Επιστροφή στο Forum : Απαράδεκτα Παιδικά 'Παιχνίδια'
Τα πήρε το μάτι μου στο φυλλάδιο της μεγάλης γερμανικής αλυσίδας, όπως μου είπε όμως η θυγατέρα υπάρχουν και σε άλλα μαγαζιά όπως και στα μεγάλα ελληνικά σκουπιδομάγαζα. Γράφουν ότι είναι "κιτ δημιουργικού παιχνιδιού" με την ονομασία "MONSTERS HIGH". Ανάμεσα στις δυο λέξεις του λογότυπου υπάρχει μια ΠΑΙΔΙΚΗ ΝΕΚΡΟΚΕΦΑΛΗ με ένα ροζ φιόγκο.
Απευθύνονται σε κορίτσια περίπου 8 ετών και ουσιαστικά είναι συλλογές με ευτελούς αξίας μπιχλιμπίδια και καλλυντικά για μακιγιάζ, ώστε τα κοριτσάκια να μπορούν να μοιάσουν στα νεκροζώντανα τερατάκια κάποιου κόμικ. Κάποια μάλιστα από τις συσκευασίες έχει τη μορφή ενός ΜΑΥΡΟΥ ΦΕΡΕΤΡΟΥ.
Δεν ξέρω ποιος επιννόησε τέτοια "παιγνίδια" και ποιος αποφάσισε να τα βάλει στο μαγαζί του. Τα δικά μου παιδιά είναι μεγάλα και δεν έχω (ακόμα) εγγόνια, σας λέω όμως με πλήρη επίγνωση ότι αυτά τα σκουπίδια πέρα από την απαράδεκτη αισθητική τους είναι ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΨΥΧΙΣΜΟ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ. Αν τα Χριστούγεννα δεν αντιπροσωπεύουν κάτι για μας ας μην τα γιορτάσουμε. Το να κρεμάμε όμως μαύρα δέντρα ανάποδα και να χαρίζουμε μακάβρια παιχνίδια σε παιδιά δείχνει ανοησία άν όχι διαταραχη.
συμφωνω με τον φιλο παραπανω! τα εχω δει και εγω και μου εχουν κινησει το ενδιαφερον αρνητικα ομως! απορω ποιος πατερας θα αγορασει ενα τετοιο αντικειμενο στο παιδακι του.
Όσο πηγαίνεις το παιδί σου στην εκκλησία, ή όσο πηγαίνει με το σχολείο, ή όσο διδάσκεται θρησκευτικά, μην φοβάσαι για τα παιχνίδια. Έχει ποτιστεί το μυαλό του με πολύ πιο σκληρές εικόνες και έννοιες, μιας και η θρησκεία μας περιστρέφεται γύρω από το θάνατο, τον πόνο και τον βασανισμό. Έχει δει περισσότερες νεκροκεφαλές και περισσότερο αίμα από όσα θα δει σε ένα τέτοιο παιχνίδι.
Μη τρελαινεστε αδικα!Στο εξωτερικο εχουν πολλα εθιμα σχετικα με νεκρους, φαντασματα κλπ...haloween και διαφορα αλλα.Μη ξεχνατε και τη μοδα του Goth.
Αν τωρα στην Ελλαδα υπαρχουν γονεις που θα τα αγορασουν στα παιδια τους τι να πουμε;Περαστικα τους......
Monster high είναι ΠΟΛΥ δημοφιλή παιχνίδια και βασίζονται σε κινούμενα σχέδια νομίζω. Λογικό αφού τα βλέπουν στην τηλεόραση να τα προμηθεύονται.
Γνωστό στο εξωτερικό με τις γιορτές, στο Μεξικό π.χ. έχουν γιορτή νομίζω για να τιμήσουν αυτούς που έχουν πεθάνει και είναι πήχτρα στις νεκροκεφαλές και σκελετούς και όλοι συμμετέχουν.
Δεν είναι απαραίτητο ένα παιχνίδι να έχει πάντα σκοπό το κακό αλλά στην κρίση του κάθε γονιού είναι να κρίνει και να αποφασίσει πως θα μεγαλώσει το παιδί του. Σίγουρα οι νεκροκεφαλές και τα διάφορα "σκούρα" πράγματα δεν είναι και ότι καλύτερο.
Δώστου τον Άγιο Σπυρίδωνα σε talking doll αν δε βρεις κάτι άλλο πιο καλό :lool::lool:
ο ξεπεσμος της ηθικής και του ήθους παρατηρειται ευκολα νομίζω στις παιδικές ζώνες της τηλεόρασης. το ότι όλες αυτες οι αηδιες καταλήγουν και σε ραφια με την μορφη παιχνιδιών ειναι το λιγότερο νομίζω. το παιδι στους χώρους που ειπε ό φίλος δεν παιρνει εικόνες. εικόνες που και εμεις πολύ δύσκολα θα αντεχαμε με αμφιβολα αποτελεσματα στον ψυχισμο μας. το παιδι σε ένα σωστα ψυχαγωγικο περιβάλλον παιρνει εννοιες και μυνήματα. ευτυχώς δεν παιρνει εικόνες.
http://www.youtube.com/watch?v=-w6x1rEwvlM
ΧΑΛΑΡΑΑΑΑΑΑ........ ΜΗΝ ΓΙΝΕΣΤΕ ΓΡΑΦΙΚΟΙ !!!
.
Όσο πηγαίνεις το παιδί σου στην εκκλησία, ή όσο πηγαίνει με το σχολείο, ή όσο διδάσκεται θρησκευτικά, μην φοβάσαι για τα παιχνίδια. Έχει ποτιστεί το μυαλό του με πολύ πιο σκληρές εικόνες και έννοιες, μιας και η θρησκεία μας περιστρέφεται γύρω από το θάνατο, τον πόνο και τον βασανισμό. Έχει δει περισσότερες νεκροκεφαλές και περισσότερο αίμα από όσα θα δει σε ένα τέτοιο παιχνίδι.Το Θέμα δεν φταίει σε τίποτα....
Απάντηση εδώ! (http://www.hlektronika.gr/forum/showthread.php?t=63978&p=681413&viewfull=1#post681413)
Καθότι δεν θέλω να εμπλακώ σε θρησκευτικές συζητήσεις στο άλλο θέμα δεν θα απαντήσω, παρόλο που διάβασα το post σου (και εν γένει δεν διαφωνώ με όσα λες). Φοβάμαι όμως ότι εδώ θα δημιουργηθούν παρεξηγήσεις με όσα έγραψα, οπότε καλύτερα να ξεκαθαρίσω κάποια πράγματα:
Δεν ήρθα για να θίξω ούτε κάποια θρησκεία, ούτε κανέναν πιστό. Δεν έγραψα όσα έγραψα για να επιτεθώ κάπου. Είναι γεγονός όμως ότι οι εικόνες που προβάλλονται μέσω της θρησκείας είναι αρκετά "βαριές".
Είναι εικόνα κατάλληλη για παιδιά ο εσταυρωμένος, με καρφιά στα άκρα του, και αίμα να τρέχει; Αυτή η εικόνα εμφανίζεται παντού, από εκκλησίες, σχολεία, μέχρι και γραφεία και καφενεία. Το λείψανο της αγίας φιλοθέης που με είχαν πάει να προσκυνήσω σε αρκετά μικρή ηλικία, νομίζεις ότι ήθελα να το κρατήσω στο νου μου σαν εικόνα; Παραδείγματα υπάρχουν πολλά. Καλώς ή κακώς και στη δική μας και σε όλες τις θρησκείες, οι ιστορίες, οι παραδόσεις και οι εικόνες είναι σοκαριστικές και ακατάλληλες για μικρά παιδιά. Παρ' όλα αυτά δε μας ενοχλεί να έχουν τα παιδιά επαφή μαζί τους και πολλοί το επιδιώκουν κιόλας. Οπότε δεν είναι λίγο χαζό να ενοχλούμαστε και να... φοβόμαστε μήπως "πληγωθούν" τα παιδιά από καρτουνίστικες ροζ νεκροκεφαλές με φιόγκο τη στιγμή που θεωρούμε "φυσιολογικό" το να βλέπουν ρεαλιστικά σχεδιασμένες νεκροκεφαλές και ματωμένα μέλη και αληθινούς σκελετούς κάτω από ένα τζαμάκι;
Αν και εγώ βρίσκω τα συγκεκριμένα παιχνίδια κάπως κακόγουστα δεν νομίζω ότι συντρέχει λόγος ανησυχίας. Τη δεκαετία του 80 είχαμε τους Thundercats όπου ο κακός, ο Mumrah, ήταν μια σαπισμένη σκελετωμένη μούμια... τον θυμάμαι γιατί τον είχα και σε κούκλα! Δεν νομίζω ότι με επηρέασε με οποιονδήποτε τρόπο.
Οι νεκροκεφαλές είναι πολύ της μόδας τελευταία, έχουν βγεί και σε επώνυμα κοσμήματα που προορίζονται για ενήλικες γυναίκες.
Νομίζω ότι με αφορμή το συγκεκριμένο θέμα ανοίξαμε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση γιατί πλησιάζει και η κατ' εξοχήν εποχή των δώρων και των παιχνιδιών. Αν και το αρχικό σχόλιό μου περιελάμβανε και τη θρησκευτική διάσταση του θέματος μάλλον θα πρέπει να το αποσυνδέσουμε. Για να αντιληφθείτε το σκεπτικό μου θα πρέπει να κάνω κάποιες διευκρινήσεις.
Το Παιδί.
Μπορεί να θεωρούμε τα σύγχρονα παιδιά έξυπνα, προικισμένα ή "προχωρημένα" στην πραγματικότητα όμως η γνωστική (νοητική) ανάπτυξη του ανθρώπου ακολουθεί κάποια συγκεκριμένα στάδια που είναι λίγο - πολύ ίδια σε όλους τους ανθρώπους. Στην ηλικία των 7 - 8 χρόνων (στην οποία απευθύνεται το "παιχνίδι" του θέματος) το παιδί βρίσκεται στο στάδιο της "συγκεκριμένης λογικής σκέψης". Αυτό σημαίνει ότι έχει αναπτύξει τον παραγωγικό και τον επαγωγικό λογισμό, αντιλαμβάνεται τις αιτιώδεις σχέσεις, μπορεί να αντιληφθεί τον τρόπο που σκέφτονται οι άλλοι, όμως δεν έχει αναπτύξει ακόμα την ικανότητα για αφηρημένη σκέψη. Δεν αντιλαμβάνεται δηλαδή έννοιες όπως "ύπαρξη" και "ανυπαρξία", "ηθική" και "δικαιοσύνη", όπως τουλάχιστον τις αντιλαμβάνεται ένα ενήλικο άτομο. Αυτό δεν έχει σχέση με την εκπαίδευση αλλά μόνο με την γνωστική του ανάπτυξη. Η ικανότητα για κατοχή και επεξεργασία αφηρημένων εννοιών έρχεται αργότερα στη διάρκεια της εφηβείας και αναπτύσσεται μέχρι και την ενηλικίωση.
Αντίστοιχα και η έννοια του θανάτου για ένα παιδί της ηλικίας αυτής δεν είναι η ίδια με αυτή που κατέχει ένα ενήλικο άτομο. Ο θάνατος για ένα εφτάχρονο παιδί είναι προσωποποιημένος (ένας άλλος άνθρωπος, ένας άγγελος) και τον αντιλαμβάνεται ως τελεσίδικο αλλά όχι ως καθολικό, ότι δεν αφορά δηλαδή όλους τους ανθρώπους και όπωσδήποτε όχι το ίδιο το παιδί και τους οικείους του. Μόνο μετά την ηλικία των 9- 10 χρόνων τα παιδιά αντιλαμβάνονται τον θάνατο ως οριστικό και πανανθρώπινο γεγονός.
Οι στρεβλώσεις της ανάπτυξης στην ηλικία αυτή μπορεί να ακολουθήσουν το παιδί σε όλη την ενήλικη ζωή του και να προκαλέσουν δυσπροσαρμοστικές συμπεριφορές. Αυτό φυσικά ισχύει και για την αντίληψη της έννοιας του θανάτου και τον τρόπου που κάθε παιδί την αντιμετωπίζει.
Το Παιχνίδι.
Για μας τους μεγάλους το παιχνίδι μπορεί να είναι ξεκούραση η ψυχαγωγία για τα παιδιά όμως είναι ένα εργαλείο ανάπτυξης με το οποίο τα έχει εφοδιάσει η φύση. Με το παιχνίδι το παιδί αναπτύσσει της ατομικές και κυρίως τις κοινωνικές του δεξιότητες και προετοιμάζεται να ενταχθεί στον κόσμο των ενηλίκων της κοινωνικής του ομάδας. Στην ηλικία που αναφερόμαστε τα παιδιά παίζουν παιχνίδια "ρόλων" και παιχνίδια "κανόνων".
Στα παιχνίδα ρόλων υποδύονται πρόσωπα και αναλαμβάνουν φανταστικούς ρόλους του πραγματικού, όμως, κοσμου. Αυτό τους δίνει την δυνατότητα να συνδιαλλαγούν με άλλους αντίστοιχους ρόλους μέσα στο παιχνίδι, να δοκιμάσουν σε ένα φανταστικό επίπεδο τις διαπροσωπικές σχέσεις. Στο παιχνίδι κανόνων τα παιδιά επιννοούν ομαδικά παιχνίδια με συγκεκριμένους όρους που θα πρέπει να ακολουθούν απαράβατα (αλλιώς "κλέβουν") και έτσι προετοιμάζονται για την είσοδό τους στην κοινωνική ομάδα. Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε ότι τα παιδιά στο παιχνίδι τους "αυτορυθμίζονται". Μόνα τους αναλαμβάνουν τους ρόλους και μόνα τους βάζουν τους κανόνες. Τα παιχνίδια με τα οποία είναι γεμάτα τα παιχνιδάδικα αυτές τις μέρες είναι μόνο τα εργαλεία για το παιχνίδι των παιδιών και όχι το ίδιο το παιχνίδι.
Και το Θέμα.
Το πρόβλημα, λοιπόν, δεν είναι η εικόνα που παρουσιάζει το συγκεκριμένο παιχνίδι. Σίγουρα τα παιδιά έρχονται αντιμέτωπα καθημερινά με πολύ χειρότερες εικόνες, ψεύτικες ή και πραγματικές. Το πρόβλημα είναι ότι το εφτάχρονο ή οχτάχρονο κοριτσάκι που θα το πάρει θα το χρησιμοποιήσει γαι να δημιουργήσει ένα ρόλο με τον οποίο θα ταυτιστεί. Θα ταυτιστεί δηλαδή με ένα βρυκόλακα, ένα πλάσμα φανταστικό που στη μυθοπλασία αντιπροσωπεύει το κακό. Ποιόν πραγματικό ρόλο θα αναπτύξει; Με ποιόν πραγματικό ρόλο θα συνδιαλλαγεί; Ποιά έννοια του θανάτου θα σχηματίσει. Ποιά έννοια του "κακού" (στην γενική του μορφή) θα αντιληφθεί (γιατί είναι κακό να είσαι κακός αφού τον κακό τον βλέπει σαν καλό και εκτός αυτού τον πουλάνε και τα ΜΑΜΠΟ που βάζουν και ωραίες διαφημίσεις); Αφήνω κατά μέρος την άθλια αισθητική του μαύρου φέρετρου (ποιά καλαισθησία θα αναπτύξει το παιδί) και τον "εξ απαλών ονύχων" εθισμό στις επιταγές της "μόδας" που αργότερα, στη διάρκεια της εφηβείας, θα γίνει πλέον επικίνδυνος ακόμα και για τη φυσική ασφάλεια του παιδιού.
Επίλογος.
Για τη θρησκευτική - Εκκλησιαστική διάσταση του θέματος και για τον εορτασμό των Χριστουγέννων - vs - XMAS, δεν θα αναφερθώ. Οι απόψεις όλων σεβαστές. Όποιοι όμως επιθυμούν ας κάνουν το πείραμα: Βρείτε μια εικόνα του Εσταυρωμένου (την πιο "σκληρή" της Εκκλησίας μας) και βάλτε την δίπλα σε μια εικόνα από αυτές τις νεκροζώντανες καρτούν μορφές. Παρατηρήστε τις για λίγο και αναλογισθείτε μετά τα αισθήματα που σας προκαλεί ή κάθε μια.
Υ.Γ. Ο καφές (ναι τέτοια ώρα) είναι ζεστός. Το τζάκι έχει ακόμα φωτιά. Και το The Endless River είναι στο CD player (μονίμως). Συγγνώμη για το μακροσκελές.
Γιατί αυτό είναι καλό;
http://www.rockstargames.com/grandtheftauto/
Να μαθαίνουν πώς να σκοτώνουν.
betacord85
08-12-14, 00:39
αγαπητε ακριτα θα μας πεις την ηλικια σου αν επιτρεπετε?στο θεμα σου σχολιασαν ατομα πο διαφορες ηλικιες...μπορει η σκεψη και το δικο σου μυαλο να ειναι λιγο πισω για την εποχη...σου γραφω ενω ακουω απο το 10ιντσο sony tc-758 πινοντας μια heineken και βλεποντας στον αλφα το crank
αγαπητε ακριτα θα μας πεις την ηλικια σου αν επιτρεπετε?στο θεμα σου σχολιασαν ατομα πο διαφορες ηλικιες...μπορει η σκεψη και το δικο σου μυαλο να ειναι λιγο πισω για την εποχη...σου γραφω ενω ακουω απο το 10ιντσο sony tc-758 πινοντας μια heineken και βλεποντας στον αλφα το crank
Σωτήρη, δεν είπα ότι το παιχνίδι του θέματος είναι το χειρότερο. Αλλά αυτό υπέπεσε στην αντίληψή μου αφού δεν έχω γενικώς πάρε - δώσε με παιχνίδια.
Φίλε μου Μπάμπη, τι να περιμένεις από ένα άτομο κολλημένο εδώ και 40 χρόνια στους Pink Floyd. 50+
betacord85
08-12-14, 00:53
καλα το καταλαβα...λοιπων αγαπητε γιωργο...αν κατεβαζεις στην περιοχη σου το καναλι nickelodeon κανε τον κοπο να δεις μια ωρα το προγραμμα που παιζουν στα παιδακια και στους εφηβους και μετα γραψε για τις νεκροκεφαλες και οτιδιποτε μακαβριο παιχνιδι...
Την πρώτη φορά που πήγα να αποσυνδεθώ πετάχτηκε μια διαφήμηση: "μαχαίρι στο κόκαλλο....της Χριστιανικής ηθικολογίας"
Την δεύτερη φορά που πήγα να αποσυνδεθώ : "ο Αντίχριστος είναι εδώ. Ανακάλυψέ τον".
Ξέρω ότι δεν είναι απόψεις τις ιστοσελίδας αυτές, όμως σε όποιους κρύβονται από πίσω έχω να πώ:
ΧΤΥΠΗΣΤΕ ΟΣΟ ΘΕΛΕΤΕ ΤΟΝ ΚΩΛΟ ΣΑΣ ΚΑΤΩ - ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΦΥΛΑΚΕΣ ΚΑΙ ΕΧΟΥΜΕ ΓΝΩΣΗ
παιδιά(μικρά και μεγάλα) αν πιάσουμε να αναλύσουμε το όποιο παιχνίδι υπάρχει και τη μπορεί να προκαλέσει στην ανάπτυξη ενός παιδιού θα πρέπει να τα πάρουμε όλα σβάρνα. ας αφήσω τις νεκροκεφαλές και τα σκουπιδοτέρατα(ναι Γιώργο υπάρχουν και τέτοια παιχνίδια) και ας πιάσω την κλασική μας μπάρμπι και μπιμπι μπο που με την ίδια λογική κάνει τα κοριτσάκια τα πουτ@ν@κια του μέλλοντος
και εμείς μεγαλώσαμε κάνοντας όπλο το ξύλο την σωλήνα (για όσους βγήκαμε από φτωχά π@π@ρι@) και τα πανηγυριώτικα που κατάκλυζαν τις εκκλησίες σε κάθε γιορτή αγίου(άρα θα έπρεπε να έχει επαναστατήσει ο θρησκευτικός κόσμος από τότε).
άρα είμαστε τρελαμένοι και με μανία να σκοτώσουμε όποιον σταθεί εμπόδιο.
πάντως από την παρέα μου που όλη θέλαμε να είμαστε καουμπόηδες(αν και προσωπικά μου άρεσαν οι ινδιάνοι...φαίνεται άλλωστε:biggrin:)
δεν καταλήξαμε με ίδια κουσούρια, δουλειά και δεν προχωρήσαμε με τον ίδιο τρόπο στην ζωή μας.
οπότε μάλλον το παιχνίδι ήταν το τελευταίο που μας επηρέασε(ως είδος παιχνιδιού όχι σαν μέσο κοινωνικοποίησης).
το πρόβλημα για εμένα ΔΕΝ είναι το κάθε παιχνίδι που κυκλοφορεί αλλά εμείς που από στερητικό σύνδρομο έλλειψης και ζήλιας στην παιδική μας ηλικία που στερήθηκε αυτήν την δυνατότητα βγάζουμε το προσωπικό μας απωθημένο αγοράζοντας ένα σορό παιχνίδια στα παιδιά. τα αφήνουμε να χαζεύουν στην τηλεόραση προκειμένου να μας αφήσουν ήσυχους να σερφάρουμε να χαζέψουμε και γενικά να χαλαρώσουμε από την πολυάσχολη ζωή μας.
τα παιδιά και μιά σακούλα με σκουπίδια να τους δώσεις θα την κάνουν παιχνίδι. ΔΕΝ έχουν ανάγκη να τους αγοράζουμε ότι βλέπουν. το να μάθουν να μην ζητάνε και το να κατανοήσουν αν κάτι είναι βλακεία ή όχι εξαρτάτε καθαρά από εμάς και όχι από το κάθε παιχνίδι.
αν θέλουμε να επικεντρώσουμε την προσοχή μας σε κάτι είναι στο σχολείο όπου αν θέλουμε να πούμε ότι κάτι συμμετέχει στην διαμόρφωση του χαρακτήρα ενός παιδιού είναι αυτό.
δεν δικαιολογώ τα παιχνίδια και τα καρτουν που έχουν κατακλύσει στην τηλεόραση. αντίθετα τα αντιμετωπίζω κάθε μέρα ως πατέρας 8χρονού.
και ακριβώς επειδή τα αντιμετωπίζω προσπαθώ να είμαι εγώ το παράδειγμά του και όχι μια κούκλα ή ένα πιστόλι.
σίγουρα είναι μια συζήτηση που δεν τελειώνει με 10 αράδες που μπορεί να γράψει ο καθένας μας.
οπότε ας προσπαθήσουμε τουλάχιστον να μην γίνουμε μέσα από τα γραπτά μας αυτό που κατηγορούμε ή έστω ας μείνουμε παιδιά.:001_smile:
Παιδιά η αποψή μου εμένα δεν εχει να κάνει με την θρησκευτική αποψη αλλα με την εντυπωση που αφήνουν και δημιουργουν πλέον οι τηλεοράσεις και τα παιχνίδια.
Παρατηρώ πλέον ότι τα παιδιά εχουν τρομερό πρόβλημα να καθορίσουν το πραγματικό απο το φανταστικό . η λογική τους πλέον προσβαλλεται πολύ εντονα απο το φανταστικό .
επίσης τα νοηματα που δινουν αυτα ειναι σαπισμένα. το παιδί μαθαινει ότι περπατας στην ζωή μονο όταν φερεσαι πολύ σκληρα ( ώς συνηθως εκδικιτικά ) μαθαινουν επίσης ότι για την κακή πραξη υπάρχει τελικά δικαιολογία οπότε μεθαυριο όλα θα επιτρεπονται υπο συνθήκες και επισης μαθαινουν ότι εισαι αποδεκτος απο το κοινωνικο συνολο μόνον όταν εχεις κάποια προτερηματα ( στην συγκεκριμενη μαγεια ) τα οποια και τα ασκεις.
όλα αυτ αδημιουργουην μεγαλη συγχηση στις παιδικές ψυχες με αποτελεσματα τη σημερον να μπαινουν ατομα στις τραπεζες με καλασνικοφ και αμα τους βουτηξουν να προσπαθουν να πεισουν ότι δεν ειναι ελεφαντες και ότι αυτο που εχουν κάνει έχει βαθια υποσταση με τεραστια κοινωνικά μυνη΄ματα.
και όμως σαν ελεφανττες μεγαλώσαν ( με όλην την σημασια ) αρα και σαν ελεφαντες θα κριθουν όταν έρθει η ώρα.
εγω δεν εχω τελειώσει καφέ οποτε δικαιολογουμαι αμα δεν βγάζω νοημα.
θυμαμαι μια φορα ειχα κατεβάσει και βαλει στα παιδιά έργο χωρίς να το δώ ( πριγκιπισα μονονοκε ) . επαθα και εγώ και τα παιδιά σοκ μέσα στα πρωτα λεπτα. αλλά αυτο ειναι σήμερα το διασκεδαστικό για τα παιδιά συμφωνα με τους κρατουντες την ψυχαγωγια του κοσμου.
Σίγουρα ένα παιχνίδι δεν διαμορφώνει την προσωπικότητα του παιδιού. Αυτη, πέρα από τους ενδογενείς παράγοντες, διαμορφώνεται από το σύνολο των ερεθισμάτων που το παιδί παίρνει από το περιβάλλον του. Έτσι, δεν είναι μόνο ο καθημερινός βομβαρδισμός από θεάματα και ακούσματα που μόνο στην ομαλή ανάπτυξη του παιδιού δεν αποσκοπούν, αλλά και η έλλειψη των άλλων ερεθισμάτων απο την οικογένεια και το σχολείο που θα έφερναν την ισορροπία.
Καλημέρα και καλή εβδομάδα (off line για λίγο καιρό).
Ξεκινάμε από το σπίτι - την Οικογένεια.... Το 'κύτταρο' της Κοινωνίας!
Αν οι γονείς αδιαφορούν, ή/και θέλουν το παιδί τους να εκτίθεται σε ακατάλληλες εικόνες, σκηνές κλπ, είτε θα το πάνε οι ίδιοι να δει/προσκυνήσει το χ-λείψανο, είτε θα αδιαφορήσουν αν κάτι παρόμοιο γίνεται στο σχολειό του.
Αν οι γονείς είναι αποφασισμένοι να διαφυλάξουν την ψυχή του παιδιού τους, σε ευαίσθητες ηλικίες, από ανίερα ερεθίσματα: Θα 'τα σύρουν' κανονικά στον όποιον Θεολόγο, ο οποίος -μέσα στον φανατισμό του- θα ταράξει (με όποιον τρόπο) την ευαίσθητη ψυχή. Θα 'τα σύρουν' σε οποιονδήποτε εκπαιδευτικό τολμήσει να το κάνει.
Αν οι γονείς θελήσουν να προστατέψουν το παιδί τους, θα το πετύχουν!
Αν όμως-δυστυχώς θελήσουν οι ίδιοι να το εκθέσουν, τότε δεν φταίει κανένας εξωτερικός παράγοντας!!!!:evil::evil:
Αν έχουν οι ίδιοι στοιχεία Σαδισμού μέσα τους, όλοι και όλα τα υπόλοιπα θα παίξουν απλώς υποστηρικτικό ρόλο.
.....Το λείψανο της αγίας φιλοθέης που με είχαν πάει να προσκυνήσω σε αρκετά μικρή ηλικία, νομίζεις ότι ήθελα να το κρατήσω στο νου μου σαν εικόνα; .......Με κάθε σεβασμό, όποιος "σε είχε πάει" ήταν προφανώς Σαδιστής!!! Αν ήταν συγγενής, ή σχολειό, κακώς δεν 'κ@λοδαχτυλιάστηκε' από τους γονείς σου, ώστε -τουλάχιστον- να μην ξανασυμβεί!
Αν -όμως- ήταν οι ίδιοι σου οι γονείς.............. Τα γράφω προηγουμένως................. Κρίμα!
Μεγάλωσα σε επαρχία. Εκεί μαζευόμασταν τα απογεύματα 20-30 παιδιά και παίζαμε πόλεμο. το διανοηστε? πόλεμο. ανεβαίναμε σε δέντρα για να κρυφτούμε , σερνόμασταν σε λάσπες και χώματα για να σκοτώσουμε και να μην μας σκοτώσουν. Οι μανάδες αγόραζαν το οξυζενέ με το κιλό, γιατί το αίμα ήταν άφθονο και καθημερινό φαινόμενο. Παρ όλα αυτά απο τους 30 όλοι είμαστε καθαρά σκεπτόμενοι πλέον. Γιατί συμβαίνει αυτό? Το πρόβλημα είναι στην απομόνωση. Όταν το παιδί βγαίνει σπάνια για παιχνίδι, και σπάνια οι φίλοι συμμετέχουν στο όποιο παιχνίδι τότε το παιδί κλείνετε στον εαυτό του και ναι... μπορεί να μεγεθύνει στο μυαλό του εικόνες νεκροκεφαλών η γυμνών η οτιδήποτε πασάρει η σημερινή κοινωνία. Για τα ηλεκτρονικά παιχνίδια και τη βία... και μεις παίζαμε ηλεκτρονικά παιχνίδια και μάλιστα με αρκετή βία. Προσωπικά έπαιζα το blackthorne. Η διαφορά με τη σημερινή εποχή, είναι οτι εγω παράταγα όλα τα παιχνίδια για να πάω στο δάσος να παίξω με τα άλλα παιδιά, ενώ σήμερα ο κεντρικός φίλος πολλών παιδιών είναι το playstation ο υπολογιστής κτλ. Όταν πρώτο ήρθα Αθήνα , στην απέναντι πολυκατοικία έμενε ένα παιδάκι, που ήταν κλεισμένο με πλέγμα στη βεράντα. Το έβλεπα έβγαινε συχνά να δει ήχους που άκουγε και υπολογίζω μάλλον επειδή δούλευαν και οι δυο γονείς, ότι ήταν μόνος πολλές ώρες. Αυτά κάνουν το μεγαλύτερο κακό στα παιδιά, και έχουμε φαινόμενα ψυχικής διαταραχής των παιδιών.
Αυστηρά πρωσοπική μου αποψη
Αγαπητέ Ακρίτα,
τα συγχαρητήριά μου για την προσέγγιση, τα σχόλια και την ανάλυσή σου πάνω στο σοβαρότατο θέμα που έθεσες (παιδικό παιχνίδι).
Η σχέση σου με την Εκπαίδευση είναι εμφανής...
Η προσέγγιση του Ακρίτα φοβερή. Αλλά πάσχει σε ένα σημείο: κανένα καρτούν και καμία παιδική ιστορία δεν εξυμνεί τους κακούς. Σε όλες, ακόμα και στις πιο ακραίες, "κερδίζει" ο καλός.
Τώρα για τη συγκεκριμένη δε γνωρίζω, μπορεί να είναι όντως πιο περίεργα τα πράγματα. Αλλά όσα θυμάμαι από την παιδική μου ηλικία, ήταν όπως γράφω: ο καλός κέρδιζε, ο κακός πιανόταν.
Με κάθε σεβασμό, όποιος "σε είχε πάει" ήταν προφανώς Σαδιστής!!! Αν ήταν συγγενής, ή σχολειό, κακώς δεν 'κ@λοδαχτυλιάστηκε' από τους γονείς σου, ώστε -τουλάχιστον- να μην ξανασυμβεί!
Αν -όμως- ήταν οι ίδιοι σου οι γονείς.............. Τα γράφω προηγουμένως................. Κρίμα!
Σχολείο. Χριστιανικό σχολείο, με σχετική εμμονή να φέρνει τα παιδιά «κοντά στο θεό» και την εκκλησία. Ιδιωτικό. Οι γονείς έμαθαν απλά ότι πήγαμε εκδρομή στην αγία Φιλοθέη. Μια απλή εκδρομή σε ένα μοναστήρι / εκκλησία, δε θυμάμαι τι ήταν. Ούτε τι μας είπαν εκεί, ούτε τι μας βάλαν να δούμε και να φιλήσουμε.
Τους λόγους για τους οποίους ένα παιδί δε θα πει εύκολα στους γονείς τους πράγματα που το έφεραν σε δύσκολη θέση τους γνωρίζεις. Φοβάται. Όχι τους γονείς του προφανώς, αλλά την εξέλιξη, αν πάνε οι γονείς και "κωλοδαχτυλιάσουν" το σχολείο.
giannaras13
08-12-14, 17:33
Όσο πηγαίνεις το παιδί σου στην εκκλησία, ή όσο πηγαίνει με το σχολείο, ή όσο διδάσκεται θρησκευτικά, μην φοβάσαι για τα παιχνίδια. Έχει ποτιστεί το μυαλό του με πολύ πιο σκληρές εικόνες και έννοιες, μιας και η θρησκεία μας περιστρέφεται γύρω από το θάνατο, τον πόνο και τον βασανισμό. Έχει δει περισσότερες νεκροκεφαλές και περισσότερο αίμα από όσα θα δει σε ένα τέτοιο παιχνίδι.
ναι στα θρησκευτικα εχει εικονες απο saw
Τα όμορφα τα λόγια τα μεγάλα
Όλοι οι εμείς οι γονείς, πιστεύουμε ότι είμαστε πρότυπο, ότι κάνουμε το σωστό, ότι μεγαλώνουμε παιδιά κατά τις επιθυμίες μας.
Πατρίς, θρησκεία οικογένεια, τι θέμα και αυτό... Ώσπου μια μέρα κάτι σπάει.
Τις πταίει; Εμείς, το παιδί, το σχολείο,η τηλεόραση, οι παρέες,;;;;
Απλώς πρέπει πάντα να σκεφτόμαστε ότι ' δρόμος όλο ευθεία δεν υπάρχει, γιαυτό τo αυτοκίνητο συντηρημένο, τα μάτια ανοικτά, τα χέρια σφιχτά στο τιμόνι και στο φινάλε... εμείς να ακολουθήσουμε τον δρόμο , και όχι να απαιτήσουμε από αυτόν να είναι ίσιος
Γιώργο συγχαρητήρια για την ανάδειξη του θέματος..
black arrow
08-12-14, 22:48
Η προσέγγιση του Ακρίτα φοβερή. Αλλά πάσχει σε ένα σημείο: κανένα καρτούν και καμία παιδική ιστορία δεν εξυμνεί τους κακούς. Σε όλες, ακόμα και στις πιο ακραίες, "κερδίζει" ο καλός.
Τώρα για τη συγκεκριμένη δε γνωρίζω, μπορεί να είναι όντως πιο περίεργα τα πράγματα. Αλλά όσα θυμάμαι από την παιδική μου ηλικία, ήταν όπως γράφω: ο καλός κέρδιζε, ο κακός πιανόταν.
Σχολείο. Χριστιανικό σχολείο, με σχετική εμμονή να φέρνει τα παιδιά «κοντά στο θεό» και την εκκλησία. Ιδιωτικό. Οι γονείς έμαθαν απλά ότι πήγαμε εκδρομή στην αγία Φιλοθέη. Μια απλή εκδρομή σε ένα μοναστήρι / εκκλησία, δε θυμάμαι τι ήταν. Ούτε τι μας είπαν εκεί, ούτε τι μας βάλαν να δούμε και να φιλήσουμε.
Τους λόγους για τους οποίους ένα παιδί δε θα πει εύκολα στους γονείς τους πράγματα που το έφεραν σε δύσκολη θέση τους γνωρίζεις. Φοβάται. Όχι τους γονείς του προφανώς, αλλά την εξέλιξη, αν πάνε οι γονείς και "κωλοδαχτυλιάσουν" το σχολείο.
αγαπητε φιλε Ninetie ειμαι ’’υποστιρηκτης’’ τησ ορθοδοξης Χριστιανικης πιστης αλα ποτε δεν μπλεκομαι σε κουβεντες τετοιου θεματος γιατι ολοι μπενουν και μηλανε με την προκαταλυψη που ο καθενας εχει επι του θεματος ακομα και οι Χριστιανοι. Ομως θα ηθελα να παρεμβω στην κουβεντα για το θεμα που σε τρομαξε οταν ησουν μικρος: το μεγαλιτερο μερος εφθινης θα το δωσω στους γονεις ειτε δικους σου ειτε οποιουδηποτε παιδιου σε αυτη την ’’τριφερη’’’ ηλικια. δεν μπορει να στελνουνε τα παιδια τους σε σχολειο ’’Χριστιανικο’’ χωρις να προετημασουν τα παιδια τους για οτιδιποτε πιθανο συναντισουνε. Και εγω σε ενα τετοιο σχολειο περασα τα παιδικα μου χρονια(μεχρι εκτη δημοτικου) και εχω μονο καλα να θυμαμαι (εχω αποβαλει τα δυσαρεστα καθοτι δεν υπαρχουν μονο στα συγγεκριμενα σχολεια αλα σε οποιδηποτε χορο και περιβαλον περασουμε κατα την διαρκεια της ζωης μας). πρεπει να σου πω οτι στην ηλικια που εσυ τρομαξες με το νεκρο σωμα του αγιου εγω ειχα δει πολυ χειροτερα(δεν θελω να επεκταθω και κουρασω), τα οποια τα τα ’’δεχτηκα’’ σαν εικονες και γεγονοτα της Χριστιανικης θρισκειας.
Οι γονεις ειναι αυτοι που θα μαθουνε στο παιδι τι να φοβαται και τι οχι(χοντροιδος ’καλο’ ' ’κακο’).πραγματι δεν ειναι ωραιο θεαμα ο νεκρος αγιος αλα μονο για αυτους που ΔΕΝ ξερουν τι βλεπουν. το κατεβατο μου ειναι αποκλιστικα εκφραση δικων μου αποψεων στο θεμα της κουβεντας και δεν γραφτικε για να θυξει προσοπα..
συνχορεστεμε για την αθλεια ορθογραφια μου αλλα αν και πηγα σε πανακριβο σχολειο δεν καταφερα να την μαθω(απο μικρος μου αρεσε να μαστορευω!!)
Μεγάλωσα σε επαρχία. Εκεί μαζευόμασταν τα απογεύματα 20-30 παιδιά και παίζαμε πόλεμο.
Εμείς στην περιοχή μου πιτσιρικάδες το μόνο παιχνίδι που μας ενδιέφερε ήταν η μπάλα! :001_cool: Μεγάλη αρρώστια λέμε! Πολλά χιλιόμετρα κάθε μέρα στο γήπεδο της τοπικής ομάδας. Ακόμη & το χειμώνα με χιόνια παίζαμε μπάλα.
Διαστρέμματα, στραμπουλήγματα, μώλωπες & γδαρσίματα σε καθημερινή βάση! Τα μοναδικά δώρα που δεχόμασταν να μας κάνουν ήταν μπάλες & ποδοσφαιρικά παπούτσια! :mrgreen: Αξέχαστη εποχή!
black arrow
08-12-14, 23:03
Μεγάλωσα σε επαρχία. Εκεί μαζευόμασταν τα απογεύματα 20-30 παιδιά και παίζαμε πόλεμο. το διανοηστε? πόλεμο. ανεβαίναμε σε δέντρα για να κρυφτούμε , σερνόμασταν σε λάσπες και χώματα για να σκοτώσουμε και να μην μας σκοτώσουν. Οι μανάδες αγόραζαν το οξυζενέ με το κιλό, γιατί το αίμα ήταν άφθονο και καθημερινό φαινόμενο. Παρ όλα αυτά απο τους 30 όλοι είμαστε καθαρά σκεπτόμενοι πλέον. Γιατί συμβαίνει αυτό? Το πρόβλημα είναι στην απομόνωση. Όταν το παιδί βγαίνει σπάνια για παιχνίδι, και σπάνια οι φίλοι συμμετέχουν στο όποιο παιχνίδι τότε το παιδί κλείνετε στον εαυτό του και ναι... μπορεί να μεγεθύνει στο μυαλό του εικόνες νεκροκεφαλών η γυμνών η οτιδήποτε πασάρει η σημερινή κοινωνία. Για τα ηλεκτρονικά παιχνίδια και τη βία... και μεις παίζαμε ηλεκτρονικά παιχνίδια και μάλιστα με αρκετή βία. Προσωπικά έπαιζα το blackthorne. Η διαφορά με τη σημερινή εποχή, είναι οτι εγω παράταγα όλα τα παιχνίδια για να πάω στο δάσος να παίξω με τα άλλα παιδιά, ενώ σήμερα ο κεντρικός φίλος πολλών παιδιών είναι το playstation ο υπολογιστής κτλ. Όταν πρώτο ήρθα Αθήνα , στην απέναντι πολυκατοικία έμενε ένα παιδάκι, που ήταν κλεισμένο με πλέγμα στη βεράντα. Το έβλεπα έβγαινε συχνά να δει ήχους που άκουγε και υπολογίζω μάλλον επειδή δούλευαν και οι δυο γονείς, ότι ήταν μόνος πολλές ώρες. Αυτά κάνουν το μεγαλύτερο κακό στα παιδιά, και έχουμε φαινόμενα ψυχικής διαταραχής των παιδιών.
Αυστηρά πρωσοπική μου αποψη
Μα αν το παιδι σου εβγενε να παιξει και επομενος δεν καθοταν τηλεωραση θα ειχε ως συνεπια να μην υπαρχουν τηλεθεατε επομενος ουτε κινητρα για την παραγωγη ’’παιδικων ταινιων’’ . ποσο νομιζεις οτι συμφερει τις εταιριεσ κατι τετοιο ωστε να δωσουν στους νεους την ελευθερια που τους εχουν στερισει με σχεδια πολων ετων πριν???
αυτο που παραδεχωμαι στους βοσκους(αφου εμεις θεωρουμαστς προβατα ) ειναι η υπομονη τους στο να πετυχουνε τους στοχους τους ακομα και κατα την περιοδο του διαδοχου τους. για αυτους σημασια εχει η υλοποιηση της ιδεας και οχι η δοξα της επιτυχιας. να ενας λογος που πετυχενουν παντα αυτο που θελουνε ενω εμεις αρκουμαστε σε μακροσκελεις διαλογους στο forum.
Το καλύτερο που έχει να κάνει ο κάθε ένας είναι να κοιτάξει το παρελθόν η την ιστορία.
Το παρελθόν είναι ένα βιβλίο που σου λέει ακριβώς τι πρόκειται να συμβεί αν κανείς την Α η Β πράξη.
Παρελθόν ...........ατομικό με μικρότερη ακρίβεια ............. συλλογικό με μεγαλύτερη, δίνει απαντήσεις για όλα.
Βέβαια αυτά που τραβάμε σήμερα είναι γιατί ποτέ δεν μας έγινε μάθημα το παρελθόν.
Ο Σόλων στην Αίγυπτο! (http://ligakaikala.blogspot.gr/2008/11/blog-post_8474.html)
Κάποιος από τους ιερείς, πολύ ηλικιωμένος, του είπε:
"Σόλων σεις οι Έλληνες είσθε Αιωνίως Παιδιά' κανείς Έλλην δεν είναι Γέρων".
Ο Σόλων όταν τα άκουσε αυτά, του είπε: "Πως γίνεται αυτό; Τι εννοείς με αυτά που λες;".
Κι εκείνος απάντησε: "Όλοι είσθε νέοι κατά την ψυχήν διότι μέσα στην ψυχήν σας δεν έχετε
καμία παλιά γνώση για την αρχαία παράδοση, ούτε και κανένα μάθημα παλιό από την πολυκαιρία.
Απόσπασμα από τον Τίμαιο του Πλάτωνα στίχοι 22β-23ε
betacord85
09-12-14, 00:22
πως σε καθε θεμα το πατε στα πολιτικα και στα θρησκευτικα δεν μπορω να το καταλαβω...δηλαδη εμεις που μεγαλωσαμε με atari και amiga τι ειμαστε?
...δηλαδη εμεις που μεγαλωσαμε με atari και amiga τι ειμαστε?
Sport Billy
Είμαστε ήρωες απο άλλο πλανήτη ...
http://shop.toonarific.com/images/P/p-16248.jpg
Άσχετο ... :biggrin:
betacord85
09-12-14, 00:33
atari και sony kv-2032 με σεμεδακι απο πανω...και απο κατω jvc hr-3300
Sport Billy
Είμαστε ήρωες απο άλλο πλανήτη ...
http://shop.toonarific.com/images/P/p-16248.jpg
Άσχετο ... :biggrin:
Ουυυυ σατανόγριες με τα τσιπάκιαααα..
Ουυυυ σατανόγριες με τα τσιπάκιαααα..
να τους ξορκίσουμε με φλουκ και κάνα θερμοπίστολο:lool:
Ουυυυ σατανόγριες με τα τσιπάκιαααα..
Και προς θεού μακρυά από παιχνίδια τύπου Furby (https://www.youtube.com/watch?v=-w6x1rEwvlM)!
Για όσους αποσυνδέουν το θέμα των παιχνιδιών από τη χριστιανική θρησκεία, έχω να υπενθυμίσω τα εξής:
H "ορθόδοξη" εκκλησία πάσχει ανέκαθεν από μιαν ανίατη θανατοφιλία, που συνοδεύεται από την αποκρουστική πτωματολαγνεία, την προσκύνηση "ιερών" νεκροκεφαλών και άλλων "τιμίων λειψάνων", ξεθαμμένων από δήθεν τάφους "αγίων", των οποίων η έκθεση προς "προσκύνησιν" δεν έχει άλλο σκοπό από το γέμισμα των "ιερών" της ταμίων με το χρήμα του κάθε αφελούς πιστού...
Τη δόξα λοιπόν της οθόδοξης εκκλησίας εζήλωσαν και οι κατασκευαστές των παιδικών παχνιδιών Monsters high, με προφανή σκοπό να τα κονομήσουν από πανύβλακες γονείς που θα σπεύσουν να τα κάνουν δώρο στα βλαστάρια τους...
Κανονικά δεν θα έμπαινα να σχολιάσω αφού πολλές από τις απόψεις μου πάνω στο θέμα έχουν ήδη καλυφθεί από τοποθετήσεις άλλων μελών.
Το μόνο που θα ήθελα από την πλευρά μου να πω είναι ότι η όποια αρνητική επίπτωση των "νεκροζώντανων" ή άλλων παιχνιδιών (ή και "παιχνιδιών" αν προτιμάτε) θα ήταν ανύπαρκτη ή έστω minimal αν οι γονείς δεν περιορίζονταν στο να παίρνουν τα παιχνίδια και να πληρώνουν τους λογαρισμούς του σπιτιού αλλά ασχολούνταν και λίγο παραπάνω με τα παιδιά τους.
Ξέρω ότι όλοι έχουμε ιδιαίτερα φορτωμένο πρόγραμμα και η εύκολη λύση επιστρέφοντας στο σπίτι είναι να φιλήσουμε το παιδί και να το αφήσουμε να συνεχίσει να βλέπει gormiti ή να παίζει με τα βαμπίρ. Έτσι όμως χάνεται η ευκαιρία και της επαφής που θα έπρεπε να υπάρχει αλλά και της παρέμβασης/καθοδήγησης του παιδιού.
Αν κάποια στιγμή ακούσουμε από το στόμα ενός παιδιού ένα όνομα κάποιου comic ήρωα, ποπ τραγουδιστή ή τηλεοπτικού προγράμματος και μας φανεί περίεργο ή δεν καταλάβουμε τι λέει, πολύ απλά έχουμε πολύ καιρό ν' ασχοληθούμε πραγματικά με τα παιδιά μας
Οσοι δεν το εχουν δει θα το βρουν ακρως διασκεδαστικο και διδακτικο
https://www.youtube.com/watch?v=-oUWLntHyDg
Υ.Γ στο 4:40 το ρεζουμε της σκεψης μου
Καλησπέρα. On line και πάλι μετά από ολιγοήμερη απουσία.
Σίγουρα, για το θέμα θρησκεία, πίστη, Εκκλησία θα μπορούσαμε να συζητήσουμε πολλά, αλλά όταν άνοιξα το θέμα δεν ήταν αυτή η πρόθεσή μου. Τα Χριστούγεννα για κάποιους είναι μια θρησκευτική γιορτή, για κάποιους άλλους ευκαιρία για διακοπές και κοσμικές δραστηριότητες, για όλους (ή έστω την συντριπτική πλειοψηφία), όμως, είναι αφορμή για ευχές και δώρα κυρίως προς τα παιδιά.
Αυτό που λέω στην αρχή του θέματος είναι ότι τα παιχνίδια αυτού του είδους και νοοτροπίας (και άλλα πολλά παιχνίδια βέβαια) είναι επικίνδυνα για τον ψυχισμό των παιδιών, δηλαδή για τον συναισθηματικό τους κόσμο, αλλά και την κοινωνική τους ανάπτυξη. Αυτό γιατί δεν πρόκειται για ένα ερέθισμα που προσλαμβάνει παθητικά το παιδί, αλλά για ένα "εργαλείο" που το παιδί χρησιμοποιεί για να δημιουργήσει ενεργητικά ένα ρόλο τον οποίο θα υποδυθεί το ίδιο. Τα καρτούν στην τηλεόραση και τα διάφορα παιδικά θεάματα του είδους, όσο αποκρουστικά και να είναι, είναι απλά ερεθίσματα που το παιδί προσλαμβάνει παθητικά και εξάπτουν την φαντασία του. Αυτό που είδε όμως στο καρτούν το παιδί θα το βιώσει μέσα στο ρόλο του με τη βοήθεια του παιχνιδιού. Και στην ηλικία που αναφερόμαστε (7 ετών και λίγο πριν) τα παιδιά βιώνουν την φαντασία περίπου ως πραγματικότητα.
Η ανάπτυξη των παιδιών συντελείται με τη βοήθεια μιας πληθώρας ερεθισμάτων από το περιβάλλον (οικογένεια, σχολείο, παρέες συνομηλίκων) και την ενεργητική επεξεργασία τους, με διάφορους τρόπους, από το ίδιο το παιδί. Όταν λοιπόν το παιδί βομβαρδίζεται καθημερινά (για εμπορικούς κυρίως λόγους) από τέτοια ερεθίσματα και συγχρόνως απουσιάζει ή είναι ελλειπής η αντιστάθμιση από το σπίτι ή το σχολείο, μην απορείτε που ο κόσμος γέμισε με τρελλαμένους που δεν έχουν σε τίποτα να καθαρίσουν μερικούς ανύποπτους συνανθρώπους τους ή να σφάξουν καμμιά κοπέλλα στα πλαίσια μιας δήθεν τελετής. Και να είστε σίγουροι ότι αυτοί οι τύποι δεν έπαιζαν ξιφομαχία με ξύλινα σπαθιά και "κάμεν" (έτσι λέγαμε εμείς τον "πόλεμο") μέσα στα πουρνάρια και τα ερειπωμένα σπίτια του χωριού. Αν είχαν μεγαλώσει με τέτοιες δραστηριότητες ανάμεσα στα άλλα παιδιά της ηλικίας τους θα είχαν μια ασφαλή ανάπτυξη και επαρκή κοινωνικοποίηση ώστε να σέβονται τον συνάνθρωπο και δεν θα ήταν παγιδευμένοι σε έναν εξωπραγματικό και ονειρικό κόσμο.
Υ.Γ. Δημήτρη, έχω σχέση με εκπαίδευση, αν και κάπως...περίπλοκη.
Υ.Γ. Δημήτρη, έχω σχέση με εκπαίδευση, αν και κάπως...περίπλοκη.
Φαίνεται, συνάδελφε, όσο περίπλοκη κι αν είναι...
Η προσέγγιση του Ακρίτα φοβερή. Αλλά πάσχει σε ένα σημείο: κανένα καρτούν και καμία παιδική ιστορία δεν εξυμνεί τους κακούς. Σε όλες, ακόμα και στις πιο ακραίες, "κερδίζει" ο καλός.
Σπυρο, γράφω ξεχωριστό σχόλιο γιατί θίγεις κάτι πολύ ενδιαφέρον.
Πράγματι, στις ταινίες για τα παιδιά, αλλά και σε αυτές για τους μεγάλους, πάντα κερδίζει ο καλός, αλλά μόνο...στο τέλος. Σε όλη τη διάρκεια της δράσης το κακό καλοπερνάει ενώ το καλό περνάει τα πάνδεινα και μόνο στα τελευταία λεπτά αποκαθίσταται ή δικαιοσύνη. Αυτό μάλιστα οφείλεται σχεδόν πάντα στην (εξωπραγματική) μαγκιά του καλού πρωταγωνιστή, είτε στα (εξωπραγματικά) υπερόπλα που αυτός διαθέτει.
Η έννοια της δικαιοσύνης αναπτύσσεται στους ανθρώπους κατά στάδια όπως και οι γνωστικές ικανότητες. Το τελευταίο στάδιο, αυτό της αυτόνομης ηθικής σκέψης, επιτυγχάνουν πολύ λίγοι άνθρωποι. Εδώ η "ηθική" αναφέρεται στην έννοια του δικαίου και δεν έχει κάποια θρησκευτική χροιά. Για τα μικρά παιδιά δίκαιο είναι ό,τι τα ευχαριστεί αρκεί να μην επιφέρει την τιμωρία της "εξουσίας". Για τα κάπως μεγαλύτερα δίκαιο είναι ό,τι υπακούει σε κάποιους ακατανόητους γι αυτά κανόνες. Γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι τα μικρά παιδιά μέσα στο παιχνίδι και τους ρόλους που αναλαμβάνουν μπορούν άνετα να παρακάμψουν κάθε έννοια δικαίου (όπως την αντιλαμβανόμαστε εμείς οι μεγάλοι) είτε φροντίζοντας να μην γίνονται αντιληπτά από τους φορείς της εξουσίας (πραγματικούς ή φανταστικούς), είτε αλλάζοντας τους κανόνες όπως τα βολεύει. Δεν έχουν λοιπόν κανένα πρόβλημα να αναλάβουν (και να βιώσουν) ρόλους κακού, που επιπλέον είναι και περισσότερο ελκυστικοί αφού παρουσιάζονται με εντυπωσιακό τρόπο.
τελικα ενας κύβος εχει πολλές οψεις..!
εγω να διαφωνισω δημοσια σε κανα δυο θέματα απο την προτελευταια τοποθέτηση του ακριτα. Καταρχήν ασχετα με το πως πολλοι το βλέπουν τα Χρισοτυγεννα ειναι ήταν και μαλλον θα συνεχισουν να ειναι μια θρησκευτική εορτη. τώρα το πώς καποιοι το βλέπουν δεν έχει να κάνει με την κοινή αποδοχή ουτε με μια αντικειμενική αλήθεια και μια σήμασια μιας λέξεως.
οσο αφορα στο ρόλο του παθητικου και ενεργητικου παιδιου και νομιζω ότι το παιδι μπορει να ταυτιστει με ρόλους σε παιχνιδι μέσα στα πλαισια της αναπτυξης της φαντασιας του και χωρις να κραταει υλικα αγαθα. τουτεστιν όταν το παιδι παιζει αυτο που εχει παθητικά δεχτει ( ειτε στο χαζοκουτι , ειτε στο θέατρο , ειτε σε μια παραπλησια παρεα οπου και παρακολουθούσε ) θα προσπαθησει να το μεταφερει στην δικια του ωρα ειτε εχει τα μέσα ειτε όχι. Εγω πολλές φορες βλέπω τα παιδια να παιζουν ρολους χωρις να κρατάνε τπτ....
ο ρόλος του καλου και του κακου ετσι οπως πλασαρεται απο το holywood ειτε σε μικρες ηλικές ειτε σε μαγαλύτερους ανθρώπους ενια πολύ προσεγμένος και πονηροςν.
και στην ουσια παιζει με την ψυχοσυνθεση των παιδιών αγγιζοντας κάτι πολύ δύσκολο. αυτο ειναι αυτο που ειπε ο ακριτας ότι στο τέλος πάντα νικάει ο καλός ( που νομιζω ότι δεν ειναι απολυτο.)
το παιδι λοιπόν δεχεται ότι θα εχει μια μιζερη απαισια ζωη που θα την περαση όλη κανοντας αμυνα απενατνι στον ιδιο του τον ευατο προκιεμενου να παρει στο τέλος ??? την ικανοποίηση του νικητη για μια μονο όμως στιγμη. Τουτεστιν μελλον και στγμή εινια δύο πράγαμτα που αν τα συγκρινεις με το παρόν και την διάρκεια μπορεις ανετα να δεις πιο ειναι το μυνημα σου.
και μετα ερχόμαστε στην ηθική καταπτωση που βλέπουμε γυρω γύρω και που διαβασα με καποια παραδειγματα πιο πάνω.
ποια εινα η ιδιοτητα σου αν επιτρεπεται ακριτα ?
και τελικα η πολυ ψυχαναλυση βλαπτει σοβαρα την υγεια.
Τα εργα ΠΑΝΤΑ ηταν ετσι.Και τα ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ.Ο κακος καλοπερναει αλλα στο τελος νικαει το καλο.Δες τα 7 κατσικακια,τα 3 γουρουνακια κλπ.
Παντα υπηρχαν παιχνιδια απαραδεκτα.ειτε ακαταλληλα λογω ψυχικης ειτε σωματικης υγειας.
Ο Μεγλαυτερος παραγοντας προσδιορισμου του χαρακτηρα ενος παιδιου ειναι μεσα απο το οικειο περιβαλλον.
Οποτε αντι να ανησυχουμε τι θα γινει ενα παιδι αμα βλεπει ολα αυτα,ας το παρουμε να παμε να παιξουμε μπαλα,κρυφτο κυνηγητο ή ποδηλατο.
Το να το πετας δυο ωρες σε ενα παιδοτοπο και να σερφαρεις ειναι το λιγοτερο.ΑΥτο βλεπει,αυτο θα κανει.
cloud_constructor
17-12-14, 16:05
Πω πραγματικα δεν ειχα σκοπο να απαντησω αλλα γενικα τον τελευταιο καιρο παιζει πολυ αυτη η συζητηση.Μαλλον κατι δειξανε στις ειδησεις ...Το πραγμα ειναι ιδιο απο πολυ παλια.. τωρα ειναι το Monster high το 80 μπορει να ηταν οι ghostbusters το 50 ξερω γω κατι αλλο το 900bc η σφεντονα .. γενικα κατι αλλο που σοκαρε τους γονεις.. Και το βασικο ειναι αν σοκαριστει ο γονεας τοτε ειναι που θα πορωθει το παιδακι.
Απορω , ειδησεις εχει δει ποτε το παιδι?Ταινιες?Γιατι το Moster high ειναι μια τριχα απο τα @@ των ειδησεων ...
ποια εινα η ιδιοτητα σου αν επιτρεπεται ακριτα ?
Η επαγγελματική μου ιδιότητα απέχει πολύ από το αντικείμενο του θέματός μας, έχω κάνει όμως συναφείς σπουδές.
και τελικα η πολυ ψυχαναλυση βλαπτει σοβαρα την υγεια...Ο Μεγλαυτερος παραγοντας προσδιορισμου του χαρακτηρα ενος παιδιου ειναι μεσα απο το οικειο περιβαλλον.
Συμφωνώ. Τα παιδιά δεν χρειάζονται ψυχαναλυτές. Γονείς και φίλους χρειάζονται. Το ίδιο σημαντικό με το οικογενειακό περιβάλλον είναι και το περιβάλλον των συνομηλίκων. Όσο, μάλιστα, το παιδί μεγαλώνει τόση μεγαλύτερη βαρύτητα στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς του έχει.
Εδώ όμως που τα λέμε, αν κάποιος μου έλεγε ότι θα δωρίσει στο παιδί του κοσμήματα νεκροκεφαλές συσκευασμένες σε ομοίωμα μαύρου φέρετρου θα τον συμβούλευα να απευθυνθεί σε ψυχίατρο. Αμέσως.
Απορω , ειδησεις εχει δει ποτε το παιδι?Ταινιες?Γιατι το Moster high ειναι μια τριχα απο τα @@ των ειδησεων ...
Ναι. Με τη διαφορά ότι οι ειδήσεις απευθύνονται σε μεγάλους (ηλικιακά τουλάχιστον, νοητικά δεν ξέρω) ενώ τα monsters high σε επτάχρονα παιδιά.
cloud_constructor
18-12-14, 10:32
καλα ναι εννοειται αλλα ρε συ αποκλειετε απο σποντα να μην εχει δει!
Powered by vBulletin® Version 4.2.5 Copyright © 2024 vBulletin Solutions Inc. All rights reserved.