τροφοδοτικο Η/Υ εν λειτουργεια και ακουμπαω καταλαθος στην επαφη με τα 220 παλι καλα ενα τσιμπιματακι ενιωσα μονο.

Συνεχιζουμε ακαθεκτοι!

[jimk]

ενας φιλος μου ειχε μια 504 σταθμο πριν καμια 15αρια χρονια και το ειχε εξω στην βεραντα ξεσκεπαστο,κατα τις 2 η ωρα το βραδυ εκανε εκπομπη και ακουει εναι νιαουυυ δυνατο βγενει εξω και ειδε την γατα αναισθητη ειχε παει και εκατσε πανω στο μηχανιμα!:lool::lool:

στον στρατο ημουν στο κεπικ στο λουτρακι και ειχα ανεβει πανω στο ραφειο να βρω κατι καλωδια στα κεραμιδια ηταν ενα καλωδιο πολυ σκουρο περιπου εναμισο μετρο ψηλα απο τα κεραμιδια ειχε βγει εξω ο ραφτης και με κοιταγε μου λεει μην το ακουμπας ειναι ρευμα αλλα εμενα δεν μου φαινοταν για ρευμα και τοσο χαμηλα και παω και το πιανω με τα 2 χερια!ο ραφτης να χτυπιεται να φωναζει!την ακουσα πολυ αγρια τελικα ηταν ρευμα!:lool:ευτυχως που φορουσα τις αρβυλες που ηταν λαστιχιενιες!μολις κατεβηκα κατω θελοντας να δειξω οτι το ειχα καταλαβει οτι ηταν ρευμα και να τον ηρεμισω λιγακι γιατι επαθε σοκ (και εγω το ιδιο αλλα εκανα τον ανετο οσο μπορουσα)του ειπα δεν ειναι τιποτα ισα λιγακι που την ακουσα!με πονουσαν τα χερια για πολυ πονο λεμε!

[jim.ni]

πρέπει να ήμουν 2-3 χρονών όταν πείρα ένα κομμένο καλώδια με φις και πήγα και το έβαλα κανονικά σε μια πρίζα (ανεβαίνοντας σε ένα καναπέ) πιάνοντας ταυτόχρονα την κομμένη άκρη. την συνεχεία δεν την θυμάμαι, ο πατέρας μου λέει ότι το χαστούκι που έφαγα για να πέσω και να γλιτώσω την ηλεκτροπληξία ήταν ποιο δυνατό απ την ηλεκτροπληξία και ότι έκανα κάνα δυο χρονιά μέχρι να τον πλησιάσω ξανά (ε δεν είχα και άδικο :001_rolleyes:)

ε δεν χρειάζεται να σας πω τι επάγγελμα ακολούθησα :lool:

[tomhel]

Ο κλασικος 'ταγκαλος' απο το 'κεφαλι' μιας 504 σε μια στιγμή απροσεξίας..
Με τιναξε τοσο δυνατα που πετάχτηκα 2-3 μετρα μακρυά.
Ευτυχως ακούμπησε η εξωτερική μερια του δαχτύλου μου , και δεν την ΄μαγκωσα ΄την λυχνία..
Ημουν 14-15 τοτε , τώρα ειμαι 36 και εχω ακόμα το σημάδι στο δάχτυλο ( μικρο αλλα υπαρχει ) ...

[HFProject]

Στην μονοκατοικία που έμενα, είχα ένα δίπολο αλλά όχι σε πολύ ψηλό ιστό.
Κάποια μέρα το είδα σπασμένο.
Τα μέτρα ήταν πολύ αυστηρά, πήρα καινούριο δίπολο και αφού τελείωσα την εκπομπή, "ξεβίδωσα" την γείωση του PL κοννέκτορ και το εσωτερικό το έβαλα μέσα στην φάση της πρίζας.

Όλα καλά, αν κάποιος πήγαινε να ακουμπήσει το δίπολο = Σφαλιάρα.


