john_b
22-08-14, 16:45
Βασικά, θα πρέπει να αντιληφθούμε ότι δεν μας λογάνε ως πολίτες αλλά ως υπηκόους.
Έπειτα να αντιληφθούμε ότι η κάθε κυβέρνηση που έχουμε παίρνει πάντοτε εντολές από τους Αμερικάνους και τα οικονομικά συμφέροντα.
Ύστερα να σκεφτούμε ότι αν η δεξιά και η ακροδεξιά αποτελούν το δεξί χέρι των αφεντικών, η αριστερά αποτελεί το αριστερό χέρι των ίδιων αφεντικών.
Τέλος αναρχικοί, αριστεριστές και διάφορες ανήσυχες ομάδες στην ουσία δρουν εξυπηρετώντας το σύστημα αν και σε επίπεδο οπαδών αυτό δεν γίνεται κατανοητό.
Αν υπολογίσουμε τώρα ότι τα συμφέροντα των Αμερικάνων εξυπηρετούνται από μυστικές ομάδες που δρουν στις διάφορες χώρες υπό τις ευλογίες «πατριωτών» που τους υπηρετούν πιστά ανάγοντας τα συμφέροντα των αμερικανών ως συμφέροντα «εθνικού σκοπού» , για παράδειγμα μελετήστε το σχέδιο «κόκκινη προβιά» για την Ελλάδα, ποιοι μετείχαν, πως δρούσαν, τι ρόλο έπαιξαν στην χούντα, στο κυπριακό και αλλού (σχετικό άρθρο στο Hot Doc Αυγούστου), τότε θα συνειδητοποιήσουμε τι παιχνίδια παίζονται και γιατί κάποιοι ανυποψίαστοι πολίτες (βλέπε φωτιά στην μαρφίν) χάνουν τελικά την ζωή τους.
Η προπαγάνδα λοιπόν λέει, βάλε μια βόμβα κάπου να γίνει ντόρος, δημιούργησε συνθήκες που να αφήνουν την εντύπωση ότι φταίει η κυβέρνηση, ο ΣΥΡΙΖΑ, ή όποιος άλλος στοχοποιηθεί, δημιούργησε νεκρούς, και έχεις τις συνθήκες μαζί με την συνδρομή των ΜΜΕ να ρίξεις κυβερνήσεις, ή ότι άλλο θέλεις με αφορμή τα αλυσιδωτά γεγονότα που θα ακολουθήσουν.
Δημιούργησε για παράδειγμα ανασφάλεια στους μουσουλμάνους της Θράκης, βάλε τους βόμβες, σκότωσε ανθρώπους, κάνε πλιάτσικα, βίασε, τίναξε κανένα τζαμί τον αέρα και κάντο να φαίνεται ότι έγινε από εθνικιστές έλληνες και αμέσως θα τους ξεσηκώσεις. Ύστερα θα αναγνωρίσεις το δικαίωμα τους στην αυτοδιάθεση, όπως τα παπαγαλάκια σου θα αρχίσουν να επικαλούνται και αμέσως ως υπερδύναμη αναγνωρίζεις την ανεξάρτητη Θράκη.
Έτσι έχουν τα πράγματα και οι πολίτες παρακολουθούμε αδύναμοι να κάνουμε οτιδήποτε. Αυτοί που θα μας κάψουν, θα έρθουν μετά να μας σώσουν δήθεν και θα τους ευχαριστήσουμε με δάκρυα στα μάτια ως σωτήρες.
Βάσει των πιο πάνω, κανείς δεν ξέρει τι θα ξεσπάσει, που και σε ποιο χρόνο. Ως πολίτες αποτελούμε έναν εν δυνάμει στόχο ελέω υψηλού σκοπού. Αν δλδ αύριο αποφασίσει το δίκτυο που κινεί τα νήματα να αμολήσει ένα αέριο στο μετρό, κάποιος από μας που θα είναι εκεί θα χάσει την ζωή του. Σε επίπεδο ανθρώπων ο κόσμος θα στεναχωρηθεί, θα κλάψει, σπίτια θα κλείσουν, παιδιά θα μείνουν ορφανά και γυναίκες χήρες. Σε επίπεδο συμφερόντων όλοι οι νεκροί πήγαν υπέρ πατρίδος για τον σκοπό. Όποιος και να είναι αυτός.
Ως πολίτες αδύναμοι να αλλάξουμε αυτούς τους σχεδιασμούς, θα πρέπει καθημερινά να σκεπτόμαστε με όρους επιβίωσης.
Δεν πάμε σε πολυσύχναστα μέρη, δεν πάμε σε μεγάλα εμπορικά κέντρα, σε κλειστούς χώρους γεμάτους κόσμο, σε αλυσίδες σινεμά ή μεγαλοκαταστημάτων, δεν παρκάρουμε ποτέ έξω από τράπεζες, δημόσια κτήρια, κάδους σκουπιδιών, ή κάτι που μπορεί να αποτελέσει στόχο.
Προσέχουμε στις διαδηλώσεις, δεν στριμωχνόμαστε, δεν καθόμαστε κοντά σε κάδους σκουπιδιών, περίπτερα, δημόσια κτήρια, αυτοκίνητα βαν, ή μεγαλοξενοδοχεία, μεγαλοβιβλιοπολεία, τράπεζες και γενικά ότι μπορεί να αποτελέσει στόχο για να γίνει ντόρος, φροντίζουμε πάντα να έχουμε πολλές οδούς διαφυγής.
Σε γενικές γραμμές κάθε πολίτης αποτελεί μια εν δυνάμει παράπλευρη απώλεια και κανείς δεν ξέρει πότε θα είναι η επόμενη φορά που θα θρηνήσουμε θύματα. Συνεπώς εκτός από την προσοχή μας στα καθημερινά του κοινού ποινικού δικαίου, θα πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας και όσα αναφέρθηκαν πιο πάνω.
Αυτές είναι μερικές σκέψεις μου και θα ήθελα την άποψη σας.
Έπειτα να αντιληφθούμε ότι η κάθε κυβέρνηση που έχουμε παίρνει πάντοτε εντολές από τους Αμερικάνους και τα οικονομικά συμφέροντα.
Ύστερα να σκεφτούμε ότι αν η δεξιά και η ακροδεξιά αποτελούν το δεξί χέρι των αφεντικών, η αριστερά αποτελεί το αριστερό χέρι των ίδιων αφεντικών.
Τέλος αναρχικοί, αριστεριστές και διάφορες ανήσυχες ομάδες στην ουσία δρουν εξυπηρετώντας το σύστημα αν και σε επίπεδο οπαδών αυτό δεν γίνεται κατανοητό.
Αν υπολογίσουμε τώρα ότι τα συμφέροντα των Αμερικάνων εξυπηρετούνται από μυστικές ομάδες που δρουν στις διάφορες χώρες υπό τις ευλογίες «πατριωτών» που τους υπηρετούν πιστά ανάγοντας τα συμφέροντα των αμερικανών ως συμφέροντα «εθνικού σκοπού» , για παράδειγμα μελετήστε το σχέδιο «κόκκινη προβιά» για την Ελλάδα, ποιοι μετείχαν, πως δρούσαν, τι ρόλο έπαιξαν στην χούντα, στο κυπριακό και αλλού (σχετικό άρθρο στο Hot Doc Αυγούστου), τότε θα συνειδητοποιήσουμε τι παιχνίδια παίζονται και γιατί κάποιοι ανυποψίαστοι πολίτες (βλέπε φωτιά στην μαρφίν) χάνουν τελικά την ζωή τους.
Η προπαγάνδα λοιπόν λέει, βάλε μια βόμβα κάπου να γίνει ντόρος, δημιούργησε συνθήκες που να αφήνουν την εντύπωση ότι φταίει η κυβέρνηση, ο ΣΥΡΙΖΑ, ή όποιος άλλος στοχοποιηθεί, δημιούργησε νεκρούς, και έχεις τις συνθήκες μαζί με την συνδρομή των ΜΜΕ να ρίξεις κυβερνήσεις, ή ότι άλλο θέλεις με αφορμή τα αλυσιδωτά γεγονότα που θα ακολουθήσουν.
Δημιούργησε για παράδειγμα ανασφάλεια στους μουσουλμάνους της Θράκης, βάλε τους βόμβες, σκότωσε ανθρώπους, κάνε πλιάτσικα, βίασε, τίναξε κανένα τζαμί τον αέρα και κάντο να φαίνεται ότι έγινε από εθνικιστές έλληνες και αμέσως θα τους ξεσηκώσεις. Ύστερα θα αναγνωρίσεις το δικαίωμα τους στην αυτοδιάθεση, όπως τα παπαγαλάκια σου θα αρχίσουν να επικαλούνται και αμέσως ως υπερδύναμη αναγνωρίζεις την ανεξάρτητη Θράκη.
Έτσι έχουν τα πράγματα και οι πολίτες παρακολουθούμε αδύναμοι να κάνουμε οτιδήποτε. Αυτοί που θα μας κάψουν, θα έρθουν μετά να μας σώσουν δήθεν και θα τους ευχαριστήσουμε με δάκρυα στα μάτια ως σωτήρες.
Βάσει των πιο πάνω, κανείς δεν ξέρει τι θα ξεσπάσει, που και σε ποιο χρόνο. Ως πολίτες αποτελούμε έναν εν δυνάμει στόχο ελέω υψηλού σκοπού. Αν δλδ αύριο αποφασίσει το δίκτυο που κινεί τα νήματα να αμολήσει ένα αέριο στο μετρό, κάποιος από μας που θα είναι εκεί θα χάσει την ζωή του. Σε επίπεδο ανθρώπων ο κόσμος θα στεναχωρηθεί, θα κλάψει, σπίτια θα κλείσουν, παιδιά θα μείνουν ορφανά και γυναίκες χήρες. Σε επίπεδο συμφερόντων όλοι οι νεκροί πήγαν υπέρ πατρίδος για τον σκοπό. Όποιος και να είναι αυτός.
Ως πολίτες αδύναμοι να αλλάξουμε αυτούς τους σχεδιασμούς, θα πρέπει καθημερινά να σκεπτόμαστε με όρους επιβίωσης.
Δεν πάμε σε πολυσύχναστα μέρη, δεν πάμε σε μεγάλα εμπορικά κέντρα, σε κλειστούς χώρους γεμάτους κόσμο, σε αλυσίδες σινεμά ή μεγαλοκαταστημάτων, δεν παρκάρουμε ποτέ έξω από τράπεζες, δημόσια κτήρια, κάδους σκουπιδιών, ή κάτι που μπορεί να αποτελέσει στόχο.
Προσέχουμε στις διαδηλώσεις, δεν στριμωχνόμαστε, δεν καθόμαστε κοντά σε κάδους σκουπιδιών, περίπτερα, δημόσια κτήρια, αυτοκίνητα βαν, ή μεγαλοξενοδοχεία, μεγαλοβιβλιοπολεία, τράπεζες και γενικά ότι μπορεί να αποτελέσει στόχο για να γίνει ντόρος, φροντίζουμε πάντα να έχουμε πολλές οδούς διαφυγής.
Σε γενικές γραμμές κάθε πολίτης αποτελεί μια εν δυνάμει παράπλευρη απώλεια και κανείς δεν ξέρει πότε θα είναι η επόμενη φορά που θα θρηνήσουμε θύματα. Συνεπώς εκτός από την προσοχή μας στα καθημερινά του κοινού ποινικού δικαίου, θα πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας και όσα αναφέρθηκαν πιο πάνω.
Αυτές είναι μερικές σκέψεις μου και θα ήθελα την άποψη σας.