ΟΜΩΣ...

Από την πρωϊνή υγρασία έγινε διαρροή προς τη γη.
Η εγκατάσταση χωρίς ρελέ διαφυγής (1984)...και το καλώδιο που ρευματοδοτούσε το εργαστήριο αλλά και η ασφάλεια... έλιωσαν.
Δεν έμεινε τίποτα.
Από καθαρή τύχη δεν κάηκε το σπίτι.


Α63

[Γαληνίτης]

...Τα μέτρα ήταν πολύ αυστηρά, πήρα καινούριο δίπολο και αφού τελείωσα την εκπομπή, "ξεβίδωσα" την γείωση του PL κοννέκτορ και το εσωτερικό το έβαλα μέσα στην φάση της πρίζας.
Όλα καλά, αν κάποιος πήγαινε να ακουμπήσει το δίπολο = Σφαλιάρα.
ΟΜΩΣ...
Από την πρωϊνή υγρασία έγινε διαρροή προς τη γη.
Η εγκατάσταση χωρίς ρελέ διαφυγής (1984)...και το καλώδιο που ρευματοδοτούσε το εργαστήριο αλλά και η ασφάλεια... έλιωσαν.
Δεν έμεινε τίποτα.
Από καθαρή τύχη δεν κάηκε το σπίτι. Α63

Δεν λες ευτυχώς που συνέβη αυτό και δεν ακούμπησε κανείς το
δίπολο!!!:w00t::cursing::w00t:

[tzitzikas]

πριν μερικα χρονια σε "μηχανημα" ΑΜ που επιδιορθωνα ειχα ξεχασει να το βγαλω απο τη μπριζα, με το ενα χερι επιανα το κουτι (γειωμενο) και το αλλο χερι ακουμπισε σε παλιο καλωδιο που ειχα κοψει απο παλιο blower γιατι βαριομουν να το ξεκολησω (κλασικη μεθοδός μου). φυσικα παντα βαζω λιγη ταινια αλλα με τον καιρο ειχε ξεκολησει. για κανα 10λεπτο ειχαν μουδιασει και τα 2 μου χερια και ειχα ταχυπαλμια. Η ιστορια βεβαια εχει μεγαλο παρελθον οταν 3-4 ετων σε ενα φωτακι που μπανει απευθειας στη μπριζα, το οποιο δεν εφαρμοζε καλα στη μπριζα, εβαλα το δακτυλο στη φαση. ευτυχως επεσε το αυτοματο. φυσικα αυτη την ιστορια μου την μετεφεραν οι γονεις μου. στη πορεια απο τοτε εχουν συμβει και αλλα, κλασικα με την 504, αλλα θα γεμισει το τοπικ. τα τελέυταια χρονια βεβαια προσεχω πολυ. μονο εκφορτισεις πυκνωτων ειχα απο "μηχανημα" ΑΜ. πριν κανω οτιδηποτε ελεγχω αν εχω βγαλει ολα τα φις και μετα συνεχιζω.

tomka: μηπως δεν ηταν μεση ταση??? γιατι με μεση ταση δε νομιζω οτι εχεις εστω και μια μικρη ελπιδα.... 11,5kv ειναι αυτα και με πολυυυυυ ρευμα διαθεσιμο που σε ψηνουν σιγουρα και εγγυημένα...

[HFProject]

Δεν λες ευτυχώς που συνέβη αυτό και δεν ακούμπησε κανείς το
δίπολο!!!

Βέβαια, σαφώς και κατάλαβα ότι ήταν πολύ χοντρό... αυτό...


Κάποια άλλη άτυχη στιγμή... έπιασα μία μπανάνα για να αλλάξω "λήψη" από τον μετασχηματιστή, σε ένα multi-813 στα Ιωάννινα...το κακό ήταν ότι ακούμπησα ΚΑΙ την βίδα...4200V